De babykamer

#1

Van Bo straks wordt opgehaald? Zoals sommige misschien al wel weten mogen wij medisch gezien geen tweede meer, terwijl wij erg graag een tweede hadden gewild. HElaas zit dus er niet meer in, dus de babyspullen kunnen dus ook weg. Ik vond dit ook nodig om alles af te sluiten, zodat ik niet telkens wanneer ik boven kom er mee wordt geconfronteerd. Ik had zijn babykleren al weg gedaan, zijn baby speelgoed, en nu dus de babykamer, Die wordt over een goed half uur / drie kwartier opgehaald, en ik heb het er moeilijk mee.
Overdag gaat het wel, maar wanneer ik in bed lig, en iedereen slaapt, lig ik te malen, en hier en daar ook een traan. Een logisch proces, en ik weet dat ik het door moet zetten, maar wat is dat moeilijk zeg.
Bo kwam vanmorgen beneden en tegenover hem doe ik heel luchtig. er zijn nog al wat baby’s geboren in onze omgeving de laatste 2,5 maand, waardoor hij ook al vroeg of wij een baby kregen. We hebben gezegd dat als mama een baby in de buik heeft, mama heel ziek wordt, en dat de dokter dat niet wil, en dat er dus geen baby meer komt, en dat dit helemaal niet erg is, omdat wij Bo al hebben en dat hij het liefste ventje die wij maar kunnen wensen. Luchtig dus, maar toch, toen hij vanmorgen beneden kwam, en de spullen zag, zoals o.a. ook de kinderwagen, zei hije erst, wij krijgen geen baby meer, ik zeg nee, dat klopt, en toen liep hij naar de spullen en de meubels, en ten begon hij zelf te huilen, dat hij niet wilde dat de spullen weg gingen, omdat ze zo mooi waren. Ik heb me in kunnen houden, maar eigenljk had ik een potje mee willen janken. Daarvoor in de plaats heb ik gezged dat ik dat snap, maar dat Bo nu een grote jongen is, en wij die spllen niet meer gebruiken, en dat het daarom weg gaat, en toen we naar buiten liepen was het alweer over.

Het is gewoon moeilijk, en het is ook een beetje nostalgie natuurlijk, het is het bedje waar Bo in heeft gelegen. Daar in tegen hebben we een ander heel erg blij gemaakt hiermee, die het goed kan gebruiken, dus ik ben wel blij dat het goed terecht komt.

Denk dat ik het gewoon even van me af wilde schrijven, het is ook zo raar, dat het nu echt wordt afgesloten, terwijl Bo maandag 3 jaar wordt. echt raar…

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#2

Oh jee, ik kan me voorstellen dat dat onwijs moeilijk voor je is!
Zeker als de wens voor een tweede zo groot is.

Hopelijk kun je het snel een plekje geven.

#3

Jeetje woezel, wat moeilijk voor je zeg dat je het er echt zo moeilijk mee hebt. Heb je je er al bij neergelegd dan dat er geen tweede meer komt. Ik weet niet waarom jullie geen tweede meer kunnen krijgen. Heb je wel eens gedacht aan een alternatief? Als je echt toch een tweede zou willen? (draagmoederschap, adoptie etc.) Ik wil je iig veel sterkte wensen!


#4

@malawimamajada, Bo is 6,5 week te vroeg geboren omdat ze in eerste instantie dachten dat ik Helpp syndroom had, nu wij voor een tweede kinderwens bij de internist kwamen ivm mijn diabetus, zijn we er achter gekomen dat het AFLP is geweest, acute leververvetting tijdens de zwangerschap. Percentages, 20% van de vrouwen overlijdt, 70% heeft een levertransplantatie nodig en slechts 10 % komt er “goed” uit, zoals wat wij met Bo hadden. En dan hebben we het nog niet eens over de risico’s van de ongeboren baby waarvan 30% in de buik komt te overlijden. Al met al is de keze dus voor ons gemaakt.
Adoptie zien we niet zitten, mijn man is al 40, het proces duurt jaren voordat je in aanmekring komt, en dan is mijn al richting de 45, de regel in nederland is dat als je ouder dan 40 bent, en je wil een kind adopteren, dat de leeftijd van het kind, niet jonger mag zijn dan de laatste cijfer van je leeftijd, dus 45 is een kind niet jonger dan 5. Daarnaast vind mijn man zichzelf dan ook te oud. draag moeder schap is voor ons ook geen optie, we kennen ten eerste niemand in onze omgeving die zoiets zou willen en aankunnen, en een onbekende willen we niet. Ook daarin rekening houdende met het feit dat het daar ook jaren duurt voordat het proces daarin voltooid is.
Dus voor ons is het idd afgelopen nu, geen tweede meer, en op zich is het logisch dat ik het er moeilijk mee heb, het is ook een soort van rouw fase natuurlijk waar ik door heen ga, het komt vanzelf ook wel goed, maar nu staat er een leeg kamertje boven, en ik weet niet wat ik erger vind, de meubels die elke keer confronterend waren, of het lege kamertje nu… Moet amar snel een invulling hebben voor dat kamertje, dan zal dat lege gevoel ook wel weg gaan.

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#5

{{Woezel}}

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#6

@ woezel! Helemaal duidelijk!


#7

Ik weet nooit zo goed hoe ik op dit soort berichten moet reageren, dus daarom {{{{{{{Woezel}}}}}}}

Groetjes Natasja


#8

ik zit ook mee te huilen!
moet er niet aan denken dat ik de baby kamer ooit weg moet doen!!!
en het is dan helemaal zwaar als je eigenlijk nog een baby had gewild. leef met je mee!

Tip; walk in closet! dat wordt t hier als de babykamer geen babykamer meer is…

sterkte!

#9

Ik weet ook niet wat ik moet zeggen…
Ik kan het me het gevoel gewoon niet voorstellen, en het lijkt me dan echt heel moeilijk om de babyspullen weg te moeten doen.

Ik heb het nu al een beetje, ik zou graag een 3e kindje willen maar mijn absoluut niet. Dus is hij ook al begonnen met al het babyspeelgoed op te ruimen.
Daar heb ik nu ook al menig traan om gelaten…

Ik wens jullie heel veel sterkte meid, dit is niet niks!

{{{{{Woezel}}}}}


#10

dank jullie voor jullie lieve woorden, we hebben er nu een speel kamer van gemaakt voor Bo, en dan ziet de kamer er in eens zo anders uit he!!
@miss T, verschrikkelijk gevoel is het he? ik ben zelf 29, wil al best lang een tweede , en dan n dit… tis pittig…
@gidget, het maakt niet uit of het nou verdiret is m een tweede die niet komt, of een derde, verdriet is verdiet en kan net zoveel pijn doen. alles is nu weg, alles van zijn eerste babyjaren op een paar kleertjes (zijn eerste) die ik wilde houden na.
Zo ziet de kamer er nu uit:

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#11

Lieve Woezel.

ben tijdje niet op forum geweest (div. redenen waaronder enorme
nekklachten dus 's avonds achter computer is dan funest)
maar lees je verhaal, en vind het vreselijk voor je/jullie dat er geen tweede kindje komt. Maar zoals je al schrijft , is het idd haast onmogelijk.
maar dat neemt niet weg, dat je heel verdrietig bent.
Idd een babykamer wegdoen, is niet makkelijk.
Maar probeer je vast te houden aan het feit dat jullie een gezond kindje hebben mogen krijgen, waar jullie heel veel van houden, dat neemt jullie verdrietig natuurlijk niet minder weg.
Wil je veel sterkte toewensen, een dikke knuffel voor jou je man en voor Bo!
Gr. mama van 2 kids

#12

Ik deel je gevoel Woezel, ook wij hebben de keuze moeten maken en ook hier staan de spullen op MP. Morgan haar kleren hebben ook een goede bestemming gekregen, maar dat maakt het er niet makkelijker op. Morgan is er overigens heel trots op dat haar spulletjes maar een andere baby gaan want ze is zoals ze zelf verkondigd geen baby meer maar een grote meid en dan kan ik ook wel janken omdat ik inderdaad geen klein mensje meer ga krijgen.

Hier wordt morgan der kamer ook de kleding kamer, de kledingkamer wordt mer zijn kluskamer en ik heb mijn eigen hobbykamer en dan hebben we nog de loggerkamer. Dus ons huis heeft ook een andere indeling gekregen, maar ja wij hebben die huis genomen met een ander toekomstbeeld voor ogen en die toekomst hebben we aan moeten passen zeg maar.

Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt en gelukkig hebben we door Bo en Morgan heel goede pleisters en Miss T ik neem aan dat jouw kleine dat ook is.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#13

@Miss T, je mail is aangekomen hoor, ik zal later vandaag even reageren, moet zo weg helaas dus heb weinig tijd, maar hij is dus aangekomen!! Lief van je!

@mama van 2 kids, dank je wel meid, je bent lief!

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#14

Ik kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk het voor jou en ook voor Michelle is. Natuurlijk heb je al een kindje, maar dat neemt het verdriet niet weg dat je graag nog een 2e kindje had gewilt.

Ik heb zoals je weet na Tim 3 miskramen gehad en ondanks dat ik altijd positief ben gebleven voor de hoop op een 2e. Schoot het toch af en toe wel eens door mijn hoofd dat het misschien niet meer gaat lukken. Daardoor weet ik deels wel hoe je je voelt. Alhoewel het bij ons wel gelukt is.

Zo oneerlijk allemaal en ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik verder moet zeggen.

Vind het echt heel erg voor jullie en had het zowel jou als Michelle heel erg gegunt.

Dikke knuffel en heel veel sterkte!

Vind overigens de speelkamer er erg mooi uit zien.

Groetjes,
Sandra

#15

Hele dikke knuffel voor jou Woezel.
Wat moet dit ontzettend heftig zijn allemaal!

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>

#16

{{{Woezel}}} ik deel mee met je verdriet, bij jou natuurlijk vanwege die reden die je noemde en mijn reden ken je maar toch maakt het verdriet natuurlijk niet minder sterkte lieverd, en vind het knap dat je het op deze manier gaat afsluiten. hoe moeilijk ook!

#17

@ Miss T tuurlijk het verdriet is nog groot maar zoals jij er nog geen afstand van kan doen zo wil ik er niet steeds mee geconfonteerd worden. Zo hebben we allemaal onze eigen manier om dingen te verwerken. Gelukkig en ikke ben om alles te delen wat we willen delen.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#18

pfff, vandaag hebben we eigenlijk heel erg leuk nieuws gekregen, we hebben een lief klein neefje erbij! Vanmorgen geboren, alles goed en gezond en inmiddels zijn ze alweer thuis. Vanmiddag samen met mijn andere schoonzus kadootjes geshopt en versieringen gehaald voor in huis om het heugelijk feit te vieren, ik denk dat we morgen of overmorgen kunnen komen kijken naar de baby.
Ik ben echt heel erg blij voor ze hoor, maar doet gewoon echt even flink pijn. Ik schaam me er zelfs een beetje voor, maar ik kan er niks aan doen. Ik gun het ze echt oprecht, maar ik ben ontzettend blij dat Bo nu met papa aan het douchen is, want zodra ze boven waren liepen de tranen al over mijn wangen. Ik wil het ook gewoon zo graag, maar het kan niet en ik ben even echt heel erg boos op mijn lichaam, en de reden waarom het nooit niet meer kan. Volgende week moet ik weer naar de gyn, om eventueel sterrilisatie te overleggen, en het is zo dubbel nu.
Ik zie er eerlijk gezegd nu al tegen o om er naar toe te gaan, om de baby te kijken, maar ik kan het niet maken om niet te gaan, dus ik zal er door heen moeten. Sorry, maar ik moet het gewoon even kwijt!

liefs woezel

Lilypie Fourth Birthday tickers

#19

Dat zijn indd de moeilijke momenten, en daar hoef je je niet voor te schamen. laat je gevoelens ook gewoon zien. Ze mogen best weten dat je het moeilijk vind, dat wil niet zeggen dat je ze het niet gunt. Maar je gunt het jezelf ook en dat kan/mag niet meer.

Sterkte meis

{{{Woezel}}}

Liefs Michelle


#20

{{{{{Woezel}}}}}

Meid, ik kan me echt voorstellen dat je het moeilijk hebt! Het is soms ook gewoon oneerlijk verdeelt in de wereld…
Je bent altijd zo positief, dan kan het ook niet anders dan dat het voor jou ook een keer teveel is, en schaam je daar dan ook niet voor!

Heel veel sterkte!