Brutaal, niet luisteren

[Rinske]

ik weet dat 3,5 best een pittige periode kan zijn maar ik heb soms echt het idee dat het nu met momenten echt uit de hand loopt.
Lindsey doet momenteel echt vreselijk brutaal en wanneer we d’r een standje geven is het standaard ‘sorry mama/papa’ maar 5 minuten later begint het van voor af aan. Regelmatig staat ze op de gang maar het lijkt alsof dit haar totaal niks doet.

Wat ze zoal doet:
Slaan/schoppen wanneer ze d’r zin niet krijgt, of gooien met wat ze dan ook voor handen heeft.
Een grote mond opzetten wanneer we zeggen dat ze iets moet doen, of ze doet gewoon alsof ze ons niet hoort (vreselijk frustrerend)
Constant weglopen met aan/uitkleden
Papa mag op het moment helemaal niks meer, het is altijd mama moet t doen en doet papa het toch dan komen we weer bij het slaan en schoppen.

Soms krijg ik het idee dat we haar teveel ruimte hebben gegeven omdat ze echt doet alsof zij de baas in huis is.

Nu heb ik zelf ook een tijdje alweer best slecht geslapen en ben behoorlijk moe dus dat helpt natuurlijk ook niet mee wat betreft geduld.

Iemand tips hoe we dit het beste aan kunnen pakken?

liefs,
Rinske

[miremady]

Geen echte tips hoort wel bij de leeftijd, hier is het niet luisteren en een grote mond alleen tegen papa eigenlijk, die is niet zo streng als ik en dat weet hij.

Over het aan/uit kleden. als we naar school moeten leg ik 3 kwartier van te voren zijn kleren klaar en je zoekt het maar uit Ik zeg niets hooguit van heb je nu nog niets aan? En dan gaat hij vanzelf beginnen. Bij papa hoor ik het zoals vanmorgen braaf aan (lig zelf ziek in bed) Dylano trek je sokken aan, Dylano je broek nuuu. Dat werkt dus totaal niet. Met uitkleden precies hetzelfde ik zorg dat hij ruimschoots de tijd heeft bij papa moet het snel en dat heb ik al tig keer gezegd maar komt niet binnen bij papa Met gevolg jankend kind.

Slaan en schoppen zou ik volledig negeren en zonder wat te zeggen of de gang zetten of iets zoeken wat ze echt niet leuk vind,
Grote mond negeren en doorpraten of er niets aan de hand is want jullie reactie is juist zo leuk Is moeilijk hoor,

Succes met je pubertje

Liefs Michelle

[MamavanRico]

herken ik wel. Ik den niet dat je haar teveel ruimte hebt gegeven, tenminste, rico doet ook alsof hij de baas is (en zegt dat dan ook he; ik ben de baas!) maar teveel ruimte krijgt hij niet van ons. denk dat elke peuter die fase wel doormaakt… en weet je, het wordt makkelijker… en dan voor zo’n paar weken en dan begint het weer effe, en dan weer rustig en dan begint het weer… cirkeltje dus!.

dat mama fase heeft rico ook. als ik dan een x wilde uitslapen als ik er niet uithoefde voor school en papa thuis was was het ook brullen en gillen want mama moest m uit bed halen (waardoor ik dus weer niet verder kon slapen omdat ik dan klaarwakker ben)

ik heb als enigste tip: waarschuwen heb je al genoeg gedaan.
ik waarschuw op die momenten niet eens meer, dat zeg ik m dan vantevoren die dag. dan waarschuw ik hem die dag dus 1 keer (omdat ie zo al DAAAGEN bezig is) en zeg ook: heb al dagen gezegd dat dit en dat niet mag als je het vandaag doet ga je linea recta naar je kamer toe.
houdt ie dan niet op, dan ontzeg ik hem het lekkers voor die dag. helpt ook dat niet, pak ik gewoon nz speelgoed of uitje af wat hij die dag zou krijgen of waar hij gewoon graag mee speelt. en als echt niks helpt… tja dan gewoon concequent blijven doorgaan waar je mee bezig bent en genieten van de avond als ze te bed liggen, zodat je s’ochtends weer van voor af aan kunt beginnen. het klinkt dramatisch, maarja we moeten er toch wel doorheen, niet alleen wij maar ook de kinderen!

[lalala]

Lastig!!

Hier kleed Seth ook zichzelf aan 's ochtends en dat gaat redelijk, hij is een beetje een treuzelaar. Ik leg het klaar en ga mijzelf aankleden, vaak wil hij dan eerder klaar zijn dat ik en gaat extra zijn best doen. Kleed hij echt niet aan, dan dreig ik hem in zijn blootje mee te nemen, het werkt (en geloof me, hij gaat mee in zijn blootje).

Verder is misschien een straf/beloningsbord iets voor haar?
Als ze iets doen wat niet mag-> een rood kruis, doet ze iets liefs/luisterd ze/is ze lekker aan het spelen een gele smiley oid.
Einde van de dag bekijken welke er vaker is en bij meer smileys bijvoorbeeld een extra boekje lezen voor het naar bed gaan en bij meer kruizen geen boekje, ik zeg maar wat.

Sterkte ermee!
Liefs, Anne

[woezel]

heel erg herkenbaar. Schoppen en slaan niet, maar de rest wel. Ben blij met de herkenning, alhoewel het wel ontzettend lastig is. Had ook dezelfde twijfels als die van jou, heb ik hem teveel ruimte gegeven? Wat ik hier heb gdaan vorige week is even net wat strenger zijn dan normaal, was niet leuk, maar hielp wel. Daarmee bedoel ik, dat eerder wanneer ik het door de vingers zag, of nog even twee keer aankeek, of zijn “sorry” accepteerde, ik hem zonder schroom o de gang zet. klaar de mee. En ik zeg ook tegen hem, dat zijn sorry’s niets betekenen als hij het niet meent. Dat hij elke keer sorry zegt, en binnen een paa rminuten hij gewoon verder gaat, en dat sorry zeggen dan ook niet meer helpt. Dit hielp wel, dus ben benieuwd hoe dat zal gaan wanneer ik uit de nachtdienst kom!

liefs woezel

[s_vita]

hoi rinske,

ik weet hoe je je voel mijn kereltje zit ook in deze fase en vind het de moeilijkste fase ooit!! maar heb geen tips alleen…blijf volhouden !! want aanhouder wint !

groetjes Sylvia

[vlokje03]

Zo herkenbaar … hier ook al een tijdje een monstertje die het bloed onder je nagels vandaan haalt en niet luisterd en eigenwijs is en de baas speelt.
Hij mannepuleerd de hele boel maar aan het korte lontje is nu een eind gekomen, net wat woezel zegt streng aanpakken en daarna gaat het beter als ze beseffen dat het menis is, ik ga dat ook weer eens doen vanaf morgen.
Mijn man was vannavond helemaal klaar met hem, continu de grens opzoeken.
Moeilijke leeftijd zo nu en dan.
Wel afspraken maken met je man hoe jullie het gaan aanpakken anders gaat ze jullie weer uitspelen tegenover elkaar.
Ze zijn slimmer dan je denkt

[miremady]

Grrr ik heb van de week te vroeg geroepen Maar ik geloof wel dat het fases zijn net als voorheen de sprongen.
Ik merk dat vooral aan het slechte eten en drinken en slapen.
Hier al vanaf half 5 wakker en een hoop geklier in bed Zit nu voor straf stil naast me in de bank

Liefs Michelle

[Rinske]

nou oke het ligt dus niet aan mij haha, gelukkig maar. ik zat serieus te twijfelen of ik het wel goed aanpakte. Tja hier is het inderdaad ook zo dat bij papa meer mag en dus is ze bij hem nog vervelender en daagt ze nog meer uit.
maar aan de tips heb ik wel wat hoor, ook duidelijk met manlief besproken en ook hij zegt er wel wat mee te kunnen (maargoed dat horen vaker )
ben allang blij dat ik idd niet de enige ben, hoe rot ik het ook voor jullie vind hoor. dan maar liever met zn allen lijden haha

en natuurlijk heeft het ook absoluut zn leuke tijden hoor, het is gelukkig niet alleen ellende.

liefs,
Rinske

[Rainbow]

Geen tips , want wij hebben een Lindsey2. Ik herken haar hele gedrag en twijfel soms ook over de aanpak van Eef. Ik denk dat we het prima doen, we moeten alleen wachten tot deze lastige fase weer voorbij is! Succes!

Groetjes Rainbow

[pranger7]

Hier zit Dion nu al in die fase. De pp heeft hij nog niet gehad. Hij is super gehaaid en weet precies hoe hij mensen met inpakken of het bloed onder de nagels moet halen. Je hebt hem bijna nergens mee, alleen geen snoepje dat vindt hij heel erg. Ik tel vaak tot 3 en dan wil ik dat ze komen, zei hij laatst tegen mij toen we naar boven gingen om te wassen mama tel even tot 3. Ik ben naar boven gelopen en heb gezegd ik zie je wel boven Dion. En hij kwam. Deze week was helemaal toppunt. Ik tel tot 3 zegt hij mama tel maar tot 4 grrrrrrrrr stiekem moest ik wel lachen maar heb hem maar op de trap gezet voor zijn grote mond. Hij heeft overal schijt aan, lacht me soms gewoon uit en zet door. Ik waarschuw 1x en dan gelijk straf ik ben er helemaal klaar mee. Het is echt even pittig maar we zetten door en het zal vanzelf zijn vruchten afwerpen. Hij luistert ook weleens goed hoor. 7
Het is puur de fase van kijken hoever kan ik gaan en hoe reageren papa en mama. En zolang wij daar niet aan toegeven zijn we op de goede weg.

[FoxontheRun]

Hier ook zo’n dametje, 2 jaar en 5 maanden… Niet willen aankleden, niet mee naar boven, niet aan tafel, niet eten en noem maar op. Hier ook lange tijd gewaarschuwd en gewaarschuwd en nu de negeer fase ingegaan. Ik waarschuw 1 keer en vervolgens ga ik gewoon naar boven of aan tafel en zie ik het wel. Zij zet het alleen vreselijk op een brullen als ik dat doe. Dus ga ik gewoon naar boven dan schreeuwt ze moord en brand beneden. Wil ze de kleren niet aan en ik ga na een waarschuwing zet ze het ook op een brullen. Heel erg naar want ik heb het idee dat ze de halve dagen schreeuwt. Ik blijf maar gewoon denken: het gaat allemaal wel weer over. Maar het is wel doorbijten!

[denise44]

wat heerlijk om te lezen…niet naar bedoeld
volop herkenning en soms werkt hier negeren heel goed en soms straffen.
ik probeer me heel erg te focussen op de fijne, goede momenten. Zeker op dagen dat het de hele dag uitdagen en uitproberen is. En ik probeer me voor te houden, ik doe mijn best qua opvoeding, geen liefde en aandacht en tja, fouten zal ik ook maken. Dan ga ik dit forum weer even lezen en bedenk me: ik heb een onwijs lieve maar pittige peuter in huis, heel gezellig en vermoeidend en het hoort er ( niet bij alle kinderen…) gewoon bij.
Pfffffffff.

[Linette1]

Minke is soms ook echt brutaal. Echt reageren met “Neeheee dat ZEG ik toch” als ik iets vraag en dan echt met haar ogen draaien! En ook veel antwoorden met “nee!” op heel veel verzoeken. Ik vind het lastig want ik wil heel graag positieve aanadcht geven, maar ondanks mijn dagelijkse goede voornemens"( “vandaag laat ik me niet boos maken maar blijf ik rustig” haha) eindigt het regelmatig zo dat ik boos word en Minke straf krijgt ( op de gang, op haar kamer even afkoelen en daarna uitpraten)… Ik merk dat Neeltje ook al praatjes krijgt; ik zei pas "omdat mama dat niet wil, Neeltje"en toen zei ze “Maar IK wel mama!” ! En ze is pas net twee haha! Nou wil ik het net als wij allemaal hier heel graag goed aanpakken ( en dan bedoel ik streng maar met veel liefde!!) en kreeg via via een tip voor een boek wat ik nu aan het lezen ben: “how to talk to kids”. Maar de Nederlandse vertaling dan. Gaat heel erg over "slim positief"opvoeden, dus hoe je je kind goed opvoedt maar op een manier dat het minder strijd kost. Het is dus niet gericht op heel soft opvoeden ofzo. Ik ben er net in begonnen maar het is allemaal zooo herkenbaar en fijn om te lezen!!! Dus wie weet een tip voor anderen?
Het is wel een duur boek 20 euro ofzo maar het was het me zeker waard om goede tips te lezen!
Ben blij dat ik niet de enige ben die zulke mondige kindjes heeft …
groetjes!

Heb het even opgezocht de titel is: How2Talk2Kids Effectief communiceren met kinderen

Gewijzigd door - Linette1 op 23 Apr 2012 11:44:18

[Rainbow]

Hahahaha, Eva zegt ook heel vaak: ‘DAT ZEG IK TOCH!’ Of: ‘IK HOU NIET VAN WACHTEN!’ Ze zijn ook allemaal hetzelfde!

Ik heb dat boek geleend van mijn vriendin en het is wel leuk vind ik, met leuke tekeningetjes. Er staan goede tips in, al vind ik het soms wel een beetje TE. Ik haal er gewoon uit waar ik me goed bij voel. Het is wel de moeite waard inderdaad!

Groetjes Rainbow

[lalala]

Nou, ook hier is het losgebarsten inmiddels!
Seth zegt ook heel vaak: "Ik houd niet van wachten!!"
Verder zeurt Seth ook ontzettend en hij blijft maar door gaan dan, heel irritant.
En manipulatief gedrag klinkt me ook bekend in de oren. Van het weekend had ik appeltaart gemaakt met (gewone) en oma zou voor Seth een appeltaartje (glutenvrij) meenemen. Nou meneer wilde die appeltaart niet, hij wilde deze en zou die andere wel op de grond gooien?! Waar dit soort dingen vandaan komen?
Ik probeer het maar zoveel mogelijk te negeren, zo lang het niet te gek wordt.

Liefs, Anne

[Rinske]

oh ja inderdaad en zeker het rollen met d’r ogen en dan d’r handjes in dr zei en dan idd de opmerking ‘pfff dat zeg ik toch’. in sommige situaties kan ik met moeite mn lach inhouden maar in andere gevallen haalt ze het bloed onder mn nagels vandaan.

we hebben sinds kort weer wat nieuws erbij…wanneer we ergens anders zijn (bijv. bij de psz) en het is tijd om te gaan, dan heeft ze besloten dat ze dus niet mee naar huis wil. het is dan keihard wegrennnen en huilen. ik ga op dat moment niet achter d’r aan rennen want uiteindelijk rent ze altijd wel redelijk mijn kant op waardoor ik ze op kan pakken en op de fiets kan planten. eenmaal thuis (2 minuten later…) zeg ik dat dat niet lief was, ook dan zegt ze wel weer sorry, maar toch.

Vorige keer was het trouwens wel heel erg frustrerend…toen deed ze dit dus ook en zei dat ze met een ander meisje mee wilde naar huis. dus ik zei ‘nee, we gaan gewoon naar huis’. volop huilen natuurlijk, waarop de oma van dat andere meisje zei (waar lindsey dus bij stond!!) ‘oh maar ze mag best mee hoor, geen probleem’ waarop ik dus nog bozer werd en zei dat ze me nu gewoon aan het uitdagen is en dus gewoon mee naar huis gaat. echt hoor waar bemoeit ze zich mee, thuis kreeg ik dit natuurlijk van d’r te horen, ze zei letterlijk ‘maar van de oma van G mag ik wel mee’ ik dacht echt JA TUURLIJK EN BEDANKT!!! wat was ik boos op die vrouw zeg!!

liefs,
Rinske

[coramora]

Ja erg is dat he die situatie met oma G. Die vrouw ontkrachtigt gewoon wat jij wil… Lekker handig… duuuh

Greetz Cora