Ik had zoveel geluk!
Toen ik zwanger was was ik ook heel duidelijk: Ik ga het proberen en als het niet lukt, dan stop ik.
En het lukte! Het ging geweldig... Het enige puntje wat niet ging was dat ik het verschrikkelijk vond. Ik voelde me daar zo schuldig over en ging er gewoon mee door. Als je er niet 100% achterstaat lukt het je niet zeggen ze, ik stond er voor 5% achter. Ik wilde haar alles geven, maar ik werd er depri van. Ik vond het verschrikkelijk om dat voedingsmoment in te gaan. Ik pakte boekjes om te lezen tijdens het voeden.
ik probeerde continu over te gaan op af en toe een fles, maar manlief was het daar helemaal niet mee eens, wat borstvoeding is veel beter en blabla blabla...
Mijn borsten, het voelde heel onprettig. Ik voelde me een slechte moeder en na 4 maanden stopte ik. Nee ik had geen borstontsteking en nee de melk was nog prima, nee ook niet vanwege het werken. Ik vond het gewoon heel onprettig en nee het was niet handig dat je het overal mee naar toe kon nemen. Ook goedkoop was het zeker niet. Een borstkolf, al die compressen, 3 voedingsbh's...
En mocht ik ooit nog een kindje krijgen dan kies ik er dus niet voor!
In Nederland heerst toch echt een borstvoedingstic.... ik houdt zo ontzettend veel van me kleine meisje en het heeft niets daarmee te maken...