Broer + zus = haat & nijd


#1

Ik weet het echt niet meer, ik heb geen idee hoe ik het weer gezellig in huis kan krijgen. Of er uberhaupt wel iets aan gedaan moet wachten, of dat het gewoon de leeftijd is en ik moet afwachten. Joey heeft echt een gruwelijke hekel aan zijn zusje. En dan heb ik het niet over een simpel broer- en zus-ruzietje, nee het is echt pure haat!
Niks kan ze goed doen, niks mag ze aanraken, geen geluid mag ze maken en nergens mag ze staan/zitten/liggen. Nou ja, wel érgens, het liefst bij iemand anders, bij een nieuwe moeder, of als het echt niet anders kan in haar bed met de deur dicht. Als hij maar geen last van haar heeft! Hij heeft haar zelfs al aan wildvreemden in de bus willen geven…

Hij slaat haar, duwt haar, pakt alles af, schreeuwt naar haar en scheld haar uit, om niets! Als hij daar dan straf voor heeft gehad en ik praat dat met hem uit, dan begint hij altijd verdrietig te huilen en zegt dat hij zijn zusje niet wil hebben. Dat ze weg moet, ergens anders wonen…

Als Joey bij opa en oma logeert (eens per week, zodat beide kids zo af en toe rust hebben van elkaar, en dan zijn ze beiden echte engeltjes, zo lief!)dan wringt hij zich in allerlei bochten om maar niet terug te hoeven naar Jessey! Hij wil wel naar huis, maar dan moet oma Jessey weer meenemen.

Ik begin bijna spijt te krijgen dat we nog een tweede kindjes kregen… Niet vanwege Jessey, maar omdat ik er mijn eerste kind schijnbaar enorm veel verdriet mee heb gedaan… De zeldzame keren dat hij wel eens lief is geweest tegen haar, die kan ik op 1 hand tellen! Vanaf de dag dat ze geboren is wil hij gewoon niks van haar weten!

Heeft iemand enig idee hoe ik hier mee om moet gaan?

Groetjes Anouk



#2

da’s niet mis, helaas geen enkele tip voor je, omdat ze hier allemaal vanaf dag 1 verliefd waren op eerst het eerste broertje en de rest, Sofie stond te stralen bij de maxi cosi met Victor erin en zoals nu, kunnen ze best als kat en hond vechten, irriteren aan elkaar maar nooit hatelijk.En Lex en Em werden met open armen ontvangen

Verschrikkelijk dat het helaas zo gaat bij jou.

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!




“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”


#3

Geen tips, maar ik denk niet dat dit met de leeftijd te maken heeft. Ik denk dat het enige verstandigste je kan doen is hulp zoeken hoe moeilijk ook.

{{{Anouk}}}

Liefs Michelle



#4

Ik ken het helaas wel, niet van mijn eigen kinderen gelukkig hoor -hoewel die ook goed ruzie kunnen maken, maar toch zijn ze ook gek op elkaar-, maar van mijn broer en mij vroeger…

Mijn moeder heeft er ook heel wat verdriet van gehad mn broer moest altijd mij hebben. Waarschijnlijk zijn frustraties afreageren (hij heeft ook adhd, en moest zich op school natuurlijk altijd inhouden, want daar zaten ook kinderen die hij niet aankon als ie ging vechten, dus was ik de klos… want zn kleine zusje deed toch niks terug)

Als het je geruststelt: ik heb er geen trauma aan overgehouden hoewel het natuurlijk niet bepaald gezellig was als mn broer thuis was. Maar goed, ik was zelf altijd heel rustig en zonderde me gewoon af met een boekje, in een hoekje zodat ik hem niet in de weg zat…
Als ie weer eens wat lelijks zij deed ik gewoon of ik het niet gehoord had en trok me er niks van aan.
Volgens mij heeft mn moeder er meer last van gehad…

Maar goed, sinds ik op mezelf ben gaan wonen kunnen we het hardstikke goed met elkaar vinden, en ook mijn kinderen zijn gek op ome W.

In ieder geval heel veel sterkte, want is niet niks als je kinderen altijd ruzie maken
{{mama_snoekie}}

Kinderen zijn geboren naäpers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen.
(Joh 13:15)


#5

Dat is inderdaad echt heel sneu…eigenlijk voor iedereen want niemand wordt hier vrolijk van in het gezin.

Is het misschien een idee om beide kids eens ergens heen te sturen waar ze beide onbekend zijn (bijvoorbeeld een doolhof in een park) en ze samen de uitgang terug moeten gaan vinden en daardoor op elkaar aangewezen zijn.
Misschien versterkt zoiets de band!
(denk ook maar iets mee)

Misschien eens samen koekjes laten bakken, ieder evenveel deeg en ze samen op de bakplaat laten leggen…is ook een samenspel en ze krijgen er iets lekkers voor terug (zijn ze niet lief tegen elkaar dan geef je de koekjes weg aan oma ofzo.)

Kun je misschien een pictogram maken en alle dagen (of uren) dat ze lief zijn tegen elkaar complimenteren met iets lekkers/leuks.

In ieder geval is het heel vervelend dat dit gebeurt en dat het echt nijd is van je zoontje uit.
Kan hij niet eens een keer precies uitleggen WAAROM hij haar niet leuk vind ( krijgt ze te veel aandacht oid) misschien dat je dat dan kan veranderen of eens ectra hem knuffelen zodat hij weet dat ie niet vergeten wordt!

Suc6!

Gr, Danielle


#6

Bedankt voor jullie reacies
@Miremady
Wat voor hulp bedoel je, want ik wil bestgeholpen worden hierin… ik heb het idee dat ik alles al gedaan heb, maar tot nu toe heeft niks geholpen!

@Suszje
Bedankt voor je geruststelling, blij te horen dat het geen trauma hoeft te geven, maar niet bepaald bemoedigend dat ze wanneer ze uit huis gaan wel vriendjes worden Haha!
Wat je zegt over dat ADHD, ik heb al vanaf de geboorte het idee dat Joey ook zoiets heeft, wat het precies is weet ik niet, maar ik denk dat er wel een stoornis is. Zijn vader heeft ADHD, en ik herken zoveel dingen in Joey. Op het CB zeggen ze dat het best kan zijn, maar dat er nu toch nog niks getest word, omdat er ook nog niks aan gedaan kan worden. Nu werk ik wel met enorm veel regelmaat en structuur etc, omdat papa dat ook nodig heeft, maar toch kan ik niet zeggen dat hij als een ‘normaal’ kind is. Op school is hij de braafheid zelf, enorm geconcentreerd, leergierig en loopt hij met alles enorm vooruit op zijn klasgenootjes. Helaas zijn deze dingen thuis dus weinig te merken!

@Danielle
Hihihi ik moest wel lachen om die tip van dat doolhof Ik zie Joey er voor om haar daar in achter te laten, zo komt hij mooi makkelijk van haar af Hahaha! Nee maar even zondergekheid, ik probeer het samen spelen-delen al enorm te stimuleren, dingen als om de beurt doen, eerlijk verdelen etc word dagelijks aan gewerkt. En dat dus al maanden! Jessey is bijna 2 jaar, en tot nu toe heeft al die energie die ik er in heb gestoken nog bar weinig opgeleverd! Maar ik ga daar zeker mee verder, want verkeerd is het nooit natuurlijk, zeker niet omdat Jessey gewoon ook moet leren, al werkt het dan bij Joey (nog) niet.

Ik denk trouwens dat Joey eerder teveel aandacht krijgt als te weinig, die eist hij ook gewoon op. Beide kids krijgen dagelijks tijd om alleen met papa of mama te spelen, en daarnaast ook samenspel. Dat wekelijkse logeerpartijte doet ze beide ook erg goed, want dan zijn ze even 24 uur vollop in de aandacht, en Jessey si dan ook een heel ander kind. Ze praat meer, speelt meer en is gewoon vrolijk en onbezorgd. Zo ook als Joey op school is, maar zodra hij terug is kruipt zij ook terug in haar sculp, of probeerd op haar manier over hem heen te walzen, want een kleine heks kan ze ook prima zijn! En negatief aandacht trekken ook! Pfff tis echt een verdrietige situatie zo, ik wou zo graag dat mijn gezin gelukkig was met elkaar, dus ook de kids!

Groetjes Anouk



#7

Via de huisarts of cb een video home training ofzo.
Ik zou het sowieso met het cb bespreken.

Liefs Michelle



#8

Wat heftig en sneu zeg. Ik dacht hetzelfde als Michelle: hulp bij jullie thuis vragen zodat ze mee kunnen kijken wat er gebeurt en tips kunnen geven over hoe het aangepakt kan worden. Leg het eens voor bij het CB of de huisarts, want dit is toch niet leuk meer? Sterkte!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”


#9

Oh, ik doelde er in mijn vorige bericht trouwens helemaal niet op om te zeggen dat Joey adhd zou hebben hoor, dat was meer gewoon een feitje over mijn broer.
Maar als zn papa het ook heeft… is die kans natuurlijk wel aanwezig. Zeker als jij daar al langer over twijfelt. Een moedergevoel klopt bijna altijd!

Maar hij zal waarschijnlijk inderdaad te jong zijn voor een diagnose… onderzoeken doen bij zo’n jong kindje is gewoon heel lastig, zeker als hij zichzelf wel heeft aangeleerd om zich ‘in te houden’ in situaties buiten huis. Maar die frustratie/spanning/negatieve energie, net hoe je het wil noemen, moet er een keer uit, en dat doet ie waar hij zich veilig voelt… thuis dus. En toevallig is Jessey daar aanwezig als makkelijke prooi.
Maar dat zien de onderzoekers niet…

Video hometraining zou misschien een goede mogelijkheid zijn? Al moet ik eerlijk zijn dat ik het altijd afgehouden heb. Brrr vind dat maar niks, mensen met camera’s in mijn huis om te controleren hoe ik het doe en daar dan commentaar op te geven nu schilder ik het natuurlijk heel negatief af, en zo voelt het ook voor mij. Terwijl ik best geloof dat het wel degelijk kan helpen hoor. Alleen voel ik me daar gewoon niet prettig bij.

Structuur en duidelijkheid is denk ik het enige dat je hem kunt bieden…
EN, wat heel belangrijk is: niet ingevulde tijd is kliertijd.
Eigenlijk moet hij dus altijd een activiteit hebben, zodat hij helemaal geen tijd heeft voor Jessey. Maar… dat kost jou als mama ook ontzettend veel energie…

Hier zijn ze dan wel gek op elkaar… maar ik kan ze ook geen seconde alleen laten. N. kan niet zelf spelen, en neemt een voorbeeld aan zijn zusje, die het vervolgens heel irritant vind dat hij steeds achter haar aankomt en haar spullen afpakt om precies het zelfde te gaan doen, of haar aan de kant duwt om in precies het zelfde hoekje te gaan zitten etc…
Ik moet hem dan dus echt een duidelijke opdracht geven (bijv. 3 cijfertekeningen maken, minimaal half uur tv kijken zonder van de bank af te komen -klinkt misschien raar, maar das nog een hele opgave-, 2 boekjes lezen, 10 minuten trampoline springen, 15 rondjes fietsen in de straat etc.) wil ik even iets met E, of iets voor mezelf kunnen doen.

En eh, ja ik ben ook wel eens op.
Maar, Gelukkig hebben we de computer nog!

Kinderen zijn geboren naäpers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen.
(Joh 13:15)


#10

So, dit is nogal wat zeg. Ik heb dit zo nog niet eerder gehoord. Het komt op mij over alsof Joey erg onzeker wordt door Jessey en echt het gevoel heeft alsof hij jullie liefde met haar moet delen. Alsof hij bang is dat jullie haar leuker of liever vinden? Het zit echt in het mannetje denk ik. Ik zou ook hulp vragen bij het CB, zij weten wel welke weg je verder kunt volgen. Misschien een keer een kinderpsycholoog? Die laat kinderen vaak d.m.v. tekeningen uitleg geven over hoe ze zich voelen. Ik denk dat jullie daar veel baat bij hebben, want ruzie maken is normaal, maar dit vind ik toch wel erg ver gaan hoor. Hopelijk komen jullie er uit en leert Joey zijn zusje te waarderen om wie ze is!

Groetjes Rainbow

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Fourth Birthday tickers


#12

Ik zou inderdaad eens gaan praten met CB of met de huisarts (cq kinderpsycholoog om te kijken waar het gedrag vandaan komt).

Dit is zeker moeilijk en wens je veel sterkte toe en hopelijk vindt je juiste hulp!

Groetjes mama Jade



#13

Ik heb dit topic maar even omhoog gehaald om goed nieuws te brengen!

Ik heb geen hulp gezocht voor de eeuwige strijd tussen mijn kindjes, want ik wou de afspraak op het CB van Joey in december afwachten. Nou ben ik op die afspraak niet geweest omdat Joey toen oorontsteking had, maar achteraf ook niet nodig geweest om hulp te zoeken.

Het gaat sinds een week of drie ineens fantastisch tussen beiden! Ze zijn zo van de een op de andere dag vriendjes geworden en hebben samen de grootste lol nu! Ik denk dat het vooral komt doordat Jessey echt begint te praten nu, en ook regelmatig keihard van zich afbeet als iets haar niet aanstond!

Ze spelen veel samen nu, en dan is Joey echt de leider, Jessey volgt al zijn aanwijzingen op. Ze rennen of kruipen achter elkaar aan, maken samen een grote berg van al het speelgoed, kietelen elkaar of spelen doktertje. Uiteraard komter nog steeds wel eens ruzie, maar dat lijkt me normaal. Joey heeft zelfs een keer gezegd dat hij zijn zusje lief vind, en wil haar niet meer ergens anders laten wonen.

Vorige week waren in een speeltuintje, en Jessey rende een grote waterplas is. (van de regen) Joey zag het meer als vijver en raakte volledig in paniek, omdat zijn zusje vast zou verdrinken! Dat vond ik echt schattig om te zien

Nadeel van die dikke vriendjes, is dat ze ook lekker samen gaan zweren tegen mama, en samen de meest rare fratsen bedenken. Joey fluistert iets in haar oor, en zij reageert dan met een keiharde JAAAAAAH op fluistertoon, haha! Echt grappig om te zien zo Hoewel hun plan van gister toch wel te ver ging! Ik was even naar de wc, en toen ik terug de kamer in kwam hadden ze samen bedacht dat ze schilders waren… Een pot blauwe vingerverf was uitgesmeerd op de bank, vloer, muur en hunzelf… Pffff! Dit was net het verhaaltje uit Jip en Janneke, en ik vermoed dan ook sterk dat daar het idee vandaan kwam… Wie weet komt het idee om toch maar vriendjes te worden samen ook wel van de jip en janneke boeken Hoe dan ook, ik ben blij dat het weer een stuk gezelliger is thuis!

Groetjes Anouk



#14

Ik heb dit topic maar even omhoog gehaald om goed nieuws te brengen!

Ik heb geen hulp gezocht voor de eeuwige strijd tussen mijn kindjes, want ik wou de afspraak op het CB van Joey in december afwachten. Nou ben ik op die afspraak niet geweest omdat Joey toen oorontsteking had, maar achteraf ook niet nodig geweest om hulp te zoeken.

Het gaat sinds een week of drie ineens fantastisch tussen beiden! Ze zijn zo van de een op de andere dag vriendjes geworden en hebben samen de grootste lol nu! Ik denk dat het vooral komt doordat Jessey echt begint te praten nu, en ook regelmatig keihard van zich afbeet als iets haar niet aanstond!

Ze spelen veel samen nu, en dan is Joey echt de leider, Jessey volgt al zijn aanwijzingen op. Ze rennen of kruipen achter elkaar aan, maken samen een grote berg van al het speelgoed, kietelen elkaar of spelen doktertje. Uiteraard komter nog steeds wel eens ruzie, maar dat lijkt me normaal. Joey heeft zelfs een keer gezegd dat hij zijn zusje lief vind, en wil haar niet meer ergens anders laten wonen.

Vorige week waren in een speeltuintje, en Jessey rende een grote waterplas is. (van de regen) Joey zag het meer als vijver en raakte volledig in paniek, omdat zijn zusje vast zou verdrinken! Dat vond ik echt schattig om te zien

Nadeel van die dikke vriendjes, is dat ze ook lekker samen gaan zweren tegen mama, en samen de meest rare fratsen bedenken. Joey fluistert iets in haar oor, en zij reageert dan met een keiharde JAAAAAAH op fluistertoon, haha! Echt grappig om te zien zo Hoewel hun plan van gister toch wel te ver ging! Ik was even naar de wc, en toen ik terug de kamer in kwam hadden ze samen bedacht dat ze schilders waren… Een pot blauwe vingerverf was uitgesmeerd op de bank, vloer, muur en hunzelf… Pffff! Dit was net het verhaaltje uit Jip en Janneke, en ik vermoed dan ook sterk dat daar het idee vandaan kwam… Wie weet komt het idee om toch maar vriendjes te worden samen ook wel van de jip en janneke boeken Hoe dan ook, ik ben blij dat het weer een stuk gezelliger is thuis!

Groetjes Anouk



#15

Zo zie je maar dat kinderen zo veranderlijk zijn als het weer! Fijn zeg dat het zo top gaat! Helemaal goed! Misschien krijgen wij deze haat-nijdfase ook nog wel. Ik hoop van niet (vingers gekruisd)!

Groetjes Rainbow

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Fourth Birthday tickers


#16

wat super! haha en zo is het vaker, of nadat je dan gebeld hebt voor gesprek gaat het ineens beter is er niks meer aan het handje of net voordat je wil bellen
fijn wijfie!


#17

Heerlijk dat het nu zo goed gaat. Hij begreep misschien gewoon niet wat Jessey bedoelde.

Liefs Michelle



#18

Wat fijn dat het nu zo goed gaat.

Groetjes,
Sandra


#19

Wat fijn meid!

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>


#20

Dankjewel allemaal Jaaa tis echt fijn! Ik moet alleen nu wel uitkijken dat ik niet alles schattig ga vinden, want met z’n tweeën kunnen ze mij ook lekker ver uit de tent lokken! Ik heb nu de nijging om dat leuk te vinden, want die samenwerking van hun is natuurlijk een verademing na die strijd! Maar komt helemaal goed, ik kan in elk geval eindelijk genieten van waar ik al zo lang op hoopte!

Groetjes Anouk



#21

Dankjewel allemaal Jaaa tis echt fijn! Ik moet alleen nu wel uitkijken dat ik niet alles schattig ga vinden, want met z’n tweeën kunnen ze mij ook lekker ver uit de tent lokken! Ik heb nu de nijging om dat leuk te vinden, want die samenwerking van hun is natuurlijk een verademing na die strijd! Maar komt helemaal goed, ik kan in elk geval eindelijk genieten van waar ik al zo lang op hoopte!

Groetjes Anouk