Het kan zo veel zijn met die kleine moppies.
ook hier die periode wel gehad, radeloos wert ik er soms van.
en vond het maar nix dat hij dan uiteindelijk zonder eten op bed ging.
uiteindelijk hebben we het gewoon genegeert, niet makelijk maar werkte na een tijdje wel
Daarna vond meneertje het leuk om het dan op een huilen te zetten in de hoop zo aandacht te krijgen onder het eten, daarin tegen begonnen mijn man en ik gewoon een gesprek (waarvan we elkaar 8 van de 10 keer niet verstonden) maar verder schonken we geen aandacht aan Ruben ook deze periode ging weer over.
en zodra hij wel een hapje eten naar binnen werkte kreeg hij juist alle aandacht en complimentjes, en was ie zo trots.
en zelf nu is het nog wel eens zeuren bij het eten, ik lus het niet!!! nou pech gehad je eet wat de pot schaft en dan negeer ik het verder, werkt na jaren nog altijd
Groetjes Marianne mama van Ruben