Vervelende 10 weken gehad ziekenhuis in ziekenhuis uit.
| Eigenlijk liep mijn bevalling heel goed tot aan week nummer 30. Toen begon ik te klungelen. Ik had last van voorweeën. Op een dag stond ik in de douche en voelde dat er iets knapte dus heb eerst een vriendin van mij opgebeld en die gaf het advies om gelijk de verloskundige te bellen. Die kwamen er achter dat mijn vliezen waren gebroken. Weer naar het ziekenhuis en daar hebben ze nog verder onderzoek gedaan en kwam eruit dat het toch geen vruchtwater was. Maar ik had wel 1 cm ontsluiting en ze besloten om mij een nachtje daar te houden en dan morgen nog een keertje kijken. Maar al met al het was geen vruchtwater. Op 28-08-2006 's Morgens kwam de verloskundige weer bij me omdat ik weer zo last van die weeën had maar de ontsluiting was nog steeds 1cm. Hij besloot om mij toch door te sturen naar het ziekenhuis. Die heeft hij gebeld en kon gelijk terecht. Eenmaal daar werd ik gelijk aan het ctg gelegd om de baby in de gaten te houden. Ik werd om 14.00 uur opgenomen en om 16.00 uur werd besloten om mijn weeën een handje te helpen. Om 16.30 uur kwam mijn nicht nog even met haar vriend om te kijken hoe het ging. Die waren eerst ff bij onze oma geweest. Ik kreeg om 17.00 uur gel en om 17.05 had ik al 2 hele heftige weeën gehad. Toch ondanks de weeën ben ik nog naar mijn oma gegaan die lag 1 etage hoger in het ziekenhuis. Onderweg nog ff een paar keer goed puffen en we konden weer verder. Mijn oma vond het eigenlijk niet zo'n goed idee dat ik langs kwam. Om 21.00 uur kreeg ik persdrang en hebben ze met spoed de bevallingskamer voor me klaar gemaakt want er was net eentje bevallen. Eenmaal daar aangekomen werd mijn ontsluiting gemeten en had al 6 cm. Die laatste 4cm gingen onwijs hard. Om 22.30 mocht ik gaan persen. Ze kwamen er achter dat Sanne een beetje klem lag met haar hoofdje en hebben gelijk er iemand bij geroepen en ook hebben ze vast de O.K klaar laten maken voor als het niet mocht lukken. Ik ben toen verdoofd en ze hebben mij in geknipt. Sanne is met de vacuumpomp gehaald. Om 23.03 had ik onze dochter Sanne Willemke Doortje Kersten op mijn buik liggen. Ik heb nog heel veel geluk gehad want mijn placenta wou niet komen. Ze vertelde mij dat je daar maar 30 minuten over mag doen en ik deed er 27 minuten over want als hij niet binnen 30 min kwam had ik als nog naar boven gekund. maar gelukkig ging dat allemaal heel erg goed. Toen moest ik nog gehecht worden en dat duurde nog allang. Ik was bevallen vlakvoor de overdracht van de verloskundige en verpleegkundige dus ik moest wachten op de volgende verloskundige en verpleegkundige. Uiteindelijk heeft het al met al 2 uur geduurd voordat ik was gehecht. Eerst een uur voor overdracht en daarna nog een uur voor het hechten want ik werd gehecht door een stagaire. |