hallo allemaal,
hier dan mijn bevalings verhaal:
2-2-2010 was ik uitgerekend maar ze kwam nog niet, zaterdag ochtend om 7.00 kreeg ik krampjes in mijn buik dus ik ging naar de wc,maar het lukte niet dus ik nam een bakje thee (meestal helpt dat) maar nog steeds ging het niet. dan maar weer terug naar bed dacht ik om 7.50 voelde ik iets knappen in me buik en zei tegen me vriend: volgens mij moet ik ff gaan staan, zodra ik ging staan leek het wel alsof ik in me broek plaste :O me vliezen waren dus gebroken, gelijk hevige krampen dus ben ik onder de douche op een stoel gaan zitten. de weeen waren begonnen!!!! ze kwamen al 8.30 om de 5 min soms zelf na 3min, verloskundige gebeld en die zei: kan niet bestaat niet bel over 2 uur maar terug :s om 9.30 kreeg ik enorme persdrang en kon ik me weeen niet meer opvangen. verloskundige weer gebeld (onze moeders waren al geariverd) om 9.45 kwam ze eindelijk en ging ze kijken. 7cm ontsluiting, als een speer naar het ziekenhuis . moest een trap af van 15treen, waar ik zekers 15 min over gedaan heb door de weeen. eenmaal in het ziekenhuis mocht ik gelijk gaan persen ze had ene klein knipje gemaakt, en om 11.20 was ze eruit :D de bevalling was dus super gegaan alleen zag ik dat iedereen ineens heel ernstig keek, toen het hoofdje kwam gooide ze der arm en schouder eruit waardoor ik dus letterlijk tot aan me poepertje was uitgescheurt, gyneacoloog moest erbij komen, eigenlijk moest ik naar het ok en onder narcose gehecht worden, maar omdat we niet zeker wisten of me kringspier het nog deed (die was aan flarden gescheurt) moest ik bij blijven na anderhalfuur hechten was het dan eindelijk klaar, elke steek heb ik gevoeld, hij trok het elke keer open om het over elkaar heen te kunnen hechten. totaal had ik 38 hechtingen , meeste onderhuids en in me darm. 6 weken lang kon ik niet zitten haast niet lopen en niet zelf me kind oppakken, het is gelukkig alemaal goed gekomen maar ik mag nooit meer via de naturlijke manier bevallen. tot op de dag van vandaag bijna 6 maanden verder heb ik er nog steeds last van en kan ik ook nog steeds geen sex hebben.
groetjess
daisy, mama van shania