'Dove' schoonfamilie

#1

Pffff wat is het wat met die schoonfamilies!!
Mijn eigen ouders totaal geen problemen mee, want die zitten gelukkig helemaal in de gezondheid en niemand rookt er.
Maar bij mijn schoonouders is het echt altijd drama! Ze roken namelijk elke keer gewoon midden in de kamer als wij er zijn. We hebben het al zo vaak gezegd maar ze maken er gewoon grapjes over. Zelfs als Amy aan het eten is gaan ze nog op de andere bank zitten roken. Ik ben het echt zo zat!!
Mijn vriend zijn vader en zijn broertje roken. Als wij er zijn en zijn broertje is niet thuis dan gaat zijn vader altijd in de keuken staan roken en als Sylvie naar hem toe komt maakt hij de peuk uit. Maar als zijn broertje thuis is gaat hij gewoon op de bank zitten roken en dan rookt zijn vader ineens ook midden in de kamer…
Dat is het eerste irritatiepunt…
Dan het tweede… Volgens mij denken ze dat Sylvie thuis niks te eten krijgt ofzo want ze word daar echt letterlijk vol gestopt! Wij maken elke keer wel opmerkingen van ja zo word ze nog dikker enzo maar ja dat dringt natuurlijk niet door…
Sylvie was de laatste keer te zwaar voor haar lengte op het cb (12 kilo bij 83 cm) en ook al krijgt ze misschien nog wel groeispurts, wij hebben beide aanleg snel aan te komen dus ik wil wel een beetje opletten natuurlijk.
Maar laatst waren we 5 minuten binnen en Sylvie kreeg meteen een kaneelmuffin EN een bakje nibbit chips… En daarna meteen een banaan er nog achteraan :S Terwijl we smiddags op verjaardagsvisite gingen waar ze nog gebak kreeg en worst en chips enz. Zucht!
En dan het 3e… Zijn moeder heeft een hele irritante eigenschap… Namelijk dat als ze ergens mee zit dat ze dat dan niet tegen ons zegt maar dan gaat ze gewoon heel kortaf en raar tegen ons doen. Dan hebben we heel duidelijk door dat er wat is, maar als we willen weten wat, moeten wij er naar vragen…
Laatst was er weer zoiets. Ik had mijn fiets te koop staan op marktplaats en toen zei ze ineens dat zei hem wel wilde kopen. Dus ik hem van martktplaats afgehaald en 2 dagen later ofzo belde ze ineens dat ze hem niet meer hoefde en ze reageerde heel kortaf. Toen we er gister waren, vroeg mijn vriend nog waarom ze de fiets niet meer wou en daar kon ze geen normaal antwoord op geven. Ze deed weer heel kortaf.
Dan gaan wij ons afvragen wat er is en vullen wij van alles en nog wat zelf in… Dacht ze misschien dat we zouden zeggen je mag hem zo wel hebben omdat wij nu ineens zo veel geld krijgen? Maar ik wil mijn fiets juist verkopen voor genoeg geld waar ik dan weer een fatsoenlijke moederfiets van kan kopen. We krijgen dan misschien wel veel geld maar we moeten wel een nieuwe auto kopen en we krijgen eerst alleen maar een voorschot. De rest van het geld zien we nog lang niet.
Al met al… We moeten over deze dingen nodig eens praten met ze… Maar nu het probleem…
Mijn vriend praat sowieso niet snel over persoonlijke dingen met zijn ouders. Ze hebben wel een goede band, maar niet met diepgaande persoonlijke gesprekken. Dan is mijn vriend ook nog eens depressief en daardoor helemaal niet in staat zulke gesprekken te hebben.
En dan ben ik daar. Ik durf echt niks tegen mijn schoonouders te zeggen… Ik voel me nooit serieus genomen daar en al kan ik goed met zijn ouders overweg, ik voel me nog steeds niet volledig geaccepteerd daar (na 7 jaar…).
En nou heb ik in het verleden wel eens dingen gezegd tegen zijn moeder waar ik echt mee zat en daar hebben we gigantische ruzies om gehad…
Daar zit ik dus totaaaaaaal niet op te wachten…
Het lijkt dus onmogelijk om zijn ouders op een goede niet beledigende, niet aanvallende manier duidelijk te maken dat ze onze regels voor onze kinderen moeten respecteren en accepteren.
Iemand tips hoe we dit aan moeten pakken? Ik zit er namelijk best wel erg mee en dat in onze situatie…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#2

Kan me goed voorstellen dat het erg vervelend is, dat hun je kids volproppen met eten… Mijn ouders doen dat ook… Dan heeft Noah bijv. net een snoepje gehad, gaan we naar opa en oma, en ook daar krijgen ze weer een snoepje/ships etc…
Vaak zeg ik ook wel, Nee nu is het genoeg mam… En dan accepteerd ze dat ook (Gelukkig)…
Over het roken gesproken, tja daar is eerder een discussie over geweest, en ik ben van mening, dat het hun huis is, en als er dus gerookt word, er niet altijd aangepast hoeft te worden naar andermans behoeften… Sorry…
Ik bedoel het niet verkeerd… maar ik GING :lees duidelijk GING, niet voor een ander in de keuken staan of buiten, in mn eigen huis…
Nu roken wij nadat we geverft en gesausd hebben wel in de keuken, maar daar blijft t bij…

Ik zal toch eens met je schoonmoeder gaan praten, dat je je er aan stoort dat als ze ergens mee zit, het niet verteld of kortaf doet.
Dit is inderdaad niet erg leuk!
Maar als ze dat niet wil of kan… is accepteren dan geen optie? Dan zit zij erzelf maar lekker mee, maar dan kun jij het van je afzetten.

Liefs, Melanie

Gewijzigd door - Melanie_Christiaan op 20 Feb 2012 21:00:37

#3

Het klinkt dat als jij niet met je schoonouders praat, dat niemand het doet, en dan gaat het waarschijnlijk een groot punt van irritatie worden. Misschien toch kijken of jullie samen met je schoonouders kunt gaan praten?

Het snoepen hebben we hier ook mee te maken gehad, we hebben 1 keer duidelijk uit gelegd waarom dat niet altijd kan, en nu gebeurt het altijd in overleg. Voordeel is dan ook dat je er niet meer zo op let, en er zelf losser in wordt.

Hoe dan ook, het is wel een heel vervelende situatie zo!

Groetjes Manderijn.

#4

Hoi schat,
Over roken ben ik heel duidelijk. Of je rookt niet of ik kom niet. Klaar. In deze tijd weet iedereen hoe vreselijk slecht het is en zeker voor die kleine kinderlongetjes. Ik zit mij hier gewoon plaatsvervangend op te vreten! Echt hoor Hanna, je vraagt ze gewoon heel duidelijk, willen jullie stoppen met roken als wij er zijn? Weet dat wij weggaan als jullie gaan roken en dat dan ook gewoon doen. Lekker gastvrij zeg om te gaan zitten roken waar jullie bijzitten, bah!!

Qua eten, tja. Als het echt de spuigaten uit loopt (Moppie wordt ook altijd bij oma extra verwend en dat vind ik niet zo heel erg af en toe) dan zou ik afspreken dat ze eerst aan jou vragen of ze iets mogen geven.

En de rest zou ik lekker laten voor wat het is. Blijkbaar is je schoonmoeder gewoon zo en jij moet gewoon lekker je energie voor jou en je gezinnetje gebruiken. Gewoon schouders proberen op te halen en het bij haar laten. Als haar iets dwars zit moet ze dat maar melden en zo niet, dan niet.
Ik vind dat je moet reageren op dat wat er verbaal wordt geuit. De rest is invulling van jezelf (Dat wat jij denkt dat ze denkt zeg maar). Zolang ze niets zegt laat je haar lekker gaan.

dikke knuf,
Wendy

Kinderen hebben het meest liefde nodig als ze die het minst verdienen…

#5

@Melanie, rookte je dan ook als er kleine kinderen bij waren?

Ach laat maar, dan ontstaat er weer zo’n discussie en de meningen zijn hierover verdeeld dat is duidelijk.
groetjes,
Wendy

Kinderen hebben het meest liefde nodig als ze die het minst verdienen…

Gewijzigd door - moppiesmama op 20 Feb 2012 21:48:30

#6

De meningen zijn inderdaad anders… Maar Ja wij rookten ook waar de kids bij waren… vanaf dat ze 8 weken waren…

en ik kan het nu nog niet vermijden… wij roken nu in de keuken onder de afzuigkap… maar de kids komen ook wel in de keuken…
En als ik bij de buren een bakkie koffie wil gaan doen, ga ik niet naar hun toe en zeggen dat hun maar ff buiten moeten gaan roken… IK ben op visite… en het is HUN huis…

Naja goed… heb mn zegje gedaan haha… en heb je een eerlijk antwoord gegeven…

Liefs, Melanie

#7

Ik reageer misschien heftig maar dat komt omdat ik astmatische bronchitis heb en ook een schoonfamilie die er geen rekening mee wilde houden totdat ik een keer een aanval kreeg bij mijn schoonmoeder thuis. Daar schrokken ze toch wel behoorlijk van. En gelukkig vinden zij ook roken bij kleine kinderen niet goed.
En weet je ik vind dus juist dat wanneer je iemand bij je uitnodigt je rekening dient te houden met die mensen en dus wel dient te vragen of zij er last van hebben. Zeker in deze tijd nu we weten hoe slecht meeroken is en nu dat het overal verboden is om binnen te roken. En zeker bij je kinderen roken vind ik onverstandig. Mijn ouders rookten lekker met zijn tweetjes in de auto met ons achterin. Toen wisten ze niet hoe slecht het is, nu weet men dat wel.

Maar ik waardeer je eerlijkheid hoor en ik ben ook gewoon eerlijk over mijn mening hierover. Zeker als Hanna aangeeft dat zij niet wil dat er bij haar kindjes wordt gerookt vind ik dat zij dat aan moet geven bij haar schoonouders en als zij niet willen stoppen dan zal zij de keuze moeten maken niet meer te gaan. Die keuze zou ik wel hebben gemaakt. Dat zegt wel hoe anti-roken ik ben
groetjes,
Wendy

Kinderen hebben het meest liefde nodig als ze die het minst verdienen…

#8

Als zij kortaf tegen jullie doen, lekker laten gaan. Zo lang zij niet zeggen wat er is, zitten zij ergens mee en is het hun probleem. Snap je? Erboven proberen te staan en doorgaan met leven. Je kan je energie wel beter gebruiken nu.

Over het volstoppen/verwennen: duidelijk aangeven wanneer het genoeg is. Als zij dat dan niet accepteren, dan zou ik heel duidelijk vragen of ik daarnet niet duidelijk was. Als daar dan niet op gereageerd wordt of heel dom, dan zou ik weggaan. En dat ook van tevoren afspreken met m’n vriend. Dan komt de boodschap misschien wél over.

Tenslotte, het roken. Ik ben zwaar anti-roken in het bijzijn van kinderen. Als ik zou weten dat mijn familie binnen rookt als wij er zouden zijn, dan zou ik van tevoren zeggen dat ik het liever niet heb vanwege zijn (en mijn!) gezondheid en als ze toch willen roken, of ze het dan nu willen zeggen, want dan kan ik besluiten of ik wel of niet kom.

Stel je eigen grenzen en handel daarnaar, dan krijg je een gevoel van controle terug in plaats van dat het je zo irriteert en aangrijpt hoe zij doen.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#9

als iemand hier zou komen die net als jou zwaar asmatisch is, oke dan zal ik zeker mn sigaretje in de keuken hebben gerookt… maar komt er iemand die er standaard al van uit gaat dat ik niet in de woonkamer rook, tja sorry dan had je maar ff moeten bellen, of je komt niet…
als er een baby mee komt, wasi k ook wel naar de keuken gegaan… (nu dus standaard he)…
maar goed… klaar!! weer on-topic please!!

Liefs, Melanie

#10

@Melanie, ik wil toch nog even op je reageren. Ik heb het hier over mijn schoonouders he, niet over vage kennissen ofzo!
En ik bedoel, ik vraag toch niet van ze om helemaal te stoppen met roken ofzo? Die paar keer in de maand dat wij er zijn die paar uurtjes, dat is toch niet te veel gevraagd om dan even buiten te gaan staan of gewoon helemaal niet te roken? Ik ben echt ontzettend anti roken bij kleine kinderen. Vooral omdat het is bewezen dat de kans op astma, bronchitis en zelfs wiegendood!! groter word door meeroken! De kans dat ze het krijgen is misschien klein, maar ik wil het allerkleinste risico dat mijn kinderen iets ergs krijgen toch koste wat het kost vermijden!
En natuurlijk kan je dan zeggen het is MIJN huis en zij komen op visite, dat is jouw mening. Maar wat is er belangrijker? Sigaretje roken in de woonkamer in je eigen huis of de gezondheid van de kinderen (van wie dan ook)…

Jullie hebben allemaal gelijk hoor… Als ik niks zeg dan zegt niemand wat… En ja het volstoppen loopt echt wel een beetje de spuigaten uit… Ze krijgt vaak op 1 dag een bakje cheese dippers, een bakje duo penotti dip, koekjes, chips en dan nog het normale eten en fruit… Terwijl ze hier thuis alleen 1 koekje en fruit op een dag krijgt en nooit chips en heeeel soms snoep. Qua drinken krijgt ze thuis ook geen chocomel of fristi meer omdat daar het dubbel aantal calorieen en suikers in zitten dan in taksi, appelsap e.d. Bij mn schoonouders krijgt ze bijna alleen maar chocomel of fristi…
En wat mn schoonmoeder betreft… Jullie hebben zeker weten gelijk, het is ook haar probleem… Maar ik kan er niet tegen als ze zo kortaf en bot doet. Dat ze overduidelijk laat merken dat er iets is… Ik zit constant te denken wat hebben we verkeerd gedaan? En ik kan het moeilijk van me af zetten…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#11

@goudvisje: ik snap het wel hoor, dat je dat van je achoonouders verlangt, maar als zij niet willen stoppen met roken bij jou kinderen, dan kom je toch gewoon niet meer?? dan latrn zemaar bij jullie komen… jullie roken kennelijk beiden niet, dus mag er sowieso niet gerookt worden in jullie huis… en daar zullen ze zich aan moeten houden!!

Liefs, Melanie

#12

@Melanie, hi hi we zijn on topic hoor gezien goudvisjes eerste bericht. Als ze geen rekening met je houden ga dan niet of laat ze bij jou komen. Ik deel jouw mening dus en zijn we het eens, en dat voor een roker en een antiroker

groetjes,
Wendy

Kinderen hebben het meest liefde nodig als ze die het minst verdienen…

#13

Ik begrijp je gevoel heel goed. Het is en blijft altijd lastig om tegen je schoonouders iets te zeggen. Is toch vaak makkelijker als het je eigen ouders zijn. Dat herken ik van mezelf in ieder geval, ik zeg makkelijker iets tegen mijn eigen ouders als tegen mijn schoonouders.

Wel vervelend hoor dat je merkt aan je schoonmoeder dat er iets is, maar dat ze hier niet over praat. Ik vind het overigens echt een belachelijke gedachte van je schoonmoeder dat ze die fiets wel gratis kan krijgen, omdat jullie toch wel genoeg geld hebben van het ongeluk.

Toch zou ik alles wat je dwarszit bespreekbaar maken, want je gevoel zo opkroppen is ook niet goed. Als je vind dat Sylvie genoeg heeft gehad, gewoon aangeven. Als ze toch doorblijft gaan met haar iets geven dan toch nog een keer zeggen dat je dit niet wilt hebben.

Wat het roken betreft, ik ben echt zwaar tegen roken. Zeker bij kinderen. Gelukkig hebben wij weinig vrienden die roken en van de familie al helemaal niemand. Die vrienden die gaan uit zichzelf buiten staan als wij er zijn, zonder dat wij hierom hoeven vragen.

Ik weet dat iedereen zelf mag bepalen of hij in zijn eigen huis rookt, dat is hun goed recht. Maar als ik weet dat er in de huiskamer gerookt wordt in het bijzijn van mijn kinderen en die mensen willen niet voor ons even buiten gaan staan dan ga ik daar niet heen.

Groetjes,
Sandra

#14

@Sandra: Dat is onze eigen invulling he, dat we denken dat ze die fiets wel gewoon zo wou hebben…
En ja je hebt helemaal gelijk. Tegen mijn eigen ouders zeg ik zonder problemen alles. Ik val zelfs tegen ze uit als het moet
Maar afgelopen zondag waren we dus bijvoorbeeld bij mijn schoonouders. Mijn vriend zijn broertje was er ook en ik zei tegen mezelf als hij nu gaat roken zeg ik er wat van. Maar toen stak hij mooi een peuk op en ging doodleuk bij de eettafel roken en ik kreeg het gewoon niet uit mijn keel!
Ik durfde gewoon niet… Zijn ouders worden sowieso altijd gauw boos om alles. En zijn vader en moeder en zijn broertje waren in de kamer.
Ik heb echt ontzettend weinig zelfvertrouwen en kan totaal niet tegen kritiek en daardoor ben ik ook iemand die zo veel mogelijk conflicten uit de weg gaat.
Vandaar dat ik het dus echt gigantisch moeilijk vind om zo even tegen mijn schoonfamilie te zeggen wat jullie allemaal zeggen…
Ik wil het wel, maar ik durf niet…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#15

Wat lastig joh.
Ik trek mijn scheur gewoon open over dit soort dingen.
Mijn schoonouders roken ook als een ketter. Daar is de ene nog niet uit of de andere steken ze alweer op. Ik ga daar ook niet met schone kelding heen hoor, als we daar vandaan komen moeten we allemaal eerst onder de douche! En ik ga e rniet naar binnen met een kinderwagen! Bah!!!

Ik denk dat je even in je achterhoofd moet houden dat JIJ (en je vriend normaal gesproken ook, dat is nu even anders) op moet komen voor je kindjes. Een ander (in dit geval je eigen schoonouders, de opa en oma dus!!!) doen dit niet.

Toen H. net geboren was hebben we een heel drama met mijn schoonouders gehad. Zij zouden om de week een dag gaan oppassen maar na wat dingetjes die waren voorgevallen (zoals teveel voeding en teveel JBPM, medicijnen op tafel open en bloot, 3 dagen later roepen dat H. blauw was aangelopen tijdens de fles drinken terwijl ze een hartkwaaltje heeft) en wij dat anagekaard hadden is zij totaal over de zeik gegaan. Jammer dan. Het is ONS kind en WIJ dienen daar voor op te komen. Ruzie? Jammer dan. Dat was haar bekrompenheid, het niet willen zien van gevaarlijke dingen en doen alsof het niks voorstelde.

We hebben nog 3 keer geprobeerd een gesprek aan te knopen en dat draaide alleen maar uit op verwijten naar onze kant. Toen hebben we het erbij gelaten. Na 9 maanden heeft ze gebeld, is ze gekomen om excuus te maken. Ze was toch wle wat kidnerachtig geweest zei ze…

Echt, zoals je zelf zegt: Je wil het kleinste uitsluiten. Maar eigenlijk… doe je dat nu niet
Kom voor jezelf op en voor je kinderen. Willen ze er niet aan mee werken? Dan niet hoor! Dan komen ze toch naar jullie toe?

Voor meidenkleding (vanaf 62) en jongenskleding (vanaf 56) http://verkopers.marktplaats.nl/3924486

#16

Een assertiviteitscursus niets voor je, Hanna?

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”