Hallo allemaal
ik wil even van me af schrijven. Zoals ik vaker heb verteld, ik zorg alleen voor Sarah. Dit gaat hardstikke goed, al zeg ik het zelf, en ze is een heel vrolijke lieve baby. De vader is nog wel in beeld, maar we zijn en wonen niet meer samen. Tot anderhalve maand geleden woonde hij in de buurt, maar vanaf daarna is hij 150 km verderop gaan wonen ivm zijn werk.
Geen probleem voor mij, Sarah en ik hebben een lekker ritme. Hij belt nog wel elke dag om te vragen hoe het gaat, maar sinds hij verder weg woont kunnen we elkaar bijna niet meer zien. Misschien eens in de 3 weken. (vandaag 2 weken geleden)
Maar NOG presteert hij het om alleen maar commentaar te geven aan de telefoon, zoals nu ook dus, of ik zondag maar ff langs kan komen, want hij is dan vrij. En of we ook maar ff blijven slapen. Sarah draait sinds 2 dagen en slaapt thuis in haar eigen ledikant met aerosleep, meneer heeft niet eens een baby bed in zijn huis gehaald. Geen probleem zegt hij. Ze heeft dat soort onzin allemaal niet nodig, kan wel in het gewone bed!!!
Ik heb gezegd dat als hij haar zo graag wilt zien hij OOK met de trein kan komen naar hier (ik moet immers ook met de trein en bus mEt kind en kinderwagen) maar hij vind de trein 'niet leuk’
AAAAAARGH
Ben ik nu gewoon te kinderachtig?? Wil hem echt niet van Sarah weg houden, alleen IK zorg voor haar, dag in dag uit, ruim haar kots op, verschoon haar luier, troost haar als ze niet kan slapen, al 5 maanden alleen. Niet dat ik dat zo bijzonder vind, weet heus wel dat ik niet de enige ben, maar ik kan er dan heel slecht tegen als iemand die haar bijna niet ziet het beter weet. Ook al is het haar eigen vader.
Poehee, weet t ff niet meer, moet ik even mij ego opzij zetten?
Groetjes, Boukje
Ben het commentaar ZAT
Nee hoor ik geef je geen ongelijk. Integendeel. Laat hij maar naar jou komen zeker gezien er niet eens de middelen zijn om haar daar te laten slapen en zo. Enne is niet leuk. Hallo sommige oppofferingen voor je kind zijn ook niet leuk nee, maar ja had ie niet zo ver weg moeten gaan wonen toch.
Groetjes,
Michèle
je hebt groot gelijk meid,
Hij heeft gekozen om vanwege zijn werk kilometers verderop te gaan wonen, dan moet hij ook de concequenties ervan dragen, dat hij moet reizen als hij zn kind wil zien.
Ik weet zelf hoe erg moeilijk het is om met kind te reizen,
en moet je nagaan dat je ook nog over moet stappen, dat je dus met kinderwagen, campingbedje en weekend tas naar daar moet gaan.
belachelijk gewoon.
laat je er niet onder krijgen en sta op je strepen.
jij hebt hier 0 schuld aan, en hij moet er maar wat voor over hebben om zn kind te zien punt uit
Hij is verhuisd en heeft niet de voorzieningen in huis voor een kleine. Ik zeg: laat hem in het belang van z’n dochter maar naar hier komen. Wie weet wat jullie in de toekomst kunnen afspreken over 50-50 ofzo, maar nu zou ik hem uitleggen waarom je liever hebt dat hij hier naartoe komt. En de trein niet leuk? Hoe oud is 'ie? Jeetje.
Groetjes,
M
dus hij verwacht dat jij met baby,en alles wat ze nodig heeft,helemaal naar hem komt,omdat hij de trein niet leuk vind???wat is dat voor eikel?
nee,je hebt groot gelijk,als hij dat niet voor zijn dochter over heeft,is hij een waardeloze vader.
het is bij weekendvaders toch gebruikelijk dat zij naar hun kind komen,en niet andersom?
Ja, maar hij komt uit Brazilie
en daar praat ik het ab-so-luut niet mee goed, juist niet. Hij houdt er andere normen en waarden op na.
Dus van weekend vader heeft hij helemaal geen kaas gegeten. Ik moet maar klaar staan als hij vrij heeft.
En dat ben ik nu zat, wilde het ff van me af schrijven net. Kreeg weer een hele preek aan de telefoon. En dat terwijl ik net met Sarah de hele middag geshopt hebt voor een verjaardagscaseau voor HEM.
Dan denk ik: waar doe ik al die moeite nog voor???
hm misschien moet ik duidelijk nog maar even leren hoe het dan wel in zijn werk gaat. Was hij ook zo toen Sarah er nog niet wat. enne het is misschien niet netjes om te vragen maar is hij weggegaan of hebben jullie er beide een eind aan gemaakt. Ik weet overigens wel dat mannen uit die contreien soms denken dat ze god’s gift to woman zijn, maar dan hebben ze pech want die ligt al op mijn bank. En ja hij heeft zwart haar, groene ogen en een heel lieve prauw.
Groetjes,
Michèle
Haha, God’s gift to women, idd, zo zou je zijn gedrag kunnen samenvatten.
En nee, het geeft niet dat je het vraagt, hij was niet zo toen Sarah nog niet geboren was. Hij was zelfs heel lief, hielp met alles, ik mocht zelfs niet meer mijn eigen drinken pakken uit de keuken. (Bah, wat mis ik dat)
We hebben het heel lang en goed over opvoeden gehad, en zaten op 1 lijn. Maar na de bevalling bleek hij toch iets anders in gedachte te hebben. Dingen waar je het niet over hebt tijdens de zwangerschap, althans ik niet.
Bijvoorbeeld met twee maanden al van alles in d’r mond stoppen omdat ze moet leren eten???
En alles onder het mom van: dat is normaal in Brazilie, maar ja, dat kan ik niet checken natuurlijk.
Ik heb toen zelf de knoop doorgehakt. In mijn belang, maar zeker ook van Sarah. Die lange discussies om maar uit te leggen dat babies niet zo werken, ik kwam nergens anders meer aan toe…
Het was zeker niet makkelijk, want ik mis wel, en hij ons ook, maar soms moet je alles afwegen en dan was dit het beste.
Misschien dat hij daarom nu zo moeilijk doet, ik probeer het nog steeds heel netjes op te lossen en hem zo vaak als hij kan Sarah bij hem te brengen.
Maar zijn ego is best groot…
Ah net als mijn moeder eigenlijk geen andere keuze had om bij mijn vader weg te gaan al was de reden anders. Ja soms moet je in het belang van het kind denken. Maar eh dat die ego’s groot zijn weet ik. Ik heb ooit op me werk een halve braziliaan achter me aan gehad. Vader braziliaans, moeder saoedi’s maar niet moslim. Hij nodigde me uit voor een eteentje met andere vor zijn verjaardag, puntje bij paaltje was het hij en ik en hij was not amused dat ik gewoon weer naar huis ging… Tot de dag van vandaag zou hij graag een tweede date willen ook al was ie toen verloofd en nu getrouwd met kind. Das pas een ego hebben.
Groetjes,
Michèle
Ook ik geef je groot gelijk!
Het is zijn probleem dat hij 150 km verderop zit, en hij vind de trein ‘niet leuk’ !!! Als of het voor jou wel zo makkelijk is om met kind en kinderwagen met de trein te gaan! Ja dag hoor!!!
Zou ik ok niet aan beginnen…
En ze kan wel in het gewone bed??!! Hier heb ik helemaal geen woorden voor!
Was hij altijd zo of pas sinds kort?
Sorry, dit klinkt allemaal misschien erg hard, maar hij doet net alsof hij het meoilijk heeft! Terwijl jij idd alleen dag in dag uit voor jullie kindje zorgt…
