Drama met naar bed gaan!


#1

mijn dochter Lizzy is 20 maanden en ze ging altijd prima naar bed en viel als een roos in slaap maar sinds een week is het echt een DRAMA!!!
sAvonds rond 19,45 uur gaan we tandenpoetsen en uitkleden,dat gaat allemaal goed,op het moment dat ik haar in bed wil leggen dan begint ze al te mopperen.
Zodra ik maar de beweging maak om haar in bed teleggen dan begint ze enorm te krijsen!!!
Ze wordt onwijs driftig en flikkerd dan alles uit bed!!
Ik laat haar dan ff 1 min gaan en ga dan terug,pak haar op en ga dan heen en weer wiegen,ze legt haar hoofd op mijn schouder.(duurt 5 min)
Dan pas kan ik haar in bed leggen en valt dan in slaap.
Dit gedrag had ze ook toen we net terug waren van vakantie dit was gelukkig snel voorbij,heb toen het zelfde gehandeld als nu.

Soms wordt ze ook s’nachts wakker(gisteravond nog) en wil dan niet meer slapen!!!
Gisteravond was ze dus van 12 tot 2 uur wakker,ze lag tussen ons in(eigen bed werkte niet) in,mijn vriend en ik draaide ons alle 2 om en toen ik om 3,45 uur wakker werd lag ze als een blok teslapen en legde ik haar terug in eigen bed.
Ik denk dat dit een weer 1 van de zo vele fases is maar toch wil ik weten of iemand hier ook ervaring mee heeft en mij misschien wat tips weet te geven.
Haar laten krijsen is geen optie!!!

De mama van lizzy


#2

Dit is al heel wat keren hier aan de orde geweest. Typ bij de zoekfunctie “niet willen slapen” in en je krijgt heel wat topics met tips en ervaringen.

Hoef ik niet mijn hele lijstje met tips en adviezen weer te typen.

Groetekes, Sje


#3

Ik heb de laatste tijd al veel topics gelezen over kids van deze leeftijd die niet meer willen slapen. Is dus echt een fase…helaas! Ik denk wel dat het belangrijk is om te kijken wat je het beste kan doen om deze fase zo goed mogelijk door te komen.
Wij hebben een paar maanden geleden ook zo’n fase gehad met onze zoon. Gelukkig ging die redelijk snel over.
Hij maakte er een drama van als wij, na het naar bed brengen, zijn kamer uit gingen. Ook hartverscheurend huilen, schreeuwen, gillen…noem maar op.
Wat ontzettend naar is dat. De eerste keer ging ik steeds terug, maar elke keer als ik dan weer wegging begon het weer.
Uiteindelijk hebben wij toen besloten om duidelijk te maken dat we echt weggaan, zeiden dan tegen hem dat we over 10 minuten weer kwamen kijken (hij heeft nog geen tijdsbesef) en lieten hem dan toch even huilen. Ik denk dat het hier binnen 1,5 week over was ongeveer.
Wat hier ook hielp is dat mijn man als laatste wegging uit zijn kamer en ik niet meer. En dus zeggen dat we over 10 minuten weer even zouden komen kijken.
Jouw manier klinkt wel wat vriendelijker (dus haar toch even wiegen en dan valt ze binnen een paar minuten inslaap). Alleen moet je wel oppassen dat dit geen gewoonte wordt en straks de 5 minuten er 10 worden etc…

Wat betreft het 's nachts wakker worden, daar heb ik gelukkig (nog) geen ervaring mee. Ik zou ook hier oppassen met haar in bed nemen. Maar goed dat is voor mij makkelijk gezegd natuurlijk…

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>