Hoi Diana.
ik was even benieuwd hoe het nu met je gaat?
en of je nog bij de huisarts ben geweest.
Groetjes Marianne mama van Ruben
Depressief
Hoi,
De huisarts was met vakantie dus als het goed is kan ik dinsdag gaan als henk op tijd thuis is.
Ik moet wel zeggen dat het al iets beter met me gaat, ik ben nu druppeltjes van Bach Bloesems aan het nemen en die doen ook al hun werk.
Nog bedankt voor de belangstelling.
Diana.
Nienna
#23
Hey Diana,
Hoe gaat ie nu met je? Ik herken een heleboel van wat je beschrijft. Ikzelf heb na de bevalling en eigenlijk ook al tijdens de zwangerschap een depressie opgelopen. Heel naar…je voelt niets, je kunt niet meer genieten…eigenlijk kan het je allemaal ook niets meer schelen. En dan te bedenken dat je ergens nog heel gelukkig hoort te zijn want je hebt immers een gezond kindje op de wereld gezet toch? Zo werkt het dus niet, maar geeft je wel een schuldgvoel. Het is goed om hulp te zoeken als je er zelf niet uit komt. Hoe eerder je aan de bel tret hoe beter het is en hoe sneller je er weer bovenop bent. Wat ik geleerd heb…is dat je niet tegen het gevoel moet vechten, maar het moet accepteren. Dat betekent niet bij de bakken neer zitten hoor. Maar jezelf het gevoel geven dat het mag wat je nu voelt. Mij hielp het ook heel erg dat ik iemand als klankbord kon gebruiken, En dan bedoel ik niet je echtgenoot, maar een onafhankelijk iemand die ook weet waar je het over hebt. Een psycholoog bijvoorbeeld. Daarnaast is bewegen en gezond eten ook heel belangrijk. Ik heb het vooral sochtends…dan wil ik eigenlijk gewoon mijn bed niet uit. Het kost mij veel moeite om aan de dag te beginnen. kan daar als een berg tegenop zien. Ben ik dan eenmaal bezig zakt dat onbehaaglijke gevoel steeds een beetje meer.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en nogmaals…ga hulp zoeken hoor!
Liefs Nienna