Ben je veranderd door moederschap?

[mama_van_3_jongens]

toch nog even dit de mojo komt terug hoor!!! het duurt even hier duurde het bij de laatste 2 jaar (heb hem tussendoor niet uit laten drogen hoor hahaha)maar de zin van er echt weer iets leuks van te maken is wel terug eerst was het doe maar even snel dan ben ik er weer vanaf dat is gelukkig niet meer zo

maar dat kwam voornamelijk om dat mijn lichaam bij de derde best wel veranderd is bij de eerste twee viel de schade nog wel mee… ja oke mijn buik moest hij niet aanraken want dan werd ik goed boos hahaha heb medelij met hem als ik eraan terug denk.

heb ik toch weer meer geschreven oh oh oh nou ja je vroeg erom he ahahaha

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

[Michele1]

Mervin is niet altijd blij als ik weer eens geen zin heb. Hij zegt wel eens gekscherend als ik mijn pil slik waarom neem je die eigelijk je doet toch niks.

Nou doen we niet helemaal niks, maar wel veel en veel minder. Nu merk ik wel dat ik in mijn stopweek van mijn pil meer mojo heb zeg maar en de combi van mijn medicatie met mijn pil werkt ook niet geweldig. Dus ik denk er dan ook serieus over na om na een tweede of als dat niet meer lukt mij te laten steriliseren. Weg pil en de ongemakken en in mijn geval ook risico’s. Maar zo ver is het nog lang niet.

Groetjes,

Michèle

[miremady]

Of ik veel verandert ben, geen idee meereigenlijk ben al 19 jaar mama
Maar merk nu wel met Dylano dat ik weer een stuk vrijheid in moet leveren. Ik ben geen uitgaander, maar kan de meeste van me hobby’s op dit moment ook niet meer uitvoeren. Indd een boek lezen!! Ja 's avonds in bed, glasschilderen werkt et best bij daglicht, nou lijkt me niet zo’n succes met Dylano in de buurt. Ik ben tafelkleed aan het haken, maar lukt ook niet met Dylano erbij. Iedereen hier in huis kan wat voor zichzelf doen behalve mama dan komt hij klieren.
En de mojo komt indd terug mar heeft wel tijd nodig, hier nu ook nog ver te zoeken maar is na de bevaling van Madelon ook teruggekomen. Manlief klaagt hier niet gelukkig, zegt gewoon heel simpel, heb ook handjes

Liefs Michelle

[mama_snoekie]

@Michelle
Als Danny zich weer eens geiriteerd omdraaid zeg ik ook, ‘er mankeerd je toch niks aan je handjen’ haha! Word me niet in dank afgenomen Ach pech voor hem

[miremady]

@Anouk

Liefs Michelle

[Benick]

Ha ha. Ik geloof dat ik manlief dit topic maar eens onder de neus duw. Weet ook hij dat ie niet de enige is

Groetjes Bianca

[Rainbow]

Nee, nee, ze hebben allemaal met dezelfde vrouwen te maken! Ik heb dus ook totaal geen zin. Dan is er weer een week voorbij en zegt mijn vriend: ‘Wat denk je?’ Ik: ‘Oh ja…’ Nou, dat schiet dus niet echt op! Ik voel me hier in de flat ook niet helemaal vrij, omdat ik daarna wil douchen en dat gaat 's avonds niet omdat ik Eva dan wakker maak. Ik moet dan door haar kamer heen. En als ze slaapt is het middag en dan werkt het mannetje. Dan moet ik net zin hebben op zater- of zondag en zo werkt dat nou ook weer niet! DUS!

En de body…tja, dat is ook niet wat het geweest is. Eerst woog ik 56 kilo en was ik heel mooi slank doordat ik veel zwom. Ik had zo’n T-vorm zeg maar, met kleine borsten en een mooie taille. Nu…eh…zitten er 5 kilo’s méér aan en is alles veel minder strak! Vooral mijn buik! Daar zit gewoon een rol! Als ik in de douche sta, zie ik mijn tenen niet meer, er zit een dakje voor! Ik vind mijn borsten ook niet meer zo, die zijn ook minder stevig en doordat ik zwaarder ben, zijn die ook zwaarder. Al blijft het wel ok qua formaat ©. Ik kijk af en toe met babyzwemmen naar andere mama’s en eerlijk is eerlijk: ze zien er allemaal niet uit als modellen. Je ziet aan allemaal dat ze bevallen zijn. Ze hebben net als ik andere borsten, andere billen, een andere buik. En dat geeft ook niks. Ik zit er ook niet mee, al zou ik na een tweede (als wij klaar zijn met kindjes) misschien wel echt oefeningen doen om iets strakker te worden. Met Eva was ik daar te lui voor! Maar wat Mamalawi ook zegt, je hebt een mooi kindje gekregen en daar offer ik dat zwemlijf dan wel voor op. Je moet tevreden zijn met wat je hebt!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Benick]

@Rainbow
Ook ik heb mijn zwemlijf opgegeven. Ik zwom 5 dagen in de week. Enorm strak lijf. En nu… ik heb een geweldig jochie, maar toch… Ben ergens ook te lui en moe om nog oefeningen te gaan doen. En ik hou van eten dus.
Zwemmen als eerst kan ik niet meer omdat ik ook nog eens aan een gescheurde kruisband geholpen moet worden anders was ik allang weer gegaan. 1 van de dingen die ik ontzettends mis!

Maar ik denk dat het ook scheelt als je jezelf acccepteerd zoals je nu bent. En dat doe ik nog niet echt (altijd). Manlief vindt het allemaal niet erg maar dat maakt niet dat ik meer zin krijg. Bij ons gaat er ook weer een week voorbij dat ik eraan herinnerd wordt dat het toch wel weer eens tijd wordt

Groetjes Bianca

[MamavanRico]

ja ik ben ook veranderd heel erg zelfs, maar als je wist hoe ik vroeger was snapte je het beter
ik heb een hekel gekregen aan alles hoe ik vroeger was en wat ik deed
ik kan al janken als ik iets MOOI vind in een film,
of als ik iets spannend vind ofzo bij gtst, dan zit ik al met tranen in mijn ogen, niet omdat ik het eng vind maar gewoon mijn emoties zijn nu gebaseerd op onzekerheid angst en verdriet (aan denegatieve kanten dan) maar ook op liefde maar daar wordt ik dan al zo emotioneel van, dat ik ook al kan gaan huilen. ben een oude jankdoos geworden denk ik haha.

idd wat mini-boy zegt, ik mis het soms ook wel, dat ik ongestoord kan doen waar ik zin in heb, ja niet de hele slechte dingen van vroeger hoor want dat wil ik niet meer, maar gewoon zovan 10 uur s’ avonds, hmm zin om naar de discotheek te gaan.
en dan gaan. nu ben ik er dan gewoon te moe voor of ik kan niet weg.
en SOMS mis je de vrijheid die je had, maar als je bedenkt wat je ervoor terug hebt gekregen, dat wil ik echt niet ruilen voor vroeger!

<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://lilypie.com/pic/100127/Fpre.jpg" alt=“Lilypie Tweede Pic” width=“88” height=“80” border=“0” />[img]http://m2.lilypie.com/pmh5p1.png" alt=“Lilypie Tweede Ticker” border=“0” /></a>

Gewijzigd door - MamavanRico op 25 Feb 2010 16:27:46

[Michele1]

Ik moet zeggen ik ben heel trouw naar de sportschool gegaan en met mijn dieet is er ruim 5 kilo af, maar de sportschool werd ik moe van. Moeier dan de bedoeling is zeg maar en dat dieet moet ik blijven volgens dus dat zit wel goed, maar ik mag niet eens te strak worden van Mer want dat vind ie niet mooi. Ik weeg nu 65 kilo. Er mag nog 5 kilo af van mij, maar ik ga er geen extra moeite voor doen dan dat ik al doe. Ik heb altijd maar 50-52 kilo of minder gewogen en geloof me dat hoeft ook niet meer.

Groetjes,

Michèle

[lalala]

Ik wil ook nog steeds een keer driftig gaan sporten, omdat er voorlopig toch nog geen tweede komt. En zeg ook al een tijdje dat ik, als ik geen kinderen meer wil, een borstlift wil laten doen
Wel is mijn gewicht nog hetzelfde (lager eigenlijk), maar je ziet het wel aan mijn buik

Ik herken het verhaal van mama_snoekie heel erg over het niet willen en het slechte mojo…

Liefs, Anne

[Melanie1]

De mojo was hier in de zwangerschap er helemaal af… ik had totaal geen zin meer… 6 weken na de geboorte kwam ie weer terug, maar nog niet zoals voorheen…

Gelukkig issie weer helemaal terug De man heeft niets te klagen, eerder dat ie een keer niet wil

Liefs, Melanie, (mama van Noah)

[georgina]

Leuke topic, Ik ben zo veranderd dat ik mezelf vaak niet meer terug herken. Ben een mega huismus geworden en vind het nog leuk ook. Lekker alles schoonmaken en koken als een of andere chef, alles gezellig en knus maken voor de kids. De kinderen gaan mij voor alles vaak nog voor mezelf. Vroeger was ik een mega losbol, ging iedere week flink opstap, en ooowee als ik een weekend niet was geweest dacht ik heel wat gemist te hebben! Ik ben er heel blij mee dat ik nu ben wie ik ben, en doe echt graag zorgen, alleen zei ik laatst tegen mijn man dat ik weleens aan een weekend voor ons tweeen toe ben, ff niet zorgen en alleen aan jezelf denken. Wat dat moet je op zn tijd toch echt doen. Aangezien ik nog borstvoeding geef wordt dat op korte termijn lastig maar zodra ik daarmee stop is het ff papa en mama tijd. als hobby vind ik wielrennen er leuk maar dan moet je van huis af dus ben ik weer gaan tekenen als de kleine slaapt en alles is aan de kant maak ik daar zeker tijd voor en ikkebenne word ook wel beetje een tik. S’avonds als de kinderen slapen ben ik kapster dus zo krijg ik mijn tijd tegenwoordig wel vol.

Groetjes mama van Kevin en Roan

Gewijzigd door - georgina op 26 Feb 2010 10:15:47

[MamavanRico]

ja weet je, ik was blij toen ik ging sporten maar ben ook blij dat ik er niet meer heen hoef pff, ik ben gewoon lui haha.
nee dat is het niet.
ik moet zeggen dat ik toch wel afval nu, en ik doe dr niet eens echt veel moeite voor. weeg nu 56
en wil eigenlijk toch wel onder de 55 komen… maarja niet alles is haalbaar en net als met de zwangerschap wegen hier de laatste loodjes ook het zwaarst

[Jmama]

Nou vind eigenlijk dat ik wel genoeg “sport” als ik niet op mijn werk ben dan ben ik met die kleine in touw! druk genoeg. Ik zorg er altijd voor dat ik juist de weekende veel met haar doe omdat ik toch 40 uur werk, en dan ban ik dus na het weekend weer blij dat ik mag gaan werken " even rust" hahahahah

[Melanie1]

Ik heb ook veel gesport, maar viel er niets van af… nu met wat stress thuis, heeft ook te maken met het werk van Chris, ben ik nu bijna weer op mn oude gewicht… ik woog altijd 43 kilo, nu 50 en moet eerlijk zeggen ben mezelf nu meer gaan waarderen dan vorige maand… Zit weer lekker in mn vel…
Die 7kilo hoeft voor mij niet, al is het mooi meegenomen.

Door de weeks heb ik veel tijd voor noah, en in het weekend heb ik mn rust, dan is chris er op zondag voor Noah!

Liefs, Melanie, (mama van Noah)

[Michele1]

43 kilo? Niet rot bedoel hoor Melanie, maar hoe lang ben je dan?? Ik heb dat namelijk ook heel lang gewogen en ik ben maar 1.60 maar ik was graat en graat mager toen.

Groetjes,

Michèle

[Benick]

43 kg is inderdaad erg weinig. Maar dan moet je haast wel erg klein zijn…
Ik heb nog zeker 4 kg te veel aan mijn lijf hangen als ik het gewicht van mijn zwemtijd niet meereken. Toen woog ik 58 kg en dat was eigenlijk al te weinig voor mijn lengte.

Groetjes Bianca

[Liske]

Om nog maar eens terug te komen op de oorspronkelijke topic-vraag: Ja, ik ben wel veranderd door het moederschap. Niet op de manier waarop ik het verwacht had, eerlijk gezegd. Ik kon me er ook weinig bij voorstellen.

Ik heb kennis gemaakt met een moeheid waarbij mn zondagochtendkatermoeheid van daarvoor in het niet viel…
Ik heb een vreugde leren kennen die met niets anders is te vergelijken. De eerste keer een lachje, de eerste stapjes, de eerste woordjes. De periode van nu, rond de 1,5 jaar waarin je steeds meer echt kunt communiceren en het karakter van je kleine spruit steeds duidelijker naar voren komt.

Hoewel het in praktische zin allemaal een stuk rustiger is geworden, is het voor mij qua emoties een bewogen tijd geweest. Het eerste jaar vond ik heel zwaar, ook door mn hormonen nog en het vinden van een nieuw ritme waarin je alle aspecten een rol probeert te geven, gezin, werk, sport, hobby, sociale contacten, het huishouden. Ik heb daar veel moeite mee gehad. Langzaam maar zeker ben ik in dat nieuwe ritme gekomen en heb ik mn eigen flow erin gevonden.

Wat betreft relatie is de komst van Nora alleen maar positief geweest. Te zien hoe hij met onze kleine meid omgaat, de gesprekken over wat we voor haar willen, het heeft onze relatie dieper gemaakt en we hebben elkaar nóg beter leren kennen. Ook heb ik geleerd om echt bewust te werken aan je relatie. Om samen weg te gaan, moet je bewust plannen, echt tijd voor elkaar maken, in plaats van maar een beetje kijken waar je tegenaan loopt. Ook in de slaapkamer hebben we bewust gekozen om regelmatig even tijd voor elkaar te nemen. Gewoon omdat het er anders niet van komt, zoals veel van jullie ook al aangeven. Als je het echt even bewust naar voren haalt samen, haal je daar ook weer een hoop energie uit.

De valkuil van het moederschap is wat mij betreft dat je geleefd wordt als je niet oppast en (daar hebben we em weer bewust moet zorgen dat dit niet gebeurt en dat je geniet, ook van alle dingen die moeten.

Wat betreft mn figuur: Dat is er niet enorm op vooruit gegaan, maar daar werk ik nu aan door veel te fietsen naar mn werk. Dat helpt echt wel en bovendien geniet ik er wel van om lekker buiten te zijn. Zeker met de lente in het vooruitzicht! Een weegschaal heb ik niet, dus geen idee wat ik weeg. Echt veel is het niet. Wat eraf mag is een stukje buik verder ben ik best tevreden. na de tweede ga ik wel echt aan renovatiewerkzaamheden beginnen. Voorlopig wil ik alleen goed in een mooie jurk uitkomen voor ons feestje in mei.

samengevat: ja, grote veranderingen door het moederschap. Maar nu ik eraan gewend ben, is het alleen maar veel beter geworden, en mn leven was daarvoor ook al heel plezierig. (zou ik de lente in mn bol hebben met deze positieve posting, ik zit wel lekker in het zonnetje nu!)

liefs

[aaron]

Ik ben een echte mama geworden!
Ben goed beschermend naar Aaron toe…zorg (probeer ik tenminste) dat hij zich geen pijn doet en ik zal als een leeuw voor hem vechten als iemand hem kwaad wil doen!
In het begin was ik wel emotioneler maar dat is weer normaal geworden.
Ik vond het altijd al fijn om savonds thuis te zijn en dat is zo gebleven.
Is er een feestej dan mag mijn vriend savonds alleen gaan of we gaan overdag.
Financieel is er niks veranderd…ik werk 15 uur mijn vriend dik fulltime 50-55 uur.
We kopen wat we willen maar ik heb absoluut geen gat in mijn hand en dat heb ik ook nooit gehad.
Over die mojo…die is bij mij denk ik ook weggesneden met de keizersnee
Ik treur er zelf nog steeds niet om…mijn vriend zeurt eigenlijk ook niet.
Alles bijelkaar ben ik blij dat ik een mama ben mogen worden en als ik zo naar ons Aaron kijk als hij aan het brabbelen is of hij lacht weer zijn breedste lach dan ben ik dankbaar dat dat kleine wondertje van mij is.

Gr, danielle