Continue dreinen


#1

hallo allemaal,
Emilie is in de fase van dreinen zodra ze haar zin niet krijgt. Erg vermoeiend. Ineens niet meer zelf kunnen spelen, continu aandacht willen en niet meer willen slapen overdag (1 slaapje per dag nog maar). Ook met eten wil ze alleen nog maar wat ze lekker vind. En, ze begint nu heel goed aan het handje te lopen en wil dus nu dan ook de hele dag aan het handje lopen. Ze heeft ook loop karretjes etc en die gebruikt ze ook, maar het liefste wil ze mijn hand.
Resultaat van dit alles is dat je volledig opgeist wordt door je kind en bijna niets meer rustig voor jezelf kunt doen zonder een deinend kind aan je benen gekleefd te hebben.
Zodra we dan ook lekker gaan wandelen, fietsen, of ergens heen gaan is ze helemaal gelukkig, Maar ik vind het wel belangrijk dat ze leert om ook zelf dingen te doen en dat ze ook naar het woordje ‘nee’ zal moeten luisteren.

Maar goed, ik begrijp dat dit dus een fase is waar de kinderen hun karaktertje laten zien , je uitproberen en waarin je dus vooral niet moet opgeven en toegeven.
Maar ik moet je zeggen dat ik 's avonds gedurende deze fase blij ben als het bedtijd is. Doodvermoeiend! Hoe gaan jullie hiermee om?


#2

Het is toch echt negeren.
Een paar keer een knuffel of aandacht is echt niet erg.
Maar laat het zo gebeuren dat wanneer jij aangeeft dat je genoeg aandacht hebt gegeven, er ook mee stopt en iets voor jezelf doet.
Zo leert zij, na 1 keer aangeven door jouw, dat het ook niet meer lukt en gaat ze vanzelf spelen.
Het kost wel tijd en heeeeel veel geduld.
Mijn zoon zit in dezelfde fase en het lukt mij aardig.
Stijn heeft ook nog het volgende er bij bedacht, de papa fase.
Gelukkig neemt hij ook met mij genoegen wanneer papa er niet is.

Groetjes Wiets


#3

Hier ook weer eentje!!
Echt zo vermoeiend, sinds een paar dagen, kan hij ineens zichzelf niet meer vermaken.
en wil alleen maar bij mij op schoot, en overal mee naar toe, zodra ik maar twee meter bij hem vandaan ben loopt hij alweer dreinend achter me aan.
zodra ik even naar boven loop om even de wasmand neer tezetten, (ben hooguit 10 sec weg) dan staat Ruben alweer voor de trap te huilen.
ik probeer het zoveel mogelijk te negeren al is het niet altijd makelijk.

Met eten ging het de laatste tijd goed maar wat hij niet echt lekker vind krijg je steen vast neeee te horen.

Gelukkig is het slapen gaan geen probleem alleen wil hij de laatse tijd s’nachts weer eens komen, dan ligt hij wel zo vast te slapen en onder tussen te huilen net of hij een nachtmerrie heeft, zo zielig.
meestal ga ik dan even 5 min naast hem zitten tot hij weer rustig is…

Groetjes Marianne mama vanRuben


#4

ja ja, het valt niet mee, vooral met dat geduld. Emilie weet soms ook echt niet wat ze wilt, in de armen en dan toch huilen, zet je haar weer neer ook huilen…pffff Ze slaapt ook echt maar een uur à anderhalf uur per dag, meer wil ze gewoon niet. Met het resultaat dat ze dan eind van de middag onuitstaanbaar soms is als je dan moet koken etc en zij dan dus even alleen moet spelen. Afijn, ik heb alle truukjes al uitgeprobeerd (pannetjes met deksel etc in de keuken geven) en soms werkt het en soms niet. Komt vanzelf wel goed met veeeeel geduld!
Ik kan het me ook best wel voorstellen, ze wil zo graag en zo veel en dat lukt dan niet altijd. Plus die ontwikkeling gaat nu ook ineens zo hard, er komt natuurlijk ook ontzettend veel af op zo’n kind.

Lilypie 2nd Birthday PicLilypie 2nd Birthday Ticker


#5

Tessa heeft ook zo’n fase gehad hoor maar bij ons is het over gegaan dus er is nog hoop!

Volgens mij toen Tessa zo was, was er ook iets.
Er kwam een tandje door of ze voelde zich niet lekker.
Nu is het weer helemaal over gelukkig.

Nog af en toe wel een beetje maar dat vind ik niet zo erg.

Dus er is hoop hoor!


#6

O ja nog vergeten en consequent blijven ja.
Als ik haar dan aandacht heb gegeven en ze hangt weer aan mijn been negeer ik haar maar. Het hielp wel!


#7

Heel herkenbaar. Joost heeft momenteel ook zo’n fase. Spelen in de box gaat de ene keer goed, maar het kan ook zo omslaan. Eerder kon hij heel lang en geconcentreerd in de box spelen. Maar sinds hij kan lopen is dat veranderd. Hij heeft ook nogal haast om zich op het loopgebeuren te ontwikkenen. Hij krijgt er geen genoeg van. Binnen een paar dagen was het van langs de tafel schuivelen naar aan de hand een paar stapjes en weer een dag later al los. Geen wonder dat de box dan niet meer zo leuk is. Maar voor moeders wel erg handig als er wat in het huishouden moet gebeuren. Hij moet dus ook regelmatig even in de box spelen en zich even zelf vermaken. De ene keer gaat dit beter als de andere. Maar als hij begint te schreeuwen (helaas een hardere variant van dreinen) zet ik een CD’tje met kinderliedjes op en dan wordt hij rustig en gaat dan lekker spelen.

Het is wel een geruststelling dat het overgaat, maar daar hebben we nu helaas nog niets aan.
Even volhouden dames.

Gewijzigd door - mariekes op 15 Mar 2007 15:20:52


#8

inderdaad heel herkenbaar.
jimmy heeft ook ehct dagen dat hij dreinerig is en niks wil doen.
dan wil hij alleen maar bij mama zitten en wil dan in alles zijn zin krijgen.
helas gaat dat niet en proberen we echt nee aan te houden hoe moeilijk dat ook echt is soms is het zo erg dat we hem in de gang moeten zetten om daar eens flink uit te razen.
dat doet mij echt veel verdiet om hem zo te zien huilen maar na 10 min is hij klaar en weer de oude jimmy.

lianda moeder van giovanni 5jr en jimmy 2jr