Na jarenlang (3 jaar) alleen de zorg voor mijn oudste dochter te hebben gehad, kreeg ik anderhalf jaar geleden weer een relatie met een hele lieve man.
We klikten al vrij snel en woonden al snel samen (precies op mijn verjaardag toen we bijna een halfjaar verkering hadden). We woonden net een week samen toen ik zwanger bleek te zijn. Ondanks dat ik de pil slikte, ben ik toch zwanger geraakt. Het was vast sterk spul geweest!
Het was heftig in die tijd, want de vader van mijn destijds vriend ( nu zijn we vanaf februari getrouwd), is toen overleden aan kanker.
Een aantal weken daarna kregen we een miskraam.
We besloten niet meer de pil te slikken en zien wat er zou gebeuren. We vonden dat onze relatie sterk genoeg was en dat we samen zeker verder wilden.
Zijn moeder was ook al een tijd ziek, bleek al jaren last te hebben van een leverafwijking en de ziekte van Cröhn.
Dus een zorg erbij.
Ondanks deze zorgen, zijn we op vakantie gegaan naar Ierland. Mijn oudste dochter was lekker op vakantie met haar vader. Dus werd ik met een roadtrip door Ierland verrast.
Heerlijk was dat!
Een aantal weken daarna voelde ik me niet zo lekker, misselijk, zere borsten…jullie kennen het wel…die symptomen…
Ik bleek weer zwanger te zijn…!
Superblij maar wel ook wat ingetogen, want na zo’n miskraam wilden we niet te hard van stapel lopen met het aan iedereen te vertellen.
Na 12 weken besloten we het te gaan vertellen, maar eerst aan de oudste.
Ik heb toen een t-shirt laten ontwikkelen voor mijn oudste.
Zij pakte het kadootje uit en op de t-shirt stond dat zij grote zus werd…
Superblij was ze.
Dit liet ze met grote trots aan iedereen zien.
Helaas ging het heel slecht met de moeder van mijn vriend.
Ze werd opgenomen in Amsterdam.
Haar lever ging heel erg achteruit, ze woog op het eind nog maar 38 kilo.
Ze hield geen voedingstoffen meer vast.
Het ging niet meer, de moeder van mijn vriend had geen kracht meer om verder te gaan. We besloten dat het tijd werd dat ze naar huis kwam. Om te sterven.
Ik was 17 weken zwanger dat mijn schoonmoeder overleed.
Het ging gelukkig goed met de zwangerschap.
We besloten om het huis van de ouders van mijn vriend te kopen.
Zo kon de naam blijven bestaan en het nageslacht voortleven in het ouderlijke huis van mijn vriend.
Dus druk bezig met klussen.
Al gauw ging het niet zo lekker.
Ik deed teveel, nam teveel hooi op mijn vork. En kwam in de ziektewet omdat ik al last kreeg van harde buiken.
We besloten in die tussentijd ook nog te gaan trouwen.
Dit zou gebeuren op 25 februari 2010.
Ik moest in die maand terug komen bij de gynaecoloog.
Mijn bloeddruk bleek aan de hoge kant en er zaten eiwitten in mijn urine.
Ik zou 25 februari opgenomen worden in het ziekenhuis.
Maar dat kon natuurlijk niet! We zouden immers gaan trouwen!
Dat mocht dan nog wel, maar ik moest me heel rustig houden en me de volgende dag melden voor opname.
Ik was toen 30 weken zwanger.
We hebben een mooie rustige dag gehad met onze trouwdag. s’Avonds lekker wezen uiteten en vroeg naar bed.
Ik moest me om 8.00 uur melden in het ziekenhuis.
Ik heb daar een week gelegen.
Ik bleek zwangerschapsdiabetes te hebben.
Ik leerde in het ziekenhuis insuline spuiten.
Ik mocht weer naar huis.
Alles leek goed te gaan met het spuiten. en ik moest we rustig houden.
Toch weer met 34 weken een week opgenomen geweest.
De insuline en de waarden fluctueerden teveel.
Weer naar huis.
Met 36 weken kreeg ik thuismonitoring.
Ging het eerst niet door omdat het helemaal vol zat.
Weer een week opname in het ziekenhuis.
In week 37 thuismonitoring.
Toen met week 38 (donderdag 15 april) naar het ziekenhuis.
De volgende dag werd ik ingeleid, en toen is onze Mayke geboren!
Ze woog maar liefst 4850 gram.
En dit heb ik helemaal zelf eruit geperst, terwijl ik met mijn oudste een keizersnede had!
Ik vond het een wonder, was helemaal in de wolken.
En nu hebben we 2 prachtige meiden!
Wat een rijkdom!
SMR
