Een hele goede vriend van ons heeft een weblog, nu schijft hij daar regelmatig iets over ons of de kinderen, maar deze wilde ik even met jullie delen het gaat over Roy en het is echt gebeurd…
Tries
Maan
"Kom eens even met me mee. Ik moet je iets briljants laten zien."
Hij pakte m’n hand en trok me mee naar het raam.
"Wat ik je ga laten zien, is magnifiek. Dat heb je vast nog nooit van je leven gezien. En omdat ik je een aardige gozer vindt, zal ik het je tonen."
Zijn ogen fonkelden van opwinding met het uitspreken van de woorden.
Bij het raam aangekomen liet hij m’n hand los en schoof de vitrage opzij.
Hij wees. Ik keek. En zag niets bijzonders.
“Kijk dan!” riep hij verrukt uit.
Hij wees nogmaals over de daken van de huizen aan de overkant.
Een wat fletse maan hing boven een grauwe schoorsteen.
“Maan!” riep hij.
En ik keek naar de maan door zijn ogen.
En toen zag ik het pas.
En ik was verrukt.
Over een fletse maan.
Door zijn 2-jarige ogen.
“Victor! Maan!”
“Ja! Maan!” beaamde ik en glimlachte naar hem.
Over een paar jaartjes, als hij écht kan praten, zal de maan voor hem net zo gewoon zijn als voor ieder ander die hem niet meer kan of wil zien.
Dus zijn oorspronkelijke conversatie heb ik vertaald in grote mensentaal.
Misschien snap je dan ook wat ik zag…
V.
Bron victordekeijzer.nl
Liefs Tries
