ik heb eerder geschreven over mijn dochter die op het moment andere kinderen duwt, haren trekt.
nu ga ik er ’ goed’ mee om qua corrigeren en al is het kwartje nog niet gevallen ( net weer een kindje haren getrokken om NIETS) vraag ik me een ding toch wel af.
hoe gaan jullie als moeders er mee om? Ik vind het steeds minder leuk om naar andere mama’s met kindjes te gaan. Alleen omdat ik bang ben dat ze het weer gaat doen. En al vraagt iemand me dan heb ik al de bibbers of het maar goed mag gaan. Ik wil het wel blijven doen want anders leert ze het nooit maar leuk vind ik het niet.
Hoe ervaren jullie ( als je er mee te maken hebt) deze fase.
De moeder van het meisje waar ze nu haren bij trok was heel erg boos op mij terwijl ik gelijk mijn dochter corrigeerde, het meisje troostte en mijn dochter moest sorry zeggen van mij. Dat deed ze ook ( al vraag ik me af of ze weet hoe of wat…). Ik kijk niet meer zo uit naar die sociale gezellige contacten eerlijk gezegd. Hoe gingen jullie er mee om? En spraken jullie nog wel veel af bij anderen?
Groetjes !
Benieuwd, hoe doen jullie dat bij anderen?
Ik spreek gewoon af hoor. En mijn vriendinnen hebben allemaal kinderen en weten dat het bij de leeftijd hoort. Als jouw vriendinnen dat niet weten, dan leg je ze dat toch even uit? En als ze het niet snappen, dan ga je even niet meer naar ze toe. Klaar. Ik vind dat je goed reageert door te corrigeren en haar ‘sorry’ te laten zeggen. Meer kan je niet doen.
Groetjes,
M
Tja, meer kan ik ook niet doen. Ik vind het alleen zo vervelend dat ze dit nu zo doet. Dat ik er gewoon tegenop zie om naar iemand toe te gaan.
Ze ziet normaal wel twee keer in de week andere kindjes en af en toe gaan we zwemmen of naar gym, maar ik wil ook dat ze in aanraking komt met
’visite’ kinderen. Al heb ik daar niet altijd zin in…het hoort er ook wel bij!
Ik kan me eerlijk gezegt soms wel begrijpen dat andere mensen daar kwaad van worden. Het is dan net hoe je corrigeert.
Ik was laatst bij Ballorig toen een meisje Daan uit het niets een duw gaf en daarna sloeg. Mijn man heeft dat meisje heel kwaad toe gesproken, maar haar moeder zei alleen maar, ja ze is af en toe een krengetje. (gek he dat je kind dan zo blijft doen). Zeg natuurlijk niet dat jij zo reageerd, maar alleen een standje en kwaad toe spreken dat vind ik te weinig. Als Daan dit had gedaan, dan hij van mij eerst op de kop mogen krijgen van die moeder en daarna had hij ook nog een tijdje bij mij aan tafel moeten zitten, desnoods in de hoek.
Dus ik weet niet hoe je het doet, maar ik zou dit ook niet pikken als een kind dit elke keer bij mijn kind zou doen. Dat kan je niet af doen vind ik als hoort bij de leeftijd, maar dat is mijn mening.
ow meis ik snap je wel, maar een beetje moeder met haar op haar tanden en puberende peutertjes, die snapt dat wel, misschien had de mama van dat kindje een vermoeiende dag ! gewoon blijven afspreken… jij kan er niks aan doen en je pakt het prima aan…
Pippy is geboren 17.07.2009
bedankt voor de reacties! Gister weer een afspraak gehad en het ging heel goed, relaxe moeder erbij, dat was ook erg fijn!
ik corrigeer haar en zet haar even tegen de muur etc. etc. maar ik zou NOOIT mijn kind een kreng noemen. Geen enkel kind trouwens.
Ik hoop dat deze fase snel over is en iedereen gewoon kan zien hoe lief ze ook is, want dat is ze.
Ik heb ook een tijdje het gevoel gehad om maar niet meer bij anderen op visite te gaan omdat Marijn zich ook vaak vervelend gedroeg en slecht kon luisteren maar ik ben er wel mee doorgegaan omdat ze het toch moeten leren. Nu kunnen we gelukkig gewoon op visite zonder me te hoeven schamen. Ik corrigeerde net als thuis en degene waar ik op dat moment was mocht hem ook corrigeren als ik iets niet zag. Ik ben er gelukkig nooit op aan gekeken alleen voor jezelf is het minder prettig.
Vindt de reactie van de moeder wel vreemd je hebt je dochter verteld dat het niet mocht en haar sorry laten zeggen wat wil je dan nog meer doen. Het is natuurlijk niet leuk maar ze doet het niet om haar bewust zeer te doen.
nog even een berichtje, het wordt al wat minder! Af en toe nog een
’ foutje’ maar ze weet nu heel goed dat het niet mag/goed is.
en nu weer naar een volgende fase…vind het wel fascinerend allemaal
(en vermoeiend soms). Heerlijk dat ik hier zo nu en dan mijn verhaal kwijt kan en wat herkenning lees en tips!
Ik zal wel de enige zijn, maar ik zit de reacties met verbijstering te lezen.
Het is de peuterpuberteit dat een kind, duwt, slaat, bijt etc. Ik kan daar niet bij. Volgens mij is het de peuterpuberteit dat een kind zijn grenzen gaat verkennen, maar je laat je eigen kind toch niet slaan, elke keer weer als iemand op bezoek komt. Met de kop onder de kraan zou ik zeggen. Nee vind het niet gek dat iemand kwaad wordt. Volgens mij is het wel een questie van aanpakken en dan niet van dat halfzachte. Als een ander kind nou wat doet, dan kan ik me er wel wat bij voorstellen, maar uit het niets!!!
En mijn zoon mag best wat tegen andere mensen zeggen, maar als we uit eten gaan, mag hij niet hele verhalen houden bij anderen. Je kan vaak ook wel zien hoe mensen het vinden. En als hij tegen iemand wat zegt in de supermarkt, dan zeggen bijna alle mensen wel wat terug, maar als iemand niets terug zegt om er dan als een wervelwind wat van te zeggen, dan geef je kind niet echt een goed voorbeeld vind ik. Niet iedereen hoeft je kind leuk te vinden. Nee, het is niet echt netjes om niet te reageren, maar je toont ook niet echt respect als je dan iemand gaat aanvallen. Ik zou denken zo leer je ook dat niet iedereen even aardig is en klaar!!!
Ik weet het is een duidelijke eigen mening, maar we zijn hier er ook voor om het eerlijk te kunnen zeggen en ik ben geen kuddedier dat iedereen naar de mond praat, misschien rechtstreeks maar wel eerlijk.
@Delmira: met de kop onder de kraan? Hoop niet dat je dat letterlijk bedoelde? Dat vind ik verbijsterend, in ieder geval. Over mijn eigen reactie gesproken: het gedrag past in de fase van de peuterpuberteit, maar moet zeker gecorrigeerd worden. Dat heb ik ook duidelijk aangegeven. En volgens mij geven de andere mama’s dat ook aan? Of ik moet verkeerd lezen, maar volgens mij zijn we het aardig eens allemaal.
Groetjes,
M
Ja, dat bedoelde ik wel letterlijk. Ik heb het nog nooit gedaan, maar ben niet van eindeloos dingen zeggen. Moet je eerst wachten tot je peuter 50 keer geslagen heeft. Dit gedrag (dat een kind uit het niets slaat), moet je meteen aanpakken en niet alleen met een afstraffende ‘foei’, als in de hoek zetten niet werkt, dan zou ik niet wachten tot het eerst zoveel keer gebeurd.
Ik ben niet van de opvoedmethode van vroeger, maar vind wel dat nu alles zo doorslaat. Ik vind alles zielig voor mijn eigen kind, maar als een ander kind wat doet, zijn we er als de kippen bij. Als een kind wel luistert, zeggen we goh wat heb je een makkelijk kind. Als een kind slecht luistert zeggen we nou die van mij heeft wel temperament hoor, daar komt het door!!!
Misschien heeft het ook met opvoeden te maken.
Dit is het laatste wat ik erover zeg (want anders vrees ik voor weer zo’n ellenlang discussietopic waar we toch niet uit gaan komen): kop onder de kraan letterlijk? Heel sneu. Als dat de manieren zijn waarop je je kind naar je moet laten luisteren…uiteindelijk zijn er genoeg alternatieven die een stuk minder erg zijn en die net zo effectief werken.
Groetjes,
M
Dat kan jij ook altijd goed, bakmama. En ik merk dat ik het ook heel vaak met jou eens ben (niet altijd, maar dat hoeft ook niet, haha).
Groetjes,
M
ieder zijn mening, daar ben ik ook benieuwd naar. Wat ik toch ook nog even kwijt wil, mijn meisje is niet alleen maar vervelend, ze is 99% lief en sociaal, deelt met andere kinderen en kan ook heel goed op haar beurt wachten of een kind haar speelgoed mee delen. Alleen was het de laatste tijd ook dat er momenten bij waren dat het niet goed ging. Of dat opvoeding is vraag ik me af. Ik heb er alle keren strak opgezeten en apart gezet etc etc. ( zoals het pedagische geoorloofd is). Maar wil verlies niet uit het oog dat ze ook ontzettend lief is.
En ik hoor het nu vaker om me heen dat dit KAN gebeuren in deze fase. Niet leuk, voor beide partijen niet dus fijn als het weer over gaat/is.
het is heel normaal dat een kind in die leeftijd gaat slaan/bijten/schoppen/knijpen. Dat is op dat moment hun manier om uiting te geven aan de gevoelens die ze ervaren. Bv dat kindje pakt mijn speelgoed af, dat vind ik niet leuk, dus bijt/slaat/schopt/knijpt de kleine, simpel weg omdat ze dat op geen andere manier kunnen. Dus op de vraag of het normaal is, ja dat is het, op de vraag wat je er mee doet? afkeuren natuurlijk, op de gang appart zetten en gewoon volhouden. Het houdt uiteindelijk vanzelf een keer op. Iemand die boos wordt op jouw kind om dat jouw kind haar kind heeft geslagen. Tja… ik heb daar een beetje moeite mee omdat haar kind ook die fase zal krijgen of gehad. Betekent natuurlijk niet dat jouw kleine dan niet gecorrigeerd moet worden.
Wat betreft het overige, ik ben het totaal met Mriek eens.
liefs woezel
