Pfffff, vanavond had ik het weer even gehad met Eva. Ik had raar gelegen vannacht door mijn buik die pijn deed (banden) en dus stond ik vanochtend op met enorme rugpijn. Ik strompelde naar de wc en hoorde Eva al om half 7 roepen. We zijn opgestaan tegen kwart over 7 en ze wilde dat ik haar tilde, maar dat kon ik even niet. Toen ik zei dat mama haar rug pijn had gedaan, aaide ze er met haar handje over. Heel lief, ze liep ook zelf naar beneden toen en snapte op de een of andere manier dat mama pijn had en ze zich rustig moest houden.
Maar doordat ze eigenlijk niet goed had geslapen, was ze al snel geïrriteerd. Ze wilde steeds opgetild worden, wat me best veel moeite kostte. We liepen door de stad (met papa) en dat ging bij mij best goed. Lopen ging wel, maar als ik ging zitten en opstond ging het fout. Ze wilde continu lopen terwijl het heel druk was. Dan was het brullen als ze in de kar moest. Heel vermoeiend. Papa mocht mooi achter haar aan, want dat kon ik niet. Thuis hing ze ook steeds aan mijn rokken en ik wilde haar toch aandacht geven, dus ik pakte haar wel op. Ook al deed het soms pijn. Dan zei ik: ‘Au, mama’s rug doet pijn. Het lukt niet om jou te tillen’ en dat pikte ze wel.
Toen ze ging slapen was ze heel druk van vermoeidheid. Ik legde Bumba in haar bed, maar die stonk vond ze. Dus ik zeg: 'Dan zetten we ‘m op de stoel ok?’, maar dat mocht niet, hij moest in bed. Maar toen ik dat deed, zei ze: ‘Bah!’ en vond ze weer dat 'ie stonk. Zo ging dat tot 3x toe en toen rukte ik Bumba uit haar hand en zei: ‘Wegwezen met Bumba dan!’ en smeet hem op de commode. Eva brullen, want ze wilde 'm toen weer in bed hebben. Daar word je toch knettergek van?!?
Ik was onderhand echt aan het eind van mijn Latijn! Bijna 38 weken zwanger, slecht geslapen, rugpijn, een dreinkind in de stad, het hele huis opgeruimd, boodschappen gedaan (en een tas van minstens 12 kilo mee naar huis gezeuld) en dan gaat je kind zeuren over een stinkende Bumba! GET A LIFE! Mag ik ook éven moe zijn alsjeblieft? Papa liep ook al de benen onder zijn kont vandaan vandaag…Die was ook gewoon moe. Ik snap best dat Eva niet snapt dat mama haar best doet om er voor haar te zijn, wat me echt in 9 van de 10 gevallen prima lukt, maar dat ze soms gewoon ook bek-af is en even rust wil. Het is alleen vermoeiend soms!
En wat was er nou? Het ging niet om Bumba, maar haar Winnie de Poeh lag beneden. Dacht papa. Dus die ging 'm halen. Ze sliep meteen in. Ik stond onder de douche uit te puffen. Kom ik beneden, zegt 'ie: ‘Ze miste Winnie’, Ik: ‘Huh? Die ligt gewoon in haar bed!’ Ik had 'm zelf in haar bed gezien…Zij weet niet dat wij twee Winnies hebben en ze kan 'm dus niet gemist hebben als 'ie naast haar lag…Blijkbaar wilde ze gewoon dat papa haar aandacht gaf ofzo? Het was weer aanstellerij van het eerste uur! Normaal kan ik daar goed mee omgaan (ze stelt zich natuurlijk wel vaker aan), maar in mijn geval is het nu soms echt te veel…Ik doe mijn best om een lieve mama te zijn en besteed veel aandacht aan Eva, maar I.K. B.E.N. S.O.M.S. O.O.K. M.O.E!
Groetjes Rainbow, trotse mama
