Hoi,
Heb net de kinderen op bed gelegd en nu even tijd om terug te schrijven.
Ook gewerkt vandaag, dus nu even tijd voor mijzelf.
Voor Sinterklaas had ik de kinderen strijkkraaltjes gegeven. Heb ze in een doos met allemaal vakjes gedaan en ieder zo n doos gegeven. Met hun naam erop.
Daar dus geen ruzie over gelukkig.
Ik heb ook wel eens van die momenten dat ik denk: jullie ruzien maar even. Loop ik even naar de keuken ofzo en doe net of ik het niet hoor.
Maar als het echt uit de hand loopt met slaan ofzo naar elkaar (op het hoofd of hard op de rug) dan gaat diegene even op de gang en mag terug komen als ik het zeg.
Dan moet ze een kusje geven en sorrie zeggen.
Gillen is inderdaad niet goed, maar helaas ik doe het ook wel eens.
Ik wil bijv. de kinderen voor het avond eten in de pyama aan tafel hebben (de jongste gaat om 6 uur op bed en we eten om 5 uur) zodat ze daarna nog even sesamstraat kunnen kijken en dan nog boekje lezen en dan op bed.
Vaak rennen ze dan weg en dan gil ik ook wel eens, hier komen en snel een beetje. En dan tel ik tot 3 en ze weten bij 3 moeten ze er zijn.
Als de kinderen ruzie maken om wie de kat mag binnen laten zou je kunnen zeggen dat de een de deur open mag doen en de ander doet hem dicht.
Het valt soms niet mee he om kinderen te hebben. Toch krijg je er ook veel liefde van.
Als de kinderen s morgens wakker worden en ik hun vrolijke gezichtjes zie, en ze geven me heel veel kusjes dan ben ik eigenlijk de vorige dag al vergeten.
Maar ja dan ze beginnen vaak weer opnieuw met ruzie maken.
Groetjes Lisan.