Claim gedrag bijna 4 jarige

#1

Vanmorgen had ik iemand op bezoek en kan ik nauwelijks rustig praten omdat Fabienne continu aandacht vraagt. Ze hangt heel erg aan me, als ze moet plassen moet ik mee terwijl ze zelf naar de wc kan. Ze blijft onophoudelijk huilen … eist gewoon aandacht op! Als ik vraag wat er is, zegt ze niets …
Gisteren in het zwembad, ze gaat niet uit zichzelf in het baby badje, niet van een glijbaan, doet niets zelf, wij moeten steeds mee! Pappa krijgt ze wel zo gek maar mij even niet. Wordt er even niet goed van!
Ik dacht dat dit gedrag alleen bij peuters voor kwam??
Moet ik gewoon wat strenger zijn en negeren. bv Fabienne je kan zelf naar de wc gaan PUNT en er verder niet op in gaan?
Ze wilt gewoon duidelijk haar zin hebben en alle aandacht krijgen maar ja, zo werkt het niet …

Groetjes Esther

#2

Kan het ook (deels) onzekerheid zijn? Ik kan me iets herinneren over wat jij hebt geschreven over haar dat het dit bij me oproept.

Het niet alleen dingen durven, de bevestiging zoeken dat het goed is, bang zijn om jouw aandacht te verliezen, etc.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#3

Onzekerheid zou het zeker kunnen zijn …

#4

Dan zou ik eens kijken hoe het werkt als je haar zelfvertrouwen probeert te vergroten; de juiste balans vinden tussen met haar meegaan en haar stimuleren om dingen zelf te doen. Complimenteren als dingen haar zelf lukken, etc.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#5

Ik had het idee dat we dit al een poosje goed deden, het is de laatste 2 weken dat ik denk; wat hang je veel aan me en watvraag je veel aandacht. Misschien wat meer high 5-en Misschien heeft ze weer even wat meer een duwtje in de rug nodig …
Vervelend is wel dat anderen het claimerige gedrag gelijk zo negatief beoordelen en het hebben over “beter aanpakken” … dus strenger?!

#6

Lijkt me geen goed idee als het onzekerheid is, om dan strenger te zijn en te bestraffen. Maar als mensen haar niet goed kennen en niet weten wat erachter zit, dan snap ik wel dat ze denken dat strenger zijn kan helpen.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#7

Hylke kan het ook zo goed.
Bij tijd en wijlen, zomaar uit het niets kan hij niks meer zelf.
Vooral als hij moe is, te weinig rust krijgt.

Wat wij dan doen is hem een beetje weer helpen,
maar niet helemaal.
Dus wel meelopen naar de wc, maar zelf broek naar beneden doen
en gaan zitten, en daarna weer zelf broek ophijzen.

Eten idemdito. Opeens kan meneer het niet meer zelf
(en vooral natuurlijk omdat Jitse veel geholpen wordt).
Dan is het dus: Ik ben nog aan het eten, dus eerst even
zelf doen, daarna ga ik je helpen.
Meestal werkt dat wel.

Positieve feedback tijdens de dingen die hij dan zelf doet helpt goed.

M.

#8

Bedankt!

Bij nader inzien denk ik idd dat ik weer even de puntjes op de i moet/mag gaan zetten en haar gevoelens benoemen, net even een duwtje in de rug geven. Ik deed het wel maar nu ik erover na denk is het een beetje weg gezakt in de loop van de tijd. Fabienne is geen prater, nou weet ik niet hoe dat normaal is bij een bijna 4 jarige. Ze moet eigenlijk niets van mensen hebben?! Zelfs onze buren praat ze nog steeds niet mee en met een beetje geluk komt er soms iets uit. Thuis is het wel wat meer maar geen drukte maker.

Gisteren zijn we samen buitenshuis een broodje gaan eten met zo’n lekkere smoothie erbij! Ze mocht zelf kiezen wat ze wilde, een tafeltje uitkiezen … die mama/dochter momenten houden we er in !