hallo allemaal,
Emilie is in de fase van dreinen zodra ze haar zin niet krijgt. Erg vermoeiend. Ineens niet meer zelf kunnen spelen, continu aandacht willen en niet meer willen slapen overdag (1 slaapje per dag nog maar). Ook met eten wil ze alleen nog maar wat ze lekker vind. En, ze begint nu heel goed aan het handje te lopen en wil dus nu dan ook de hele dag aan het handje lopen. Ze heeft ook loop karretjes etc en die gebruikt ze ook, maar het liefste wil ze mijn hand.
Resultaat van dit alles is dat je volledig opgeist wordt door je kind en bijna niets meer rustig voor jezelf kunt doen zonder een deinend kind aan je benen gekleefd te hebben.
Zodra we dan ook lekker gaan wandelen, fietsen, of ergens heen gaan is ze helemaal gelukkig, Maar ik vind het wel belangrijk dat ze leert om ook zelf dingen te doen en dat ze ook naar het woordje ‘nee’ zal moeten luisteren.
Maar goed, ik begrijp dat dit dus een fase is waar de kinderen hun karaktertje laten zien , je uitproberen en waarin je dus vooral niet moet opgeven en toegeven.
Maar ik moet je zeggen dat ik 's avonds gedurende deze fase blij ben als het bedtijd is. Doodvermoeiend! Hoe gaan jullie hiermee om?