hoi ik ben sharon,
Ik wil een scriptie houden over borstvoeding en onzekerheid daarbij.
ik wilde vragen aan de degene die bostvoeding geven of gaven waar die onzekerheid nu van komt? En welke tips of adviezen je hebt gekregen van de kraamverzorgende toen. heel erg bedankt
hoi Sharon,
Leuk onderwerp hoor.
Mijn onzekerheid was vooral, heb ik wel melk? want het moest nog op gang komen na de bevalling, na 2 dagen oefenen ging het dan eindelijk goed. En daarna was ik heel onzeker over of ze wel genoeg dronk, want dat kun je niet meten he. Maar toen ik haar elke week ging wegen zag ik dat ze genoeg aankwam, dus dat was steeds een geruststelling. Nu weeg ik haar niet meer zo vaak, maar ben nog steeds weleens onzeker of ze genoeg drinkt omdat ik niet elke dag evenveel melk heb. De ene dag heb ik haast niets en de andere dag stroomt het. Soms heb ik een paar dagen achter elkaar heel weinig, nou daar wordt je pas onzeker van, maar gelukkig kan ze sinds kort ook uit een flesje drinken (flessenvoeding).
De tips die ik altijd heb gekregen is:
Groetjes,
Mama van Sara
Gewijzigd door - saraprinsesje op 07 Mar 2007 11:48:25
Hoi Sharon,
Ik heb destijds een zogenaamde borstvoedingscursus gevolgd van 3 avonden. Daar heb ik hele goede instructies gekregen en daar heb ik ook heel veel aan gehad. Er kan wat dat betreft nog heel wat gesleuteld worden aan verpleegkundigen op de kraamafdeling in het ziekenhuis want die snappen er vaak niks van hoe je moet aanleggen en hoe je borstontsteking kunt voorkomen.
Wat die onzekerheid betreft, ik heb er door die cursus die ik gevolgd heb geen last van gehad, maar ik denk dat een heel groot gedeelte van de onzekerheid rond borstvoeding veroorzaakt wordt door de omgeving van degene die borstvoeding geeft.
Zodra je als vrouw aangeeft dat je liever flesvoeding geeft (en dat is je goed recht) krijg je ongeveer heel de wereld over je heen dat borstvoeding beter is en handiger en noem alle redenen maar op. Daardoor worden vrouwen aan het twijfelen gebracht en uiteindelijk kiezen veel vrouwen alsnog voor borstvoeding omdat ze beïnvloed worden door de omgeving. Dus beginnen ze eigenlijk al helemaal niet gemotiveerd aan borstvoeding, met als gevolg dat het meteen vanaf het begin al niet goed loopt.
Borstvoeding, daar moet je zelf 100% achter staan en je moet het niet doen omdat je partner en alle andere mensen in je omgeving. Anders begin je al met een hoop onzekerheid.
Daarnaast kan onzekerheid ook veroorzaakt worden door het feit dat vaak aangegeven wordt dat het het allerbeste is om een half jaar lang volledige borstvoeding te geven. Veel vrouwen prikken zich daar ook helemaal op vast en gaan er dan te krampachtig mee om. En dat kan ook als gevolg hebben dat de voeding niet perfect loopt.
Elke week borstvoeding die je je kindje kunt geven is mooi meegenomen en kom je dan uiteindelijk tot een half jaar dan is dat natuurlijk geweldig. Maar loopt het door wat voor reden dan ook na 3 maanden of 5 maanden niet meer helemaal lekker, is er ook geen reden om je daar schuldig over te voelen als moeder.
Als kersverse moeders die druk van die 6 maanden niet hadden zouden ze ook al minder onzeker zijn over de borstvoeding.
Groetekes, Sje
hoi,
heel erg bedankt voor jullie reactie. Ik kan dit ook weer verwerken in mijn scriptie namelijk, want nu hoor hoe de persoonlijke ervaringen ook waren. En nu hoor ook personlijk waarom veel vrouwen twijfelen. ik hop dat er nog meer vrouwen/moeders willen reageren. en Als jullie nog iemand weten vraag ze even om wat te plaatsen. Heel erg bedankt.
Groetjes sharon
Hallo,
Tijdens mijn zwangerschap had ik al besloten borstvoeding te gaan geven als ik genoeg melk zou hebben. Na een zware bevalling van bijna 40 uur werd mijn dochter aangelegd. Een paar uur daarna werd zij steeds aangelegd. Omdat ik ziek was, veel bloed had verloren en een paar dagen niet had geslapen was ik niet in goede conditie. Ik was dan ook heel onzeker of ik wel genoeg melk zou hebben. Na de eerste nacht heb ik gevraagd of de kraamverzorgster in het ziekenhuis mijn dochter wat wilde bijvoeden uit een bekertje. De reden was dat mijn dochter bij haar geboorte erg zwaar was en erg hongerig. Je ziet vaak bij zware kinderen dat zij die eerste paar dagen zonder voeding moeilijk door kunnen komen.
Mijn onzekerheid werd met name versterkt doordat de verpleegkundigen in het ziekenhuis allemaal iets anders zeiden en niet altijd behulpzaam waren. Sommige hielpen niet bij het aanleggen waardoor ik maar wat aan klungelde. Ook kreeg ik elke keer een ander advies over de duur dat mijn dochter moest “drinken”. Van een verpleegkundige moest ik haar twee uur aan elke borst leggen met pijn als gevolg. Achteraf belachelijk natuurlijk maar op dat moment kon ik niet erg kritisch zijn, puur uit vermoeidheid, zwakte en labiliteit. De vermoeidheid werd alleen maar erger omdat ik met iemand op de kamer lag die erg luidruchtig was en in een ziekenhuis werd ik constant “wakker” gehouden door het ene onderzoekje na het andere De vermoeidheid versterkte mijn onzekerheid weer. Na een paar dagen mocht ik naar huis.
Eenmaal thuis kreeg een kraamverzorgster met veel ervaring, ook was zij op de hoogte van de laatste inzichten. Zij hielp mij met aanleggen en we bespraken mijn onzekerheden. Ook zorgde zij ervoor dat ik eens 3 uur achter elkaar door kon slapen zodat ik wat op krachten kon komen. Ook kreeg ik veel te drinken en een paar keer kwam zij met eten. Als een waakhond zorgde zij er ook vaak dat er nog even geen visite kwam omdat ik zo verzwakt was. En toen kwam het op gang…
Na een paar dagen heeft zij mijn dochter gewogen en zij was flink aangekomen!
Nu ben ik inmiddels 3,5 maand verder en mijn dochter groeit erg goed (7,5 gram, 63 cm). Samenvattend heb ik dus veel baat gehad bij iemand die er op lette dat ik genoeg aansterkte, mij hielp bij het aanleggen, zorgde voor mijn rust en met wie ik mijn onzekerheden kon bespreken.
Succes met je scriptie
Gewijzigd door - pascalle06 op 07 Mar 2007 22:11:10
Hoi Sharon,
Ik heb mijn beide kinderen borstvoeding gegeven, m’n 1e Demi heeft 10 maanden borstvoeding gehad, ik vraag me nog wel eens af hoe ik dat vol heb gehouden, want met haar ging het niet vanzelf, ik heb destijds op verzoek van Kim mijn verhaal hier op de site geplaatst, wellicht heb je er wat aan: http://www.ikkeben.nl/showDetail.asp?TypeId=3&NewsId=251
Mijn 2 kindje Milan heeft ruim 15 maanden borstvoeding gehad, en die hele tijd was puur genieten, want dat ging gewoon perfect, zo zie je maar dat het elke keer weer anders is! Als het aan hem had gelegen had hij nu nog aan de borst gehangen, en dat ging me net wat te ver hihi, heb er dan ook wel wat moeite voor moeten doen om hem van de borst af te krijgen
Succes met je scriptie!
Groetjes Nathalie & Co
Ik heb beide kinderen BV gegeven, onze Evianne 4,5 maanden, die wilde toen zelf niet meer. Tja en door mijn werk( stress) en alles liep toen de bv ook snel terug. Zeker bij een eerste wel onzekerheid of je genoeg hebt, wanneer en waar aanleggen ( publieke plaatsen bv) Zo zei het ziekenhuis elke 3 uur en mijn kraamhulp zei voeden op vraag. Voeden op vraag voelde ik me het prettigste bij, dus dat heb ik toen ook gedaan. Ik vond overigens wel, dat het ziekenhuis er weinig aandacht aan schonk, ze deden het wel, maar hadden niet echt het geduld ( tijd ) om het je rustig te leren, gelukkig mocht ik na 1 dag naar huis ook en leerde erg veel van me kraamhulp zoals een aantal houdingen, trucjes, maar ook om er wat zekerder over te zijn en dat niet elk huiltje honger betekende.
BV wel of niet waar me vrienden en of familie bij waren, allemaal vragen waar ik eigenlijk niet bij stil had gestaan nog, maar wel mee werd geconfronteerd. Evianne was nl een echte tutter, kon er wel 45 min of langer over doen, tja ook niet tof als je visite beneden hebt zitten.
Jessin heb ik ruim een jaar gevoed, een echte man, wilde niks maar dan ook niks anders. Was ik er niet, dronk hij ook niet. Ook niet afgekolfd uit een flesje of waar dan ook uit.
Je wilt het beste voor je kindje, maar je kan moeilijker controlleren of je kindje wel genoeg drinkt dan met flesvoeding. Bij een vraag van bv Consultatieburo hoeveel hij/ zei drinkt kun je alleen maar een aantal voedingen aangeven, maar geen cc`s .
Zeker ook voeden op vraag zorgt ervoor dat je die eerste tijd voorturend aanwezig bent voor je kleintje zowel dag als nacht en dit kan een hele opgave zijn, zeker ook als je al een ouder kindje hebt waardoor je minder tussendoor kunt gaan rusten.
Zo kwetbaar, zo klein en nog niks kunnen aangeven, als je kindje huilt, je legt het aan en hij/zij huilt dan of erna nog. Heb ik genoeg gevoed, is het wel goede melk enz enz was het eerste wat ik dacht. Terwijl het net zo goed een vieze broek had kunnen zijn of even een huilmomentje. Je weet het niet en dat maakt je zowiezo onzeker maar omdat je zelf voed en er minder zicht op hebt ( hoeveelheden en grondstoffen ) is dit het eerste waar je aan denkt. Ook mensen die zich ermee bemoeien kunnen je onzeker maken, leuk iemand die zegt, “moet ie niet nog wat drinken ???” Goedbedoeld misschien, maar ik werd er woest van omdat ik me dan weer ging afvragen of ik het wel goed gedaan had of genoeg voeding had gehad. Ik denk dat als het om je kleintje gaat je zowiezo erg kwetsbaar bent, zeker in het begin, je wilt gewoon alles goed doen voor je kindje. Niet alleen waar het bv aangaat.
Ik ben blij en vond het ook een hele eer, dit voor mijn beide kinderen te doen. Ineens deelde ik immers me kindje met de hele wereld, daar waar het voorheen nog lekker alleen in mijn buik zat. Maar de borstvoeding was nog steeds iets wat mijn kindje en ik met niemand anders deelden,dat kon alleen ik doen, een moment voor ons alleen waar ik altijd bijzonder van genoten heb.
Gewijzigd door - Asje op 07 Mar 2007 23:30:58
hoi heel erg bedankt voor jullie verhalen! Ik vind het ontzettend leuk dat jullie zo open jullie ervaringen vertellen! Ik kan zeker wat met jullie verhalen want dit is een stukje praktijk onderzoek voor mijn scriptie. Nogmaals bedankt.
Groetjes sharon
Ik vind steun van de omgeving het belangrijkste dat er is.
Bij mijn eerste zoon heb ik slechts 8 weken gegeven, maar hij spuugde flink en met johannesbroodpitmeel (juist advies CB) lukte het niet. Toen kreeg ik het advies van het CB om dan maar te stoppen met BV en over te gaan op voeding waar JBPM al in zat. Achteraf dom, ik had gewoon moeten doorzetten, maar ik was zo onzeker en toen kreeg ik een advies, dat greep ik met beide handen aan.
Bij mijn tweede ging ik er weer voor. Deze keer wilde ik minimaal 6 maanden geven (nadat mijn oudste met 12 weken exceem kreeg), ben naar voorlichtingsavond geweest en lid van een mailingslist zodat ik me kon voorbereiden op vragen zoals hoe te voeden met een kleine peuter om je voeten, beginnen met afkolven en andere kolfdingen, wat als mijn kind spuugt (heb ik daar overigens allerlei dingen te horen gekregen waarvan ik toen dacht ‘pv3! had het CB me dat toen maar verteld, dan had ik doorgezet!’. Zonder problemen heb ik mijn zoon 8 maanden gevoed. Ben toen gestopt omdat ik een kolfschouder kreeg, maar eigenlijk deden we het allebei nog met plezier.
Bij mijn derde ging ik er ook weer helemaal voor, het zou gaan lukken, dat had ik bij mijn middelste gezien. Vol zelfvertrouwen gaf ik de borst, maar na 1,5 dag kreeg ik al van de verloskundige te horen dat mijn dochter teveel was afgevallen en dat ik moest bijvoeden met kunstvoeding. Gelukkig had ik een hele goede kraam en die heeft een lactatiedeskundige bijgehaald en die heeft me weer wat vertrouwen gegeven (en stuwing, die kwam pas na 1 week). Maar drie maanden later vond de CB-arts dat ze toch niet goed was gegroeid (volgens de beebiesite zat ze overigens nog in de curve). Vol zelfvertrouwen zei ik dat ik haar wat vaker zou aanleggen en vanaf dat moment ging mijn zelfvertrouwen denderend naar beneden. De arts vroeg of ze veel spuugde (dat moest ik beaamen), legde nog 2x de nadruk erop dat ik extra moest aanleggen (ze vond zeker dat ze die zelfverzekerde glimlach van mijn gezicht moest halen) en dat ik komende weken maar extra moest komen wegen.
Nou was dit ook net in de tijd dat ik weer te werk moest en mijn dochter weigerde de fles de hele eerste maand! Dus natuurlijk was ze elke keer niet genoeg gegroeid en kreeg ik het advies om alvast met fruit en rijstebloem te beginnen want ‘ze moet nu echt wat groeien hoor!’. Met steun van een borstvoedingsforum heb ik doorgezet, maar mijn zelfvertrouwen had een flinke dreun gehad. Toen ze met 6 maanden ontevreden leek te zijn na een voeding en het CB nu weer ontevreden over de groei van haar lengte was en weer over bijvoeden begon ben ik ga afbouwen en met ruim 7 maanden laatste voeding gegeven.
Nu antwoord op je vragen:
De onzekerheid kwam bij mij door tekort begeleiding bij een spugende baby en een niet goed groeiende baby. Ik zou graag zien dat er gratis of goedkoper (ik geloof dat het nu 40 euro per consult kost) een beroep op een lactatiedeskundige gedaan kan worden. Ik weet niet of die mij hadden kunnen helpen, maar de prijs belemmerde me toen om ze om hulp te vragen.
Voor moeders die willen kolven of er nog niet uit zijn, zou ik zeker een voorlichtingsavond of borstvoedingsforum vooraf de bevalling adviseren!
hoi SeeSeeEm bedankt voor je verhaal! maar kreeg je ook nog tips van de kraamverzorgende toen dr tijd? Want aan dat soort info heb ik ook veel.
Hoi sje,
Ik doe de opleiding verzorgende niveau 3, en Differentieer me in de richting kind en kraam. Ik loop op dit moment ook stage in de kraamzorg, wat ook mijn eind stage is. Dus als me stage afegrond is dan hoef ik alleen me scriptie nog te schrijven en dan ben ik klaar met de opleiding. vandaar dat ik nu ook informatie nodig heb uit de pratijk om dat straks in me scriptie te kunnen verwerken. duidelijk uitgelegd zo?
Groetjes sharon
Ah, dus aan jou hebben ze straks een goede kraamverzorgende wat borstvoeding betreft?! Zullen heel veel kersverse moeders blij mee zijn als ze jou als kraamhulp krijgen! Door jou zullen ze in elk geval niet onzeker worden.
Krijgen jullie ook heel uitgebreid les over het hoe en wat rond borstvoeding of is die informatie maar summier? Anders is het geen slecht idee om ook eens zo’n cursus van de Vereniging Borstvoeding Natuurlijk bij te wonen. Die cursussen worden gegeven door vrouwen die zelf ooit minimaal een half jaar borstvoeding gegeven hebben. Zij hebben dus sowieso zelf ervaring en dat is heel belangrijk. Door die vereniging worden ze verder opgeleid om die cursussen te mogen geven.
Ze geven ook allerlei folders uit. Kan best dat daar iets bij zit over onzekerheid bij borstvoeding. En mogelijk kan een van de cursusleidsters je ook nog informatie geven voor je scriptie.
Zie www.vbn.borstvoeding.nl voor contacttelefoonnummers.
Groetekes, Sje
hoi sje,
nee we krijgen echter niet veel les erover of het moet nog komen na de stage periode! Maar ik leer nu het meeste uit de praktijk zelf en het intresseert me ook heel erg, ik vind het veel leuker dan flesvoeding. Dus dan zul je je daar al snel meer in verdiepen ook. En ik kan je vertellen dat ik uit de praktijk eigenlijk alles heb geleerd van wat ik nu weet. heb ook een Speciaal borstvoedingsboek bij me.Had inderdaad al op die site gekeken maar daar kon ik niet echt wat vinden.
Groetjes sharon
Mijn eerste spuugde wel al tijdens de kraamtijd, maar dat werd afgedaan als ‘mondje terug’, dus de reden waarom ik bij hem onzeker werd, speelde wel al tijdens de kraamtijd, maar omdat het niet reflux was (had ik overigens toendertijd nog niet van gehoord, dus kon ik me ook geen zorgen over maken, had ik daar wel van gehoord, had juist in deze situatie misschien gezorgd voor overbezorgdheid) deed de kraamverzorgster er niet zoveel mee, maar ik vond het om te janken als ik mijn zoontje zag spugen terwijl hij op zijn rug lag en niet eens zijn hoofd opzij deed. Maar dat was allemaal na de kraamweek, dus kon de kraamverzorgster niet echt veel aan doen, behalve vantevoren vertellen wat normaal spugen is. Had ik maar een (gratis) beroep kunnen doen op een lactatiedeskundige, had ik misschien niet het advies gekregen om op voeding met jbpm over te gaan).
Bij nummer 3 ging het meer over de groeicijfers. Aan de ene kant weet ik dat bv-kinderen een andere groeitabel volgen dan kv-kinderen, maar het CB hamerde zo door, dat ik groei niet meer als goed beschouwde maar dat het een bepaalde groei moest zijn. Ook weer niets waar een kraam iets aan kan doen.
Bij