Ben ik TE bezorgd?

#1

Ik zit met een paar dingen waar ik me erg zorgen om maak, misschien TE … ik vraag me af of de ontwikkeling van Fabienne (2,5) wel gaat zoals het zou moeten gaan. Haar vergelijken met andere kindjes op de peuterspeelzaal en op de peutergym. zie ik toch steeds weer dat zij niet zo ver is.

ipv dat ze lekker gaat spelen, klamt ze zich vaak aan me vast, op een loopfietsje wilt ze nog steeds niet terwijl ik kindjes zie rond scheuren op puky autootjes. Ook op de peutergym durft ze weinig hoe ik haar ook tracht aan te moedigen zonder te pushen.

Op de PSZ luistert ze niet, is er moeilijk contact met haar te krijgen om in de kring te blijven zitten. Vrij spel gaat wel goed. Thuis luistert ze wel. Of ze snel afgeleid is, zou kunnen … Ik was vroeger op school ook snel afgeleid, is in al mijn rapporten terug te lezen.

Vanmorgen met gedag zeggen op de PSZ, zwaaide ze niet en keek zemet zo’n lege blik naar buiten, dat doet me toch wel zeer en denk ik; kind vind je het wel leuk.

Ze is enorm gevoelig en bij het minst geringste is ze aan het huilen.
Dan maak ik me dus veel zorgen en denk ik; zou er iets met haar zijn??

groetjes bezorgde mama

#2

Hoi Esther,

Het lijkt nog steeds Job wel.
Ik stuur je ff een mail.

#3

niet alle kindjes ontwikkelen zich volgens het boekje sommige doen gewoon wat langzamer net als bij het eerste stapje en het eerste woordje dus ik zou me nog niet al te veel zorgen maken, maar wat zeggen ze op het cb en psz ervan?

mijn zoontje zwaait nooit op bij het afscheid nemen op de psz en dat vond ik in het begin ook erg moeilijk nu weet ik dat zodra ik uit het zicht ben dat hij heerlijk gaat spelen (gewoon even blijven gluren) en hij juist meer van slag raakt als hij van de juf bij het raam moet gaan staan om te zwaaien dus dit hebben we afgeschaft.

tja luisteren is altijd moeilijk voor een peuter en afgeleid zijn is ook niet al te moeilijk met zoveel kindjes en lawaai om je heen dus ook daar zou ik me persoonlijk niet al te veel zorgen over maken.

twijfel je toch zou ik gewoon een gesprek aangaan met de juf of even langs het cb gaan

before you judge me, try hard to love me

#4

Kan het zijn dat ze hypersensitief is? Zie Google.

Het lijkt namelijk heel sterk op hoe het dochtertje van vrienden van ons was. En bij haar zijn ze er na verloop van tijd en wat onderzoeken achtergekomen dat ze hypersensitief was.

Groetekes, Sje

#5

Hoe was jij vroeger als kind en je man? Kan het ook niet bindingsangst zijn.
Mijn schoonzus gaf de kinderen altijd snel uithanden, gingen overal logeren, en ze pakte ze niet veel op. Nu zijn haar kinderen bijv heel erg vrij. Hangen totaal niet aan haar en passen zich snel aan.

Ik geef mijn kind minder uit handen, logeren af en toe, etc. Die van mij kijkt eerst de kat uit de boom en komt dan pas los. Daan vond het eerst ook heel eng op de kerkcrech. Iedereen speelde en hij krijste. Later ging dat pas goed.

Mijn andere schoonzus knuffelt weer heel veel met de kinderen en heeft ze altijd op schoot. Berschermt heel erg. En aan haar kinderen kan je zien, dat ze zich meer vast klemmen aan haar.

Het is natuurlijk ook een stukje karakter!

Of wat Sje zegt misschien hooggevoelig. Maar dan zou de kans groot zijn dat een van jullie het ook heeft. Dan zou je bij de GGZ kunnen aankloppen, maar hij is erg jong. Maar dan zou je het waarschijnlijk ook merken, dat als het druk is, dat ze overgevoelig is voor prikkels. Ook in de babytijd al.

Ik heb zelf ADHD, ben ook erg gevoelig voor prikkels en drukte. Dat is erg vervelend. En daardoor trek ik me ook weleens terug in een groep, om even tot rust te komen.

#6

@Delmira, ik heb zelf ook HSP en herken het gedrag van Fabienne heel erg goed. Haar vader is ook gevoelig en beide zijn wij mensen die op zichzelf zijn, ons terug trekken. Ik ben ook vaak bekaf van veel prikkels. Dat zij zo is, is niet zo vreemd en mijn vader zij vanmorgen dat ik dit gedrag ook had vroeger. Geen zorgen over maken zei hij; het komt wel goed

Ik denk ook dat ik snel te beschermend ben en dat Fabienne zich daardoor vaker aan mij vast klampt of haar vader. Er zijn ook periodes dat ze even niets van mij moet hebben maar dat papa alles is. Een fase die wel weer voorbij gaat.

#7

Ook ik heb HSP. (Het is dus niet zo dat ik alleen dingen herken in het symptomen lijstje, het is ook echt onderzocht en op een papiertje gegeven… en bij mij gaat het zelfs verder dan allleen HSP)
Of een kind HSP heef kun je eigenlijk nu nog niet zeggen.
waarom niet, omdat een kind zoiezo meer prikkels opvangt dan jij als volwassene.
een kind kan wel HSP trekken hebben, (en dan bedoel ik meer als een ander kind want elk kind vangt makkelijker prikkels op dan een volwassen persoon) het lastige is alleen dat je er op deze leeftijd nog weinig mee kunt.
Ik heb dat gevoel namelijk ook wel bij Rico… en het punt bij mij is buiten het feit dat ik alleen maar high sensitive ben, VOEL ik ook echt bepaalde dingen echt aan en voel ze ook voordat het gaat gebeuren.
(niet altijd maar soms wel)
Dus ik heb het gevoel bij Rico soms wel… maar gewoon omdat je het nu nog niet kan diagnostiseren komt het bij mij niet erg duidelijk binnen zeg maar…
als je op den duur echt een gesprek met dr kan voeren. (over 'n jaar of wat…) kun je hier al veel meer mee. nu is het gewoon even afwachten ALS ze het al heeft hoe ze zich hierin gaat onwikkkelen

Gewijzigd door - MamavanRico op 31 Mar 2011 14:24:02

#8

Ik denk dat je al wel wat kunt met de antwoorden van de anderen, maar ik wil wel even zeggen dat Eva ook niet veel durft. Alle kindjes roetsjen in de speeltuin van de glijbaan (soms zelfs van 1,5 jaar) en zij durft niet. Het loopfietsje durft ze ook niet. Het duurt soms ook even voor ze mee gaat spelen met anderen, ze trekt haar eigen plan. Ze moest erg wennen op de nieuwe groep op het kdv en als ze zich niet prettig voelt, klampt ze zich ook aan ons vast. Dat komt duds wel vaker voor.

Ik denk dat Fabienne gewoon erg gevoelig is en zich af wil schermen van te veel prikkels. Zelf heb ik ook HSP-trekken (bv als kind liever rustig lezen i.p.v. te veel drukte om je heen willen, niet tegen fel licht kunnen, of tegen te harde geluiden) en ik moet me ook af en toe afsluiten voor ‘te veel dingen om me heen’. Ik denk dat dat bij jouw meisje ook zo is, maar misschien kun je het eens aankaarten op het CB, of bij de speelzaal? Of zij ook iets opvallends merken?

Groetjes Rainbow, trotse mama

#9

Gesprek gehad met de peuterleidsters …

Zij vinden dat Fabienne achter loopt in haar grove motoriek, ook begrijpt ze opdrachtjes niet altijd en trekt ze eerder op met dreumesjes als de kleuters.

@rainbow … ik denk ook dat ze zich wil afschermen voor een teveel aan prikkels, ze trekt zich terug in haar eigen fantasie wereldje.
@mamavanrico … bedankt!
@Sje … wat doen de vrienden van hun dochtertje aan haar hypersensitiviteit?
@Delmira … ik zie absoluut gelijkenissen, mijn vader zegt hetzelfde herkent het gedrag van Fabienne in mij terug. Ik heb toch wel de nodige problemen gehad met mijn gevoeligheid. Onbegrip en diagnoses als borderline, depressies gehad en nog last van als ik geen medicatie slik. Niet veel maar zonder val ik terug en dat wil ik ook niet.

Als Fabienne HSP is oid dan weet ik wel dat het belangrijk is om hier goed mee om te gaan. Gelukkig heb ik dat inzicht nu wel gekregen omdat ik zelf zo lang getobt heb.

Bedankt voor jullie reacties! Ik overweeg nu om een kinder fysiotherapeut naar Fabienne te laten kijken. Misschien is het nodig misschien niet maar dan weet ik wel hoe en wat. Ik denk ook dat het geen kwaad kan er bijtijds bij te zijn.

#10

nou succes dan maar er zijn ook vast wel van die lotgenoten forums oid…?

Gewijzigd door - MamavanRico op 31 Mar 2011 18:32:03