De laatste tijd roept Eva constant ‘au’. Zitten we in de auto, roept ze ‘au au’. Als ik vraag wat er is, lijkt er niks te zijn. Als ik haar kleren aan wil doen, of haar met een washandje wil wassen, is het ‘au’. Raak je haar heel zacht aan, roept ze ‘au’. Waar komt dat vandaan? Ze deed het nooit en nu tot vervelends aan toe!
En wat ze ook heeft: ze ziet overal haren op zitten. Ligt ze in bed, wil ze haar speen. Roept ze ‘gra’ (haar) en dan zie ik inderdaad een mini-haartje zitten. Ze zei gisteren, terwijl ze naar mijn appel wees: ‘Mama gra’ en inderdaad…er zat een haar op mijn appel! Soms gebruikt ze de ‘gra’ om tijd te rekken om te gaan slapen, maar 9 van de 10x zit er ook echt een haar. Ik vind het niet erg om een haar weg te halen, maar ik ben de laatste tijd erg veel naar de kraan aan het lopen omdat mevrouw ergens een haar aantreft en deze niet zelf weg kan/wil halen. Zouden jullie het negeren? Ik wil er toch wel van af, van dat ‘gra-gedoe’ van haar. Is ze óók opeens mee begonnen!
Vandaag ontplofte ze trouwens omdat ze haar pak na haar slaapje aan moest. Ze moest en zou papa hebben, mama was de boeman! Papa had geklust en lag in bad, dus ze bleef minutenlang krijsend voor de deur liggen, gillend ‘papaaaa’. Ik wilde haar oppakken, maar dat mocht niet. Uiteindelijk heb ik haar, rood aangelopen, mee naar beneden genomen. Ze wierp zich op de grond en smeekte verder om ‘papa’. Ik heb haar laten uitrazen door gewoon iets voor mezelf te gaan doen. Ik werd niet boos en zei verder niks. Toen trok de bui over, stak ze haar handjes uit en vroeg ze: ‘Mama?’ Toen heb ik haar getroost. Ze legde haar hoofdje op mijn schouder en werd weer rustig. Uiteindelijk werd ons Hulkje weer normaal. Deze methode werkte dus goed, volgende keer probeer ik het weer zo te doen.
Peuters: het is me wat! Maar wat te doen met dat ‘au’ en de haren?
Groetjes Rainbow, trotse mama