Het heeft bloed zweet en tranen gekost en een hoop gescheld en het contract moet nog getekend worden maar mijn broertje is van de straat.
Ik had al gemeld dat hij zo wispelturig als de pest was en meestal geen land met hem te bezeilen was, maar vooral mijn moeder heeft volgehouden en doorgezet en voor haar ben ik ook doorgegaan en had voor hem voor vandaag een bezichtiging geregeld. Ze wilde hem helpen ondanks zijn uitkering, maar het hokje, want het was heel klein volgens mijn ma, kon par er 12-5 betrokken worden. En daar konden we niet op wachten. Mijn ma verblijft best veel in den haag zodat ze hem 1 kan helpen en 2 hij in het huis van mijn opa kan slapen. Maar mijn stiefvader wil haar ook wel een keer thuis hebben natuurlijk. Alleen in opa’s huis mag en kan niet (lang verhaal) maar de bemiddelaar had wel wat anders nog voor hem.
Precies wat hij wilde, twee kamers met een plaatsje en recht op huursubsidie wat dus betekend alles voor hem alleen en met niemand delen. Mamma wilde alweer heen en weer gaan rijden naar noord holland voor der papieren want zij en mijn stiefvader staan borg, maar ik heb, want ik denk dan even sneller op administratief gebied, gezegd dat ze haar baas morgen even moet bellen en dat die het gewoon rechtstreeks moet faxen en mijn stiefvader kan zijn papieren ook faxen dan. Dus ook weer opgelost.
Dus er zijn dus wel wondertjes mogelijk alleen soms moet je er even naar zoeken.
Wij, en dan vooral ik, zijn nu erg moe en emotioneel want oh men ben ik tekeer gegaan tegen hem vanmiddag, maar met resultaat want hij heeft een huisje. Niet netjes van mij maar toen hij weer alleen maar begon te schelden op onze moeder die zoveel doet voor hem knapte er iets bij me. Maar ik ben wel vergeven want hij belde me zelf om te vertellen dat ie het huisje had. Dus die zorg is ook weg.
Groetjes,
Michèle
Gewijzigd door - Michèle op 03 May 2011 20:02:55
