Beste mama`s,
PPffftt ik ben niet iemand die snel klaagt maar ik moet echt even mijn hart luchten!
Ik vind het eigenlijk best zwaar, de opvoeding van mijn peuter(puber)!
Men zegt dat het eerste jaar het zwaarst is, nou nu daar op terug kijkend vind ik dat niet, hoor. Deze peuter fase is wat mij betreft best heel pittig!
Vooral aan het einde van de middag tijdens het eten koken is het stresslevel het hoogst. Soms ben je zelf moe, ik werk 2 dagen in de week en dan ben ik ook bezig met leidinggeven (baasje spelen maar dan van mijn medewerkers en dan ben ik flink moe van die dag werken en dan kun je ook veel minder hebben.
Mijn partner neemt het dan even over maar ook daar wil ik even over klagen, mannen ‘zien’ het volgensmij gewoon niet, heb al zo vaak aangegeven dat als mijn partner thuiskomt en ik ben aan het koken hij een half uur minimaal met Joaquin moet gaan spelen zodat de rust weer even wederkeert en ik mijn ‘ding kan doen’. Maar nee hoor, manlief gaat lekker zitten op de bank totdat ik zelf weer aangeef dat hij iets met Joaquin moet doen. Daar word ik soms zooo verdrietig van!
Het eten gaat altijd goed, Joaquin lust eigenlijk alles, komt enthousiast aan tafel en eet zijn groenten! Maar helaas! Gisteren voor het eerst ook NEE tegen aan tafel komen zitten. Standaart wel altijd bordje wegschuiven en zeggen: klaar! Maar dan zeggen wij atijd, even wachten tot papa en mama klaar zijn met eten dan krijg je toetje. Gelukkig kiest hij dan (tot nu toe) altijd eieren voor zijn geld en eet hij 4 of 5 grote happen of zijn bordje leeg.
Verder heel de dag politieagentje aan het spelen, `dit mag niet’, ‘dat mag niet’, nee hier en nee daar. Heel de dag bijna zeurt hij om koekjes en dat krijgt hij niet, dus dan is hij weer flink driftig en boos. Probeer wel als hij lief speelt en wèl luisterd hem te complimenteren: oh Joaquin, goed geluisterd! Grote jongen! Goed gegeten!! Etc. etc.
`s nachts gelukkig wat minder vaak wakker weer, maar nu is het weer als hij net in bed ligt, aandacht trekken mama of papa roepen, ‘drinken’, ‘boekje lezen’, ‘koekje (??!!)’.
Dat gillen als hij zijn zin niet krijgt, dat gaat bij mij door merg en been, vind ik echt zò ontzettend vervelend. Ik/wij proberen dit te negeren maar ook dat is zo zwaar!! Hierdoor staat soms de relatie tussen mijn partner en ik onder druk…
Verder zijn er ook heel veel positieve dingen en tja je houd natuurlijk zielsveel van je kindje, maar toch vind ik het best heel hard werken allemaal!!
Hoe is dat bij jullie thuis met jullie peuter(puber)s??
Groetjes Ghislaine.
