nou t begon allemaal op 5 dec 2006 ik voelde me eigen niet echt helemaal lekker op t werk en ben toen toch maar eens naar de dokter gegaan eigenlijk nie eens met t idee dat ik zwanger zou zijn...dus toch hadden ze maar een test gedaan omdat ik eigenlijk al mijn menstruatie had moeten hebben en ja hoor ik was zwanger ik wist me god niet hoe lang t dan moest zijn ik wist wel dat het niet zo heel erg lang kon zijn daar was ik van overtuigd..
2 dagen later 7 dec we waren al een beetje gewend aan t idee en hadden al een beetje zitten fantaseren vonden het toch wel super spannend en leuk worden we kregen die dag een echo nog niemand wist van iets en hebbe t tussen door gepland zodat niemand argwaan kreeg dat wij naar t ziekenhuis waren en ik was 5 weken zwanger dus t zat er wel maar ja of t leefde moesten we nog 2 weekjes afwachtte nou 2 weekjes duren dan heel erg lang hoor ....
we konden het ook niet voor ons houden en zijn toen toch maar naar t thuisfront gegaan eerst naar me schoonouders daarna naar mijn vader nou de reactie's waren vrij goed gelukkig want ja je weet maar nooit bij een niet geplande zwangerschap hoe ze zullen reageren
21 dec is aangebroken al vroeg wakker en hartstikke zenuwachtig en ja hoor t was goed t hartje klopte gelukkig helemaal blij en opa gerard en oma ans zaten al flink in spanning op wil hielt zijn eigen een beetje op de achtergrond oma ans begon gelijk te huilen van blijdschap helemaal super was dat ...de eerste keer naar de verloskundige met de 10 weken even proberen of ie zijn eigen wil laten horen en jawel t leek wel een treintje wat is dat geluid mooi dan het is je eigen kindje wat in je buik groeit geweldig.... ik was veel ziek elke morgen overgeven en elke avond ik maar aftellen ben blij als we een paar weken verder zijn en de 12 weken zijn voorbij maar naar 13 weken nog steeds ziek naar 14 weken ook en dat bleef zo tot de 5 en halve maand pfff eindelijk niet meer overgeven gelukkig lekker gaan shoppen met peet tante linda helemaal in t nieuw gestoken leuke kleren om mijn buik op te laten vallen t genieten kon beginnen maar was helaas van korte duur kreeg erge bekken instabiliteit naar de fysio dan maar en voldoende rust dat viel nog niet zo mee maar toch proberen dat uurtje op een dag te rusten dat moet om te doen zijn.. de fysio ging aardig goed hebben we besloten om te stoppen en als t weer erger werd gelijk bellen kon ik weer komen...
de 20 weken echo ook een heel spannend moment geweest alles zag er uitstekend uit en ja hoor t geslacht was duidelijk zichtbaar een jongentje.. alleen moesten nog een keertje terug komen bij de gynecoloog want de navelstreng liepen maar 2 bloedvaten in inplaats van drie geen zorgen maken want dat komt vaak voor word ook vaak niet eens gezien...
de tweede keer de 20 weken echo de gynecoloog zag verder ook niks gewoon verder gaan met genieten doen we hebbe we ook gedaan .. weer naar de verloskundige krijg een verwijsbrief mee voor 30 weken echo en moet gelijk een vervolg afspraak maken voor 2 weken later vind t niet zo erg zo kanik t lekker bij houden hoe t daar allemaal van binnen aan toe gaat 32 weken echo gehad en weer terug naar de verloskundige ooh jeee niet zo best hij groeit niet zoals t moet groeien maar niet druk maken word er gezegd ok doe ik dan ook niet moet toch ff naar de gynecoloog dezelfde week nog ze maakt een afspraak voor mij en kan vrijdags al terecht moet ik woensdag weer terug komen om weer een echo te maken en daarna gelijk door naar de gynecoloog ineens ging t heel snel moest blijven want t groeide echt slecht moest naar de verloskamers voor een ctg scan daar aangekomen barst ik in tranen uit ik mocht nog even naar huis me spullen pakken wat eten en zo en moest ik rond half 9 s'avonds binnen zijn pfff stonden we wel even van te kijken
nou een nacht zit erop had me voorbereid dat ik toch zker wel een week daar moest blijven maar de volgende dag kwam er iemand aan me bed en zei dat ik volledige bedrust thuis voort mocht zetten en ze elke dag kwamen van de thuiscontrole en een ctg van de kleine jongen werd gemaakt
die was alle keren super toen besloten ze naar 3 weken dat ik ingeleid mocht worden met 37 weken en 1 dag ze hadden me al wel verteld dat het best wel eens een keizersnede zou kunnen worden dus had ik al rekening mee gehouden ik moest 23 juli om 8 uur binnen zijn zou ik eerst een ctg scan krijgen en daarna zouden ze beginnen nou zo gezegd zo gedaan de eerste wee ging mijn zoontje szijn hartslag omlaag maar ze hadden ook mijn vliezen gebroken dus zou kunnen dat hij zijn eigen niet zo prettig voelde dus toch nog door gegaan maar jawel de 2 weeen die ik ff weg moest zuchten ging t weer niet goed dus zijn ze gestopt en hebbe ze me klaar gemaakt voor de o.k. daar ging alles vliegens vlug waren zeker 10 man aanwezig en jurgen kwam er ook al snel bij daar ging t allemaal heel snel en veel is aan me voorbij gegaan ik wist dat het een gezonde zoon was en dat er alles op en aan zat hij mocht nog even bij me liggen toen moest hij snel de couveuse in en naar boven samen met papa ik bleef nog liggen want ze moesten mij nog dicht hechten natuurlijk daarna moest ik door naar de uitslaap kamer daar heb ik onderhand nog anderhalf uur gelegen en ik dacht alleen maar hoeveel zou hij wegen hoe ziet ie er uit wat zullen ze nu doen weet ons pa t al zijn ze er al er ging zoveel door me heen toen kreeg ik t ontzettend koud en kwam t verlossende telefoontje dat ik naar boven mocht en hem lekker bij me mocht houden en hij woog 1830 gram wat was het een frutje maar ik was zo gelukkig alleen ook ontzettend moe en duf van de morfine en rugge prik s'nachts niet zoveel geslapen en de volgende dag me bed al uit en met de rolstoel naar me kleine vent...
toch valt een keizersnede heel erg tegen maar heb me er nu wel bij neergelegd en gaat t allemaal super inmiddels naar 8 weken weegt hij 3500 gram dus hij doet t niet verkeerd
groetjes mirelle mama van reno