Broertjes


#1

Hallo!!

Na heeeeel lang hier niet te zijn geweest, kom ik weer even kijken. Met gelijk een dringende vraag eigenlijk,
Mijn twee zoontjes, Luca van bijna 6 en Thije van 3,5 jaar zijn heerlijke mannetjes. Maar ze maken zoveel ruzie!! Luca heeft een laag tolerantievermogen en reageert heel snel met aggressief gedrag. En Thije huilt ook erg snel om dingen. Nu heb ik het idee dat ik de hele dag politieagentje aan het spelen ben. Ruzie maken mag, maar niet met pijn doen! Daarnet liep ik 2 minuten naar de droger en het gegil en gehuil begon al…

Nu is er de laatste tijd super veel gebeurt in hun leventje. Ik woon sinds een jaartje alleen. We hebben co-ouderschap dus ze zien ons allebei even vaak. Dit gaat gelukkig heel goed. Ook is er sinds een half jaar een nieuw iemand, die ook een zoontje heeft. Ben super gelukkig met alles, maar begrijp dat het voor de kids heftig is.

Hoe kan ik ze leren om situaties niet op te lossen door te vechten? Of hoe moet ik daarop reageren? Volgens hun vader gebeurt het minder vaak bij hem. Kan me voorstellen, hier zitten ze vaker op elkaars lip, ik woon veel kleiner.
Ik hoop op wat tips!! Thxx!


#2

Hoi mama Kim,

heel herkenbaar, wij hebben ook 2 zoontjes eentje van 5 en eentje van 3.5 jaar
dus gelijkbaar met jouw kinderen.
Nu wonen hier papa en mama wel bij elkaar, maar ze maken ook iedere dag wel ruzie.
Soms als je net uit bed bent, begint het ge emmer al…

Nu ben ik soepelder dan mijn vriend, en ik vind het echt lastig om kordaat op te treden, mijn vriend is veel strenger, en naar hem luisteren ze direkt.
Erg lastig hoor! Zeker omdat ik meer dagen thuis ben dan mijn vriend.

Ik spreek vaak af met ze dat ze lief moeten zijn voor elkaar, en geen ruzie
moeten maken. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan hoor!
Als ik met de een een spelletje doe, wil de ander ook meedoen. Vooral die van 5 kun je al verschillende dingen mee doen, maar jongste snapt het nog niet, maar wil toch meedoen he!
Tja, wat doe je dan?
Als je hem mee laat doen, wordt de oudste boos, want dan gaat het spelletje ineens anders omdat jongste niet snapt.

Heb nu met ze afgesproken om en om een spelletje te doen. Dus ene keer oudste zoontje volgende keer jongste.
Of papa neemt jongste mee en mama oudste bijvoorbeeld,
naar de winkel. Dat ze ook 1 op 1 aandacht krijgen.

Ik vind het ook erg moeilijk soms hoor, en kan ik janken uitbarsten

Het zal hopelijk ooit wel overgaan, laten we het hopen.
gr. mama van 2 kids


#3

Altijd fijn om medestanders te vinden !! Soms heb ik het gevoel dat het echt niet normaal is. Al hoef je maar een even bij de buren te kijken en je weet ook wel dat het bij iedereen wel eens zo gaat. Maar goed, de tranen springen soms ook bij mij in de ogen als ik weer zie hoe ze met elkaar omgaan…