het klinkt misschien hele raar maar ik ben super bang voor de bevalling ik zou in marat toch echt wel moeten mara ik kan jullie nu allemaal al vertellen dat ik nu al nachten niet kan slapen alleen al dat ik ga denke dat tijden mijn bevalling alles fout zou gaan van de een hoor ik dat ze inscheurd is en dat alles dichtgehecht moet worden kan iemand mij misschien toch op een of ander manier geruststellen???
mcploeg
Hoi Miranda,
Als eerste even dit:
quote:
het klinkt misschien hele raar
Ik vind het alles behalve raar klinken hoor!
Ik denk eigenlijk dat iedereen het wel een beetje eng vind om te bevallen.
Het is tenslotte niet “niks”
Zelf komt mijn bevalling nu erg dichtbij en ik merk aan mezelf dat ik er best wel veel aan denk de laatste tijd.
Gewoon…allerlei scenario’s vliegen door mijn hoofd. Van hoe het kan gaan enzo.
Ook de leuke scenario’s hoor (zoals een super makkelijke, snelle bevalling
)
Het is ook iets waar je niet onderuit kan hihi
Maar als ik een moment heb dat ik er echt even heel erg tegenop zie dan bedenk ik me gewoon dat miljarden vrouwen me al zijn voorgegaan
Dat helpt soms wel om de boel een beetje te relativeren.
Verder heb ik al een bevalling achter de rug die alles behalve prettig was, dus ja, dan kan ik denken: het zal wel meevallen en toen heb ik het ook “overleefd”
Verder weet ik helaas niet echt tips voor je.
Ik kan wel zeggen: probeer je er niet te druk om te maken want het is zonde van je zwangerschap, maar ja…waarschijnlijk helpt dat niet
Enne…heeeeeeeeeeeel vaak gaat een bevalling gewoon GOED!
Groetjes Bianca, mamma van [url=“http://www.stephanveenhuizen.kleutersite.nl/”] Stephan /url en Kaya, die in nov. verwacht wordt.
hoi hoi!
tuurlijk klinkt het niet raar het is heel normaal dat je een beetje bang bent hoor!
heb je misschien al eens gedacht aan postnale oefeningen?daar leer je hoe je eventueel weeen kan opvangen,welke oudingen je kan aan nemen en wat je man allemaal voor je kan doen.hier gebeuren die lessen in groeps verband wat weer heel fijn is om misschien ervaringen en twijfels mee te delen!!
ik zelf zou zeggen laat het gewoon allemaal op je af komen het doet pijn dat is waar ma vele mensen willen na hun eerste kindje nog vaak een tweede of derde…wat ik daarmee bedoel is dat als het echt zo verschrikkelijk was het bij de meeste vast ma bij een beebje bleef…steek het allemaal niet te hard in je hoofd alles komt goed echt waar
liefs jessica,
& 
Ik sluit me bij de voorgaande opmerkingen aan. Laat het over je heen komen, want je weet gewoon niet vantevoren hoe het zal gaan lopen, dat is niet te voorspellen. Mocht je bang zijn voor uitscheuren: ik ben 2x flink uitgescheurd, zogenaamde subtotaalrupturen, en beide keren zo goed als volledig hersteld. Klinkt misschien cliche, maar die baby komt er echt wel uit en de pijn ben je gauw vergeten. Ik ga niet beweren dat het pijnloos is, maar ik zou het bijna doen omdat ik het dus zo goed als vergeten ben.
Hoi Miranda,
Allereerst sluit ik me helemaal bij Bieb en de andere dames aan!
Verder kan ik je maar 1 ding aanraden: ga op zwangerschapsyoga! Is echt super! Ik heb er al meer mensen naar toe gestuurd en ze zijn er allemaal blij mee.
Moet je wel nu ongeveer voor opgeven want die lessen zitten over het algemeen nogal snel vol en je moet echt een paar maanden van tevoren beginnen.
Tijdens die lessen krijg je ontspanningsoefeningen en, misschien nog veel belangrijker, je krijgt ademhalingsoefeningen om de weeën zo goed mogelijk op te vangen en om rustig te blijven tijdens de bevalling.
Niet om je bang te maken maar alleen om je aan te geven wat het verschil in bevalling is als je wel en niet zwangerschapsyoga gedaan hebt.
In mijn eerste zwangerschap heb ik een zwangerschapscursus gevolgd van de thuiszorg. Ze laten je aan de hand van afbeeldingen zien hoe het kind er tijdens de bevalling precies uit komt, je krijgt wat ontspanningsoefeningen, wat pufoefeningen en er is een partnerles.
Ik heb een bevalling vn 32 uur gehad waarvan van ongeveer 21.00 's avonds tot de volgende ochtend 10.38 uur (de geboorte van de kleine meid) hele zware weeën.
Maar goed, ik wist niet beter, was heel gelukkig met mijn kindje en dacht: volgende keer beter.
De volgende keer kwam vrij snel want ik was alweer zwanger toen de eerste 7 maanden was. Dit keer ben ik op zwangerschapsyoga gegaan.
Heerlijk! Alleen al het ontspannen, echt je kijkt veel rustiger tegen de bevalling aan omdat je hoort dat het wel degelijk mogelijk is om tot ver in de bevalling je weeën op te vangen.
Resultaat: een bevalling van 4 uur en tot een half uur voordat mijn 2e dochtertje geboren werd waren de weeën makkelijk op te vangen. Alleen al door de ademhalingsoefeningen die ik geleerd had op de zwangerschapsyoga. Tuurlijk de allerlaatste weeën met de persdrang zijn echt niet leuk, maar geloof me, daar kom je echt doorheen met hulp van de verloskundige en je partner. En tijdens de persweeën heb je sowieso een oerkracht want dan mag je eindelijk meepersen en weet je dat je kindje er heel gauw zal zijn.
Om je gerust te stellen: in de nacht van zondag op maandag is mijn dochtertje geboren en maandagavond zat ik beneden op de bank en dacht: Ben ik nou echt afgelopen nacht bevallen? Ik had er bijna geen weet van dat ik net een bevalling achter de rug had. Zo is het me meegevallen. Ik had letterlijk zoiets van: als ik het zo morgen meteen weer moet doen doe ik het meteen. Dat hoor je mensen weleens zeggen en dan denk je “Je overdrijft”, maar geloof me, het kan echt zo.
Nu achteraf zie ik het verschil in wat ik in die cursus en op de yoga geleerd heb en als ik in de eerste zwangerschap al meteen yoga had gedaan, dan had ik een veel kortere en minder pijnlijke bevalling gehad, daar ben ik van overtuigd.
En natuurlijk is elke bevalling weer anders en kun je er vooraf niks van zeggen hoe het loopt, maar je komt er echt doorheen. Voor zover ik het ervaren heb, lijkt dat ook hormonaal geregeld. Tegen het eind van de zwangerschap ben je zo nieuwsgierig naar je kindje en naar hoe het is om moeder te zijn. Het kamertje is klaar, de kaartjes zijn uitgezocht, je krijgt dan echt zo’n gevoel van: “Kom maar op met die bevalling, ik wil aan het werk”. Ik weet niet wat het is, maar je haalt ergens een kracht en energie vandaan om er vol tegenaan te gaan en hard te werken om je kindje op de wereld te zetten.
Ik weet niet waar je woont, maar ik heb in elk geval bij mij in de buurt een hele goede yogalerares die zwangerschapsyoga geeft. Dus mocht je interesse hebben, dan hoor ik het wel.
Alle sterkte, en net wat Bieb zegt: geniet gewoon van je zwangerschap. Als straks je bevalling wel meevalt heb je er spijt van dat je zoveel nachten wakker gelegen hebt.
Groetekes, Sje (mama van Marleen en Ilse)
Gewijzigd door - Sje op 26 Oct 2005 20:50:42
Natuurlijk ben je er bang voor, je weet immers niet wat je te wachten staat bij een eerste. Ik heb het eigenlijk ( ondanks dat ik stiekum wel bang was ) gewoon over me heen laten komen. Ik dacht er zijn me miljarden vrouwen voor gegaan dan moet ik het ook kunnen. Door oververmoeidheid ( te intens en toch ook wat bang denk ik ) weet ik van de eerste bevalling weinig details meer ( helaas ) maar als het je lichaam te veel wordt bv dan zorgt je lichaam daar zelf voor( wel handig op het moment zelf want alles gaat op automatische piloot ) hahahaha gek he, is ook niet voor iedereen zo hoor. Op het moment van de bevalling en dus de pijn, weet je dat er geen manier terug is en ook de spanning om je kleintje te zien, tesamen met het feit dat je toch niet terug kan, lieten mij besluiten om er dan maar zo snel mogelijk proberen door heen te komen. Het is noodzakelijk, geen weg terug, zelf voor gekozen en dus ook niet piepen dacht ik, hahaha das de een voor de ander. Over het uitscheuren en de knip bv kan ik alleen zeggen dat ik daar tijdens de bevalling niets van gemerkt heb ook bij mijn tweede niet. Het hechten ook niet trouwens. De hechtingen zijn de eerste dagen na de bevalling zeker niet zo fijn ( vooral met zitten ) maar een opblaas zwemband werkt enorm goed hiertegen en daar kwam ik nu bij mijn tweede pas achter, heb er ook meteen 2 versleten hahahaha. Het verwijderen van hechtingen vond ik verglijkbaar met kleine prikjes en het vooruitzicht niet meer op een zwembandje te hoeven zitten ed zorgden ervoor dat het prima voor me te verdagen was. Daarbij is het misschien een cliche, maar zodra je kindje in je armen ligt weet je dat het de moeite waard was en niet lang daarna ben je de pijnen al vergeten. Maar zoals al eerder gezegd, kun je het er het beste met je verloskundige over hebben, niemand die het zo vaak meemaakt als zij/ hij. Misschien kan zij/hij je ook een cursus aanbevelen.
Geloof me maar het komt echt goed !
Jee, ik heb zelf ook wel wat aan deze topic hihi
Stiekum is het namelijk best prettig om ervaringen te lezen van anderen als je zélf (weer) bijna “moet”
Ik heb natuurlijk al een bevalling meegemaakt, maar niet een bevalling op natuurlijke manier (Stephan is met een spoedkeizersnede geboren)
Groetjes Bianca, mamma van [url=“http://www.stephanveenhuizen.kleutersite.nl/”] Stephan /url en Kaya, die in nov. verwacht wordt.
ik was niet echt bang voor mijn bevallingen,had wel zoiets van jeetje wat gaat er gebeuren en hoe komt dat er in hemels naam uit daar van onderen hiihihih
bij dylan begon de weeen om iets voor 9 uur savonds,we dachten dat het van de shoarma kwam die kramp,maar na een uur zei ik er zit regelmaat in,steeds 10 minuten niet dan hield een minuut aan…
12 uur besloten we naar bed te gaan,had nog ff wasje opgehangen,toch im de boeken geneusd van is dit nou het begin,maar kon niks vinden…
ondertussen was het al weer 1 uur,ik lag op bed en was binnen een minuut eruit,ik zeg tegen hans denk dat het wel menens is hoor,zeg steeds om de 3 minuuten en de kramp word erger
ik bellen en moets direct komen…had al 6 cm ontsluiting ging ff douchen maar was er zo onderuit het werd te heftig die weeen,kijken 8 cm vliezen gebroken en na 10 minuten persen was dylan er 03.50 uur.
bij kaitlyn brak me water om 05.00 terug me bed in was zondag hans sliep nog,maar de kramp werd erger en om 6 uur nog erger om de 2 minuten,hans wakker gemaakt,half 7 ziekenhuis gebeld,gelijk komen,ouders bellen die kwamen om 7 uur aan wij naar ziekenhuis
werd op bed gedaan en verder niet gekeken,toen zij ik heel hard mot poepen dat kind komt eraan,nou dat kon niet volgens de zuster,toch maar naar de verloskamer gebracht en jawel 8 cm,moest ff wachten maar had als zo drang,dat ik alles er uit floepte wat verboden is om eigenlijk te zeggen vind ik…
mits dat de gyn binnen kwam was het hoofdje van kaitlyn al te zien en na 3keer langzaam persen was ons meissie er
bij beide ietsjes in gescheurd zelf niet gevoeld,laat staan dat ik merkte dat ze met de hechtingenn bezig waren,was helemaal in de wolken van beide geboortes
Bianca,Dylan & Kaitlyn
Zit me nog steeds te bedenken hoe ik je een beetje gerust kan stellen, hmm ik kom er niet echt op. Maar je hebt een kracht in je waarvan je geeneens wist dat dat bestond, laat staan bij jou hahahaha. Is dan toch een oerkracht of zo.
ja is echt een oerkracht op dat moment kan je de wereld aan!!! ik vindt het altijd raar het is op het laatste soms ff pijnlijk ma als ik na mijn bevallingen terug kijk is het het mooiste wat ik ooit heb mee gemaakt!!
liefs jessica, &
ik bedank jullie allemaal voor jullie mening en voor jullie wijze raad ik heb vandaag een afspraak gemaakt op zwangerschap yoga te gaan doen ik hoop dat dit me echt gaat helpen tijdens mijn bevalling
mcploeg
hey ploegje wat fijn voor je dat je een afspraak hebt!! ik hoop echt dat ze daar je onzekerheid en angst wat kunnen weg nemen! wanneer kan je er terecht?heel veel succes ermee!!
liefs jessica, &
Hoi Miranda,
Wat goed dat je zwangerschapsyoga gaat doen! Ik weet zeker dat je daardoor een stuk rustiger tegen de bevalling aan gaat kijken en sterker nog, dat je mogelijk zelfs naar de bevalling uit gaat zien.
Net wat de andere dames ook schreven, het lijkt een cliché maar er komt ergens een oerkracht vandaan tegen de tijd dat het zover is.
Wanneer heb je ongeveer de eerste les? Hou ons op de hoogte van hoe het je bevalt he?!
Groetekes, Sje (mama van Marleen en Ilse)
ik heb pas op 15 december men eerste les van zwangerschapsyoga het is nog een tydje maar ik hoop en verheug me wel er op dat ze me goed kunnen helpen…
grtzzz miranda…
mcploeg
Nou, je kunt je er terecht op verheugen want het is heerlijk!
Voel je je nu ook al ietsje rustiger door het idee dat je zwangerschapsyoga gaat doen, of kun je nog steeds niet ontspannen genieten van je zwangerschap doordat je je druk maakt over de bevalling?
Groetekes, Sje (mama van Marleen en Ilse)
Maar natuurlijk is het niet raar dat je er tegen op ziet.
en je moet je niet te veel van anderen aantrekken want geen bevallig is gelijk.
Ik zag er ook heel er tegen op, en vroeg me af of alles wel goed zou gaan komen, en eigenlijk omdat ik zoveel over de negatieve dingen nadacht was mijn zwangerschap zovoorbij, ( dus bij mijn volgende ga ik er volop van genieten!)
Maar zodra mijn bevalling op gang kwam wert ik heel erg rustig bijna eng gewoon want normaal ben ik redelijk druk en snel paniekerig.
Maar ik ben heel rustig gebleven tot na de bevalling toen kwamen echt de tranen ( van geluk dan he!)
dus het enige wat ik je kan meegeven is blijf heel rustig en luister goed naar de hulp!.
groetjes Marianne