Consequent zijn

#1

Ik heb een vraagje…
Wij zijn net weer thuis van vakantie. 3 weken in warm Nederland… Op de camping zat Joël meestal in een groot zwembad zonder water. Dat was dan een soort box.
Nu we weer thuis zijn, gaat er opnieuw een wereld voor hem open. Hij ging helemaal uit z’n dak toen we hem op de vloer zetten om te kruipen. Joël kan ook lopen achter z’n loopwagen en trekt zich aan alles op tot staan. Gisteren waren we even bij oma en daar was niks veilig. (planten, servies, decoratieve spulletjes)
Ook thuis heb ik het gevoel de hele tijd bezig te zijn met nee zeggen en hem uit de situatie halen die niet mag. Ik vraag me af hoe het jullie vergaat met je ondernemende kind(eren). Hoe lukt het je om consequent te zijn. Het lijkt namelijk dat zelfs na 10 x achter elkaar, er nog niets doordringt bij ons mannetje. Zou dat de leeftijd zijn?? Voordat je kinderen hebt, lijkt het veel makkelijker… Ik vraag me echt af of ieder kind zo doet.
Groetjes, Mariëlle en Joël

Lilypie Tweede Ticker

#2

Hoi Mariëlle,

Niet ieder kind is zo dat je het tig keer moet blijven zeggen. Ons oudste dochtertje pikte het altijd vrij snel op en die raakte “spullen van grote mensen”, zoals wij dat noemen, eigenlijk zelden aan.

Maar de jongste blijft gewoon lekker proberen en die doet soms net of ze het niet hoort als je haar corrigeert.

Inderdaad, het valt niet mee om consequent te blijven corrigeren, maar het is wel heel belangrijk om dat toch te blijven doen. Jouw zoontje heeft een leeftijd waarop hij merkt dat er grenzen zijn en hij probeert te kijken hoe ver hij over die grens heen kan gaan.

Dus blijf echt aan die grens vasthouden hoe moeilijk dat soms ook is. Je zult op den duur merken dat je niet meer 10x achter elkaar hetzelfde hoeft te corrigeren, maar bijv. 7x, dan bijv. 4x en op een gegeven moment zit je op 1x.

Het is heel belangrijk dat Joël weet wat hij aan je heeft. En als je de ene keer wel consequent bent maar de andere keer niet (je hebt nou eenmaal de ene dag meer puf om een kind op te voeden dan de andere dag) dan zal er geen verbetering in de situatie komen. Sterker nog, dan kan het zelfs alleen maar erger worden omdat Joël merkt dat hij over jouw grenzen heen kan gaan.

Dus ik kan je alleen maar zeggen, zoals je zelf in de titel van dit topic al schrijft, blijf echt altijd consequent en je zult zien dat het resultaat heeft!

Ik weet uit ervaring dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is, maar ik kan je ook uit ervaring vertellen dat het echt zin heeft om die investering te doen!

Alle succes met de kleine ondernemende man!

Groetekes, Sje

#3
quote:
Ik vraag me af hoe het jullie vergaat met je ondernemende kind(eren). Hoe lukt het je om consequent te zijn. Het lijkt namelijk dat zelfs na 10 x achter elkaar, er nog niets doordringt bij ons mannetje. Zou dat de leeftijd zijn??

Heel herkenbaar!
Ruben zit ook aan van alles waar hij niet aan mag zitten.
In het begin heb ik ook wel even gedacht ik loop de hele dag nee te zeggen, maar nu een paar weken verder begint hij te begrijpen dat het dan niet mag.
meestal waarschuw ik hem 2x de derde keer gaat het even met een wat andere toon. en dan heeft hij het wel door en schud zelf ook met zijn koppie nee.
En tot nu toe (even afkloppen) komt hij nergens meer aan, wat geen speelgoed is, op de pollepel na dan

Groetjes Marianne Mama Van Ruben

#4

Herkenbaar, ik heb hier een mannetje van bijna 4 en kan nog vaak nergens vanaf blijven, toch conseqent zijn en blijven, op dat moment ergens anders neer zetten en afleiden, is vaak wat het beste werkt…

Kids zijn zo verschillend als ik ze moet omschrijven zeg ik altijd jordy onderzoekt of er ergens wat in zit, Roy kijkt hoe het uit elkaar kan…

maar het komt goed zeggen ze hihihi

Tries

#5

Ja wat Tries schreef ergens anders neerzetten.

Cas zit ook overal, gelukkig wordt het minder, maar die waarschuw ik 1 keer en daarna zet ik hem zonder iets te zeggen aan de andere kant van de kamer.

Verder goed gedrag belonen en benoemen.

En heel consequent blijven!!!

Groetjes van Jolanda, mamma van Lisa (25-08-'02) & Cas (02-12-'04)

#6

We hebben er hier ook zoeen… zucht Wat ons tot nu toe heeft geholpen: eerst alle dingen die zeker weten heel moeten blijven opruimen, en ergens een speeltje neerleggen dat hij wel mag pakken uit de kast. Ook maak ik op een dag twee keer een half uurtje vrij voor kruipen, meestal voor een maaltijd of voor hij naar bed gaat. Dan doe ik alleen dingen waarbij ik hem in de gaten kan houden, en binnen een tel bij hem kan zijn. Gelukkig is zijn zusje nog niet mobiel…

Blijft hij consequent naar hetzelfde ding toekruipen wat niet mag, probeer hem dan af te leiden met een speeltje en zet hem daarmee aan de andere kant van de kamer. Blijf consequent, maar rustig en resoluut. Niet gaan gillen vanaf de andere kant van de kamer, dat werkt niet (uit ervaring…). Werkt dat ook niet, dan gewoon in de box zetten met wat speelgoed.

En ja, ook oma’s zullen hun huis enigszins moeten opschonen van breekbare dingen… Alles is daar nieuw en dus Super Interessant.

Ilse, mama van
Olaf (juli 2002)
Jente & Mika (augustus 2005)