Gistermiddag toen mn vriend thuis kwam van zijn werk zijn we naar zijn ouders gegaan. Ik had alles ingepakt voor een heerlijk weekend. We zouden 's avonds naar de bioscoop, dan lekker bij hun blijven slapen en heerlijk met zijn moeder en zusje vandaag naar het strand.
Zij eten altijd pas rond half 7 terwijl wij thuis altijd om half 6 eten. Dus het is sowieso rond half 6 daar altijd al drama omdat Sylvie dan honger heeft en we nog lang niet gaan eten. Maar goed, na het eten was ze flink moe en hebben we haar bedje (een campingbedje) neergezet en 7 uur ging ze op bed. Meteen toen ik haar had neergelegd en weg liep ging ze helemaal overstuur huilen. Als het aanstellerij was geweest had ik haar wel een poosje laten huilen, maar ze huilde echt overstuur met tranen over haar wangen. Ik heb toen geprobeerd haar naast mij op ons bed te leggen en samen te gaan slapen, maar toen ging ze natuurlijk mooi zitten spelen. Op me klimmen, op mn neus drukken, aan mn haar zitten enz.! Toen haar weer in dr bedje gelegd en er naast gaan zitten. Maar weer ging ze helemaal overstuur huilen, terwijl ik er naast zat. Ik haar over haar hoofdje aaien en zingen, niks hielp. Af en toe hield ze even op en dan begon ze weer even hard verder te huilen. Nou ja toen maar weer mee naar beneden genomen en maar besloten om alle spullen weer in te pakken. Toen ik daar klaar mee was, was de vader van mijn vriend met Sylvie naar boven gegaan. Hij bleef daar maar en bleef er maar, dus de moeder van mijn vriend zei dat wij gewoon naar de bios moesten gaan zoals de bedoeling was. Zij redden zich er wel mee.
Dus wij naar de bios gegaan, half 10 begon de film. Komen we terug bij zijn ouders, toen was het half 1 en je raad het al… Zijn moeder zat met Sylvie lekker op schoot klaarwakker!! in de woonkamer… Bleek dat ze 9 uur in slaap was gevallen, maar half 11 is mn vriend zijn vader nog naar haar toe gegaan om de deken er over heen te doen en hoppa mevrouw was weer klaarwakker! En vertikte het om weer te gaan slapen…
En dat allemaal door een campingbedje!! Ze heeft al tig keer bij mn eigen ouders gelogeerd en daar is het nog nooit moeilijk gegaan, want zij hebben een ledikantje… En ja we weten zeker dat het aan het bedje ligt, want ze zit er ook constant met haar nageltjes over het gaas heen te krabben. En op het bed van mn vriend zijn zusje slaapt Sylvie wel goed… Maar dat is een 1 persoons bed en dus voor 's nachts niet vertrouwd…
Geen idee wat we nog kunnen doen… Er ligt een normaal matrasje in en we hadden al haar knuffels mee die ze zelf thuis in bed heeft voor een veilig vertrouwd gevoel. Maar ook dit hielp niet.
Ze kan normaal gesproken echt overal slapen, behalve in het campingbedje… Iemand nog keigoede tips? Of zit er maar 1 ding op… Voorlopig niet logeren of een ledikant aanschaffen??
Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie