Dat doet Gioia nu.
Thuis, als pappa naar de keuken gaat, als opa aan het klussen is en in en uit loopt, als de fysio geweest is, als de post gebracht is. niemand mag weg: bekend of onbekend.
Gister was ze op het kdv, en heb ik haar daar ook eerder opgehaald: heel de tijd brullen! was ze net weer stil, ging er iemand weg, en ging ze weer.
Het nieuwe hoofd van het kdv kwam zich voorstellen: en kon dus eigenlijk niet meer weg steld Gioia niet op prijs.
Nou is het zo, ik ben heel inmobiel, en gioia is net een jaar (dus best wel de leeftijd voor zo’n fase) maar: ik ga nooit weg, zij zelf wel, met pappa, of oma of anderen, maar ik ga nooit weg. Dat weet ze, als ik weg ben, ben ik binnen brul afstand.
of we gaan samen.
Volgende week gaan we natuurlijk voor de herkansing, maar wie heeft er tips?
Ik dacht: ik breng haar, jasje uit, dasje af. op schoot bij leiding, en dan een vlotte aftocht: zo van: dag lieffie, tot straks, en zwaaien en “wegrennen” zeg maar
zodat het niet een heel ritueel word, waardoor ik ook heel de dag op dat kdv zit wel gezellig trouwens
en dat brullen effies, dat komt toch wel.
maar nu heeft ze dus gister aan een stuk gehuild, en bij iedereen die wegging, ging ze weer.
Dus: tips gezocht
mo
