O jongens…
heb hier een peuterpuber in huis van bijna 2…en ik trek het effe niet meer, moet even luchten. Hij is soms zo onwijs gaaf en lief, maar soms ook zo ONUITSTAANBAAR.
Ik probeer rustig te blijven maar vandaag zat het me echt tot hier. Hij kan ZO driftig worden. en dat is niet erg, hij mag van mij best uitrazen. Maar wat hij dan ook doet, is smijten met datgene wat ie in z’n hand heeft grrrrr.
Voorbeeld: als hij iets niet doet wat niet mag, dan krijgt hij 2x een waarschuwing (rustig en duidelijk en ik kijk hem aan) de 3e x zet ik hem in de hoek van de keuken voor een time out, (2min). Hij blijft dan ook netjes staan, raast en brult en dan maken we het goed. hij is dan ook weer lief.
Maar wat daar aan vooraf gaat…hij pakt dan bv bij de waarschuwing gewoon zijn drinkbeker en kiept ie zo leeg over de vloer!!! AAAAHHHHH!
erg hé. Of hij smijt keihard een metalen speelgoed auto weg (komt hard aan geloof me) soms zitten de putten in de vloer of muur, ja halloo???!
Of hij pakt gewoon uit het niets zn bak cornflakes (vanmorgen,er was niks aan de hand!) en kiept die gewoon vol over zn tafel en kleren! Ik zie de humor niet.
Maar het erge is, hij doet het ook als we op visite gaan. ik schaam me dood. net waren we bij mn buurvrouw. Het spelen ging niet lekker, en ja hoor, hij smijt keihard 2 treintjes door de kamer= putje in het parket…Buurvrouw zei dat het niet erg is maar ik schaam me kapot.
dan gaat het even goed maar dan gaat ie me weer uitproberen, steeds de trap oplopen (mag nog niet alleen) zei heeft geen traphekjes en hij krijgt alle deuren open. ik leg duidelijk uit dat dat niet mag en probeer hem af te leiden (ik had speelgoed, tussendoortje en drinken meegenomen), maar nee hoor. vervolgens ziet ie een klokje, pakt dat klokje, ik afgepakt want dat was van de buurman (en die is er niet meer) dus erg belangrijk voor mn buuf. dus ik klokje gered wat denk ie: hij smijt zo uit woede het wijnrek om. ik dacht dat ik erin bleef. echt. Ik heb hem heel hard in de hoek gezet en hem een tik verkocht. Ik ben echt tegen slaan maar nu ging hij echt te VER! godzijdank waren alle flessen nog heel. (waren er veel). Je merkt dat ik aan het einde van mn latijn ben, want slaan is wel het laatste wat ik zou doen.
Hij luisterd voor geen meter. buiten ook. gezellig wandelen? ja dag. handje geven? ja dag. als een ongeleid projectiel schiet ie over de stoep en de straat op. rent bij vreemde mensen in de tuin. als ik dan toch zn hand pak gaat ie natuurlijk op de grond liggen (kennen jullie dat) als ik m dan als een aardappelzak onder mn arm meeneem krijst ie de hele straat bij elkaar.
Bij de dokter probeerde ik hem op schoot te houden, dan zit hij te krijsen en te schoppen.maar als je hem loslaat gaat hij de hele kamer door en zit hij met de lichtknoppen te spelen. (zaten we ineens in het donker). grrrr
Ben er zo klaar mee. en dit is nog maar het begin…nu ligt ie op bed. even rust.
Ik wordt GEK van dat smijten en gooien, hoe krijg ik dat eruit? Ben ik juist TE streng dat hij zich verzet? Of moet ik juist nog harder optreden?
Kijk een heleboel dingen kun je negeren (want dan is het puur op een negatieve manier om aandacht vragen) maar als hij dingen sloopt, dan kan ik dat ECHT niet negeren. Het irritante is dat mijn corrigeren op het moement zelf lijkt te werken, want hij maakt het wel goed, en gedraagt zich meestal wel daarna, maar het komt echt meerdere keren p/dg terug. Ik durf zo bijna niet meer bij iemand op visite te gaan die geen kids heeft.
zo even gelucht…sorry voor het lange verhaal, ben zo verdrietig.
tips zijn welkom…
(ps, het is niet alleen maar een vervelend ventje hoor. gelukkig is ie 75% van de tijd echt om op te vreten).
x Floss
