De ontwikkeling van een couveuse kind


#1

over couveusekinderen en ontwikkeling is al heel veel geschreven.

Ik ben geen dokter maar een mama van twee te vroeg geboren kinderen en wil proberen om mijn ervaringen met ontwikkelingen hier neer te pennen!

Mijn zoon Michael is met 35 weken geboren en heeft ook eventjes in de couveuse gelegen. Eigenlijk mocht ik tot hier toe héél gelukkig zijn met zijn ontwikkeling want hij was eigenlijk met alles heel snel. Zo liep hij op zijn 13 maanden alleen, was héél snel zindelijk, ik geloof een maand of 16 was hij toen. Maar ik moet daar ook bij zeggen dat ik hem in alles stimuleerde. En ook voor de rest (tot hier toe dan!) is zijn ontwikkeling normaal verlopen. Je hoort meer dan voldoende over kinderen die te vroeg geboren zijn en er later problemen door hebben. Nu Michael naar school gaat, hij zit in het twee leerjaar (in Nederland is dat groep 2 als ik het goed voor heb?) en zijn er al problemen sinds vorig schooljaar. Nu kan het natuulijk ook zijn dat dit een manier voor hem is om alles te verwerken wat er bij ons is gebeurt. Zo is zijn zusje vorig jaar bijna drie maanden te vroeg geboren, heb ik zelf 10 dagen in het ziekenhuis moeten liggen en toen zag hij me weing en dat zijn zusje niet mee naar huis mocht maar daar nog zeker drie maanden moest blijven en dat hij haar niet mocht aanraken, alleen maar vanachter glas bekijken. Dat heeft natuurlijk een enorme inpact op een toen 6 jarig kind dat al jaren vraagt achter een zusje. Nu had hij er een en mocht hij haar niet vastnemen of aaien. Ik had echt met hem te doen. Maar goed, ondertussen werd hij op school dus getest omdat Michael een enorm druk kind is. Zelf hebben/hadden we daar geen problemen mee omdat we ook weten dat hij altijd zo is geweest! Misschien toch iets aan de couveuseperiode overgehouden? Ik weet het niet en zal het misschien ook nooit weten! Zijn iq hadden ze ook getest en daar was niets mis mee, hij haalde zomaar eventjes 115 dus dat is niet slecht denk ik? Maar ze denken wel dat hij een vorm van A.D.H.D heeft en dit word nu verder onderzocht. Hij laat in de klas de andere kinderen ook nooit met rust, kan geen second stil zitten, kortom een actief kind. Bij hem zullen we nog even moeten wachten eer we iets weten, normaal op het einde van deze maand weten we meer en dan schrijf ik er nog wel over!

Dan is er mijn dochtertje van nu 1 jaar! Zij is geboren na een zwangerschap van 29 weken en 6 dagen dmv een sectio (spoedkeizersnede) omdat zij alles terug stuurde, te weing woog voor de zwangerschapsduur, zij was een ernstige prematuur en dysmatuur, dit betekent te weing gewicht voor het aantal zwangerschapsweken. Zij woog toen 820 gram en was 34 cm groot. Als je dan dat kleine meisje daar ziet liggen verwacht je nooit dat ze er gezond zou doorkomen. Als de medische wereld niet zo ver stond zouden er vele kindjes overlijden! Op 22 december hebben we haar eerste verjaardag gevierd en ik mag dat jaar afsluiten met een hele leuke mededeling van de kinderarts, onze meid heeft haar achterstand volledig ingehaald! Als dat geen fantastisch nieuws is? Het is normaal dat als er een kindje bijna drie maanden te vroeg word geboren dat ze een bepaalde achterstand hebben. Zo is Yoni uit het ziekenhuis gekomen als ze 3 maanden oud was maar natuurlijk kon ze nog niet wat een op tijd geboren baby van drie maanden kan. Zo kreeg ze bv nog geen fruitpap om maar iets op te noemen. Dat was iets wat we pas mochten geven als ze bijna 6 maanden oud was. Als ik naar het afgelopen jaar kijk zie ik een klein meisje van 820 gram dat is geevolueerd naar een flinke peuter van 8 440 die heel graag kruipt, altijd wil stappen, hoewel ze dit nog niet alleen kan maar ze oefent volop. Wat de toekomst brengt weten we natuurlijk nooit, zo kan het zijn dat er bij haar (laten we hopen van niet!) later als ze naar school gaat dat er dan pas problemen opduiken, dat weten we nog niet maar tot nu kunnen we zeggen dat ze er niets aan heeft overgehouden aan de vroeggeboorte. Als je haar vergelijkt met een op tijd geboren baby zou je niet zeggen dat ze al heel wat heeft meegemaakt. Ook voor haar tandjes moet ze niet onder doen want ze heeft er ondertussen al twee, die ze doorkreeg op gecorrigeerde leeftijd van 7 maanden, dus ook daar was ze niet echt laat mee. Elke keer weer verschiet de kinderarts ervan hoe goed ze het doet. En ook de andere dokters zijn erg tevreden over haar, zelfs zo tevreden dat we niet meer naar de folluw up moeten komen.

Ook voor ons en waarschijnlijk vele andere couveuseouders volgen er nog spannende periode"s. Omdat je toch telkens weer bang zal afwachten hoe je kind verder zal ontwikkelen. Afwachten is het enige dat je kan doen en als je denkt dat er iets niet juist is raadpleeg zo snel mogelijk je kinderarts, hij of zij kent je verleden en dat van je kind en kan je nog steeds  het beste helpen. Zelf heb ik er nu wel een goed oog in hoewel dit ooit anders is geweest....als je dat kleine mensje ziet liggen mag je alleen maar hopen dat ze sterk genoeg zijn om dit te overleven....want bij elke vroeggeboorte moet je spreken over wonderkindjes want uiteindelijk zijn ze dat toch allemaal of ze het nu hebben gehaald of niet, ze hebben enorm moeten vechten om hier te mogen zijn ook al was dit soms maar heel kort of ietsje langer...want zeg nu zelf..ze hebben er toch ook niet om gevraagd om al zo vroeg bij ons te mogen zijn?


#2

onze dochter is ook prematuur en dysmatuur geboren. Ze is met 35 weken en 2 dagen door middel van een sectio gehaald. Ze woog 1213 gram en was 38 cm lang. Ze heeft ruim 4 weken in de couveuse gelegen en vervolgens nog ruim een week in een warmtewiegje. Na ruim 5 weken ziekenhuis mocht ze met een gewicht van 1903 gram naar huis. Na een week weer terug vanwege een te laag hb gehalte in haar bloed, dus een bloedtransfusie. Toen ze ongeveer 3 maanden oud was heeft ze wederom 10 dagen in het ziekenhuis gelegen, nu omdat ze niet genoeg groeide en steeds haar melk weer uitspuugde. Na allerlei vervelende onderzoeken bleek dat de overgang van maag naar darm nog niet helemaal was zoals het hoorde, overgestapt op omneo voeding van nutricia en vanaf dat moment begon ze te groeien en hield ze haar eten binnen.

Toen ze 5 maanden uit was kreeg ze een beknelde liesbreuk. Met spoed naar rotterdam gereden, maar in de auto viel madammetje in slaap, dus aangekomen in rotterdam was de liesbreuk niet meer bekneld, dus geen operatie, we konden weer naar huis. Toen ze 6 maanden oud was moch ze aan de liesbreuk geopereerd worden in het streekziekenhuis in Goes. Eerder mochten ze haar in Goes niet opereren.

Ze heeft vanaf het begin problemen met haar grove motoriek. Ging pas fatsoenlijk zitten, zonder achterover te vallen toen ze ruim 1 1/2 jaar oud was, heeft nooit gekropen maar ging toen ze eenmaal fatsoenlijk kon zitten op haar billen schuiven. Ze loopt vanaf dat ze 22 maanden is. Sinds dat ze kan lopen draagt ze ook steunzolen omdat ze min of meer door haar voeten heen zakt. Ze heeft al vanaf dat ze 5 maanden oud was fysiotherapie en dat wordt nu, ze is nu net 3 jaar geworden, afgebouwd.

Kortom een slechte start en nu nog wat motoriek problemen maar verder ontwikkeld ze zich goed. Verstandelijk doet ze niet onder voor haar leeftijdsgenootjes, maakt ontzettend graag puzzels en kletst soms de oren van ons hoofd.

Wat de toekomst brengt zien we wel. We hopen dat ze zich mag ontwikkelen als ieder ander kind, maar een tweede kind???? dat zit er bij ons voorlopig nog niet in. De angst voor herhaling of nog erger is bij mij te groot. Ik durf geen tweede zwangerschap aan. Maar gelukkig hebben we toch een prachtige dochter waar we zeer trots op zijn.

 


#3

hoi

Ik had eens een vraag je hoelang heeft jullie dochtertje in couveuse gelegen en waarneer was ze nu uitgerekend want heb zins drie weken ook een zoontje en is ook dik drie maanden te vroeg geboren en is mijn eerste babytje heb het er nu zeer moeilijk mee en waar in welke ziekenhuis heeft het gelegen.

 

Met Vriendelijke Groet Ilona


#4

Hallo ik ben sharon en ben 19 jaar. Ik heb mijn zoontje Jason gekregen toen ik precies 35 weken zwanger was had al met 32 weken weeen maar dat hebben ze kunnen remmen, toen ik eenmaal in het ziekenhuis was met 35 weken zwangerschap bleek ik al 4 cm ontsluiting te hebben. Na een bevalling van 19 uur was hij er eindelijk. Hij heeft 4 dagen op een warmte tafel gelegen en ongeveer een week in een gewoon wiegje toen hebben we hem mee naar huis genomen hij dronk zijn flessen immers leeg en dat was de voorwaarde om het zo maar even te noemen. Twee keer op vervolgcontrole bij de kinderarts geweest en alles was goed gelukkig. Nou is die bijna een half jaar en nou moet ik weer naar het ziekenhuis. Hij houd zijn nekje scheef, op zijn schouder zeg maar en dat wordt al erger. Hij heeft nog geen staan respons als ik hem op zijn benen zet enz. Verder eet hij wel met de pot mee en groeit hij heel goed ruim 8 killo nou. Hij rolt op zijn buik. Alleen blijf ik het gevoel hebben dat er iets mis is jammer genoeg. Hij was in het begin ook een huilbaby dat is na drie maand weggegaan dus als hij nou huilt is er wat, hij heeft nou regelmatig huilmomenten van pijn. Dus afwachten maar. Als iemand met me wil praten dan graag mij toevoegen op msn cherry1872@hotmail.com Dat was een beetje mijn verhaal. Groetjes Sharon

 


#5

hallo

mijn dochter was ook een prematuur/dysmatuur babytje

ze is  gehaald met 29 weken 6/7 dag

het gewicht was toen 950 gram en de lengte 37cm

ook had ze een waterhoofdje

gelukkig werd dit door haar vroeggeboorte onder controle gehouden

zodat haar hersentjes niet onder druk kwamen te staan

ze heeft heel lang 16 weken in het wkz utrecht gelegen

nu is ze inmiddels tien jaar,en is al een hele meid om te zien

tenminste voor ons dan

ze heeft nu kledingmaat 134/140 en het gewicht is 26,4 kilogram

ze heeft last van haar darmen,slechte stoelgang

en zit inmiddels op een sbo school

dit omdat ze een faalangst had en concentratie problemen

lezen doet ze geweldig avi 9 alleen rekenen gaat niet goed dit is groep 3/4 niveau

ze kijkt graag tv luisterd ook graag naar muziek

ik denk dat dit komt doordat er op die afdelingen altijd wel geluid is,radio alarmpjes

chelsea heef sociale vaardigheids training gehad

dit omdat ze met haar gevoelens geen raad kon

dit gaat nu ook een stuk beter

ze heeft nog steeds logepedie en heeft 10% gehoor verlies

kan allemaal van het vroeggeboorte komen

ook heeft ze een lange tijd fysiotherepie gehad

chelsea is mijn wondertje

en ben reuze trots op haar,op wat ze nu voor een griet is geworden

af en toe nog wel eens uitschieters

dat ze dwars en koppig is maarja,daar staat tegen over dat ik blij mag zijn

dat zij zover is gekomen

zijn er mensen die uit mijn berichtje iets herkennen

je mag me gerust mailen

p.s wie weet wat staffylococus virus is waar komt dat vandaan

en hoe kom je eraan

 

groetjes narda