Ons zoontje van 2+ heeft enkele maanden van zich afgebeten. Ik vond het zelf nooit zo heel erg schokkend, maar hij beet echt heel hard en door.
Op de opvang kregen we ook steeds te horen, dat we hier ook echt op moetsten letter en zo… , maar jah, wat knu je doen, je kunt ze op die leeftijd nog heel weinig echt duidelijk maken.
Hebben meer mensen hier last van gehad en wat het je ertegen (kunnen) gedaan?
Nou, “je kunt op die leeftijd nog maar heel weinig duidelijk maken” die vlieger is bij mij nooit opgegaan!
Als ze snappen “wil je een koekje”, dan snappen ze ook “je mag niet in andere kindjes bijten”.
Consequent op een strafplekje zetten als een kindje bijt. Of met stickertjes werken. 5x gebeten? 5x een stickertje en een dag lang het favoriete speelgoed innemen ofzo. Zijn zat manieren om kindjes van die leeftijd al van het bijten af te krijgen.
Nooit denken dat ze iets niet snappen als ze 2 zijn.
Overigens vind ik persoonlijk bijten wel schokkend, ook al wordt er nog zo zacht gebeten. Dan heb ik liever dat mijn kind een ander kind een mep zou verkopen dan dat er gebeten of gekrabd wordt. Bijten en krabben vind ik heel vernederend. En spugen is nog tig keer vernederender. En dat kun je een kind van 2 natuurlijk niet uitleggen hoe vernederend bijten is, maar aanleren dat het onacceptabel is dat kan wel degelijk.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 13 Jun 2013 15:25:29
Op die leeftijd begrijpen ze dit echt wel. Tim heeft nooit gebeten, maar Daan wel. Hij heeft het gelukkig maar een paar keer gedaan, maar echt wel dat hij begreep dat het niet mocht. Ondanks dat hij nog net geen 2 jaar was. Wij hebben hem hier direct zonder waarschuwen voor op zijn strafplek gezet. Wel uitleggen dat het niet mocht natuurlijk, maar hij kreeg hier geen waarschuwing voor. Bijten was na uitleg meteen naar zijn strafplek.
Groetjes,
Sandra
Dat zou ik een kind van 2+ wel heel duidelijk maken, en al helemaal als ze op die leeftijd beginnen met bijten.
Mijn jongste beet ook, maar deed dat met 9 maanden wel. Vaak uit liefde, even knuffelen en dan hap. Maar ook vaak uit boosheid. Inmiddels kan ik me niet meer heugen wanneer hij het als laatste deed, dus dat is een goed ding.
Oh en van je af bijten, is wat te letterlijk als je dat zo doet, vind het eigenlijk wat raar dat je het niet zo heel erg schokkend vind. Als een ander mijn kind zou bijten, dan denk ik ‘kan gebeuren’ maar ik zou het wel heel prettig vinden dat een moeder dan tegen haar kind zegt dat ze niet wil dat haar kind bijt.
Groetjes Manderijn.
Noa heeft ook zo’n periode gehad. Duurde zeker een half jaar. ze wist heel goed wat ze deed, ze beet echt uit boosheid. Meestal was ik de pineut en haar broer ook veel. Ze heeft ook een keer een ander kind gebeten, ik kon wel door de grond zakken toen. Ik schaamde me rot. Hier ging ze ook linea recta de strafplek op. Maar het duurde zeker een half jaar voordat het over was. Wij hebben een behoorlijk temperamentvol dametje. Toen ze steeds meer ging praten werd het bijten minder, ik denk dat het van haar vooral frustratie was omdat ze zich niet kon uiten. Maar ze wist dondersgoed wel dat het niet mocht. En als ze dat nog niet in de gaten hebben is 2 een prima leeftijd om het te leren. Je kunt een 2 jarige veel meer leren dan je denkt.
Anouk is nog geen 2,5 en doet het ook. Ze gaat direct 2 minutan op de strafstoel en weet donders goed dat ze niet mag bijten. Die kleintjes hebben meer door dan je denkt.
Groetjes Natasja
Kindjes van 2 snappen best wat mag en wat niet mag! heb er hier een van 2 en een van 3…
hier ook direct op de mat (strafplek) en duidelijk maken dat t niet mag. Als ze eraf komen laat ik ze sorry zeggen en ik probeer ze te vragen waarom ze op de mat moesten. Nou dat weten ze meestal wel “ikke deed mep”. De oudste heeft af en toe gebeten maar nu niet meer. Af en toe duwt ze haar zusje nog, maar ze weet best dat dat niet mag!
Bij Jitse hadden we het met 2 maanden voor elkaar.
Bijten mag niet, punt uit.
Trouwens, het zal wel aan de naam liggen:
Draakje is natuurlijk vragen om bijten
M.
Niet zo heel erg schokkend !!!
weet je wat pas schokkend is … als je je kind van het kinderdagverblijf ophaalt en de leidster zegt hij is weer gebeten, dat is pas erg.
Mijn zoontje is vaak gebeten tot bloedens aan toe, in zijn schoudertjes vingers armen en zelfs een keer in zijn gezicht, wij gingen toen net in die week op vakantie en werden overal nagestaard omdat hij een grote bloeduitstorting op zijn gezicht had.
Bijt zelf maar eens zo hard als je kan op je arm of vinger, doet zeer hoor!
Dit bijtertje is toen van het KDV afgegaan of het uit vrije wil was weet ik niet maar ik was er blij mee.
Ook al is je zoontje pas 2 een straf is zeker op zijn plaats, 2 minuten in de hoek zetten ofzo en dat heel consequent en dan maar hopen dat hij er iets van leert.
Gewijzigd door - vlokje03 op 20 Jun 2013 21:10:53
Onze zoon bijt ook, meestal zijn zusje. Het gaat met periodes. Nu heeft hij afgelopen week ook een periode gehad en jawel: nu is hij ziek. Ik merk dat hij het doet als hij niet lekker in zijn vel zit (dus óf ziek wordt óf verbaal zich niet kan uiten). Ik vind het ook heel vervelend, gelukkig heeft hij geen andere kindjes gebeten op de psz, maar ik voel me echt een slechte moeder die haar kind niet onder controle heeft. Hij gaat direct op de trap, maar lijkt het nog niet te (willen) begrijpen. Zijn zusje heeft hem 1 keer teruggebeten (die moest uiteraard ook op de trap), maar zelfs dat weerhoudt hem er niet van. ik blijf hem consequent op de trap zetten in de hoop dat het weer overwaait!
Mijn zoontje van 2 had ook zo’n periode…nu is het gelukkig minder en bijt hij alleen als hij nijdig is omdat meneertje zijn zin niet krijgt. En mama is altijd de klos, niemand anders.
Als hij dit doe roep ik heel hard AUW (schrikt ie van) en daarna zeg ik “nu heeft mama pijn” en dat ie mij geen pijn mag doen. Hij weet drommels goed dat dat niet mag. Dan geeft ie mij ee knuffel … Niet fijn maar wel blij dat ie dat ie dat bij mij heeft en bij niemand anders. Zou het niet op mijn geweten willen hebben dat er een boze ouder bij mij aan de deur staat…
Hoe klein en jong kinderen ook zijn, ze weten al heel goed wat wel of niet mag…bijten doen ze vaak uit frustratie omdat ze zich niet kunnen uiten.
Idd wel consequent afstraffen door b.v. even in de hoek zetten, 2 minuten op de stoutstoel, of wat je ook maar hanteert als ‘strafmiddel’ En zeker uitleggen dat dit absoluut niet mag. Maar dat is natuurlijk ook iets wat ze bij de opvang moeten hanteren… Je zou daar met hun afspraken over kunnen maken.
Jasper heeft ooit ‘perongeluk’ een kindje in de teen gebeten. Hij was toen nog geen 2 want hij zat nog op de babygroep van 0-2 jarigen. Dat kindje zat met blote voetjes in de kinderstoel aan tafel en Jasper was onder de tafel op de grond aan het spelen toen ie een heerlijk hapje zag wiebelen… Het was een eenmalig bijtincident, gelukkig had het andere kindje geen zichtbare schade aan zn teentje, maar ik vond het als moeder toch heel vervelend. Thuis heb ik samen met Jasper een kaartje gemaakt, steeds benoemd dat dat was omdat hij dat kindje in de teen had gebeten, en in dat kaartje had ik een sorry berichtje geschreven namens jasper, dat ook meerdere malen aan jasper voorgelezen. Hij heeft het zelf aan dat kindje gegeven en ik kon in zijn terughoudendheid echt wel merken dat hij toch wel wist dat het fout was wat hij had gedaan. Het is gelukkig niet weer voorgekomen.
Groetjes Carolien.
