Ach germ…papa is altijd bij de kindjes op vrijdagochtend. Dat gaat altijd prima. Ok, hij heeft er iets meer moeite mee dan ik en moet altijd kiezen tussen: de kindjes aankleden, zichzelf scheren en de boel opruimen. Ik kan alles tegelijk! Maar vanochtend was het volgens hem een hel op aarde! Max heeft de he-le ochtend gekrijsd! En Eva raakte daardoor in paniek en krijste ook mee. Ze waren NIET te bedaren, geen van beiden! Ze reageerden echt op elkaar. Wat Max had weten we niet, want hij is normaal altijd heel ‘chill’ en huilt heel weinig? En Eva gaat ook zelden huilen als hij huilt, zeker overdag niet. Het werd een soort sneeuwbaleffect en al gauw was het huis ook een bende…Papa trok het niet meer en belde mij op mijn werk. Of ik kon komen, want hij werd gek!
Hij zal me nooit zomaar bellen om me te vragen om thuis te komen, dus nu was het blijkbaar echt te erg!
Toen ik thuis kwam, was de rust teruggekeerd. Tuurlijk, zul je altijd zien! Eva heeft bij me op schoot gezeten en ligt nu heerlijk te ronken. Max lachte meteen toen hij me zag en ligt nu ook heel tevreden te slapen. De radio staat uit, de TV staat uit, boven alles stil…kortom: i.p.v. een hel is het weer een hemel op aarde!
Wel een beetje zielig voor papa, dat hij zijn eigen kids even niet meer kon ‘handelen’…Maar je wordt ook gek als je met twee kinderen op schoot zit, die elkaar aankijken en allebei rood aangelopen zitten te krijsen! Hopelijk was dit een eenmalige ‘actie’!
Groetjes Rainbow, trotse mama
