sommigen vragen of ik haast had…hahaha of ik haast had??
ik denk dat thijs het nu wel tijd vond om eruit te komen. hihihi. nee het waren echt heftige weeen, soms wistikniet meer hoe en wat. echt heftig. toen de verloskundige de tweede keer terug kwam had ik 9 cm ontsluiting,maar mn water was nog niet gebroken. die heeft ze gebrokenen toen zat er poepin. jakkie… dus naar het ziekehuis. ik zal dat ritje noooooit meer vergeten. oooh het leek wel uren te duren. is maar 5 minuutjes rijden. maar elke keer doorneus inademen en hard tot 5 tellen, dat was het enige wat een beetje hielp. maar toen waren we er. na eenhalf uurtje op bed te hebben liggen pijn lijden en toen kwam de drang echt eel erg om te persen… oooh wat een rotgevoel was dat. maar hij lag al goed en toen zeiden ze pers maar… dat liet ik me geen tweede keer vertellen. nou na 10 keer persen in 15 minuten… en floeps kwam ie er uit. het ging zo snel dat zelfs de verloskundige me met grote ogen aankeek. en idereen was vol lof over mijn prestatie!! he doe me dat maar eens na… en toen lag ie op mijn buik en hij keek me aan… en in het rond… ach wat een schatje is ie…hij doet het zo goed, eet goed, slaapt goeden is echt een engeltje. maar ja dat vind ieder ouder van zijn of haar kind. hij is een echt knuffelkontje, net zoals wij.
ik ben heel trotsop mezelf dat ik Thijs op de wereld heb gezet. nu lekker genieten van de kleine!!