Mijn man’s oom is gisteren onverwacht overleden. Heel verdrietig want het was de laatste overgebleven broer van zijn vader. Dus we hebben zaterdag een begrafenis! Nu vroeg ik me af. J meenemen of niet? Ik kan oppas krijgen hoor, geen probleem, maar ik vraag me af of het een goed idee is, een 3,5 jarige naar een begrafenis! Doen?
Ligt er aan, heeft J iets met hem?? Anders zou ik haar thuis laten.
Groetjes,
Michèle
<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>
Ja ze kende hem wel, elke keer als ze naar Agogo ging, was hij daar ook, maar moet ik dan ook zijn lichaam laten zien bij de opbaring, of alleen de ter aarde bestelling zeg maar? Ik weet het niet zo goed! Wel een mooi leermoment natuurlijk over de dood, maar wil haar ook geen trauma’s geven!
Heel raar misschien maar vraag het haar. Leg haar op haar niveau uit wat er is en vraag haar gewoon simpel of ze mee wil en of ze hem wil zien. Ze is op een leeftijd dat ze dat op dat moment wel kan beslissen maar geen spijt zal krijgen als ze het niet wil. Heb je mogelijk voor back up als het te veel wordt voor haar? Dus als je haar wel meeneemt maar dat iemand met haar weg kan?? Of kan afzonderen??
Groetjes,
Michèle
<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>
Allereerst natuurlijk gecondoleerd en alle sterkte.
Dat wilde ik ook zeggen: leg haar uit wat er aan de hand is, hoe een uitvaart ongeveer in z’n werk gaat en vraag haar of ze mee wil of niet.
Wij hebben onze meiden ook al vrij vroeg meegenomen naar een uitvaart. Vooraf met ze over een begraafplaats gelopen om ze te laten zien hoe dat dan is, boekjes bij de bieb gehaald etc. en toen mee naar de uitvaart. Prima gegaan! Niks traumatisch ofzo.
En de eerste uitvaart waar je kind bij is, kan er beter eentje zijn van iemand die wat verder weg in de familie zit, dan van iemand heel dichtbij (eigen opa en oma ofzo). Op zo’n heel-dichtbij-uitvaart ziet ze jou en je man ook superverdrietig en dat kan dan wel traumatisch zijn omdat ze met 2 nieuwe dingen kennismaakt: uitvaart en papa en mama die heel erg verdrietig zijn (en mogelijk momenten hebben dat ze zichzelf wat tranen betreft niet in de hand hebben).
Op een uitvaart van iemand die wat verder van je weg staat, kunnen jij en je man zich hoogstwaarschijnlijk sterker houden zodat voor Jada alleen de uitvaart nieuw is en ze niet ook nog hoeft te verwerken dat papa en mama helemaal over hun toeren zijn.
Voordat je me verkeerd begrijpt, hiermee zeg ik dus niet dat het overlijden van deze oom niet verdrietig is he?! Maar je begrijpt waarschijnlijk wel hoe ik de uitleg bedoel.
Alle sterkte en wijsheid toegewenst bij het nemen van een beslissing of je Jada wel of niet meeneemt.
(Ik was 2 jaar en 3 maanden toen ik een uitvaart bijwoonde. Een oom van mijn moeder. Die man was zo gek op mij, deed heel veel leuke dingen met mij, ik was ook gek op hem blijkbaar dus ze hebben er niet eens over getwijfeld: ik ging mee naar die uitvaart.)
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 16 Sep 2011 11:51:11
Ja ik denk dat ik het haar idd maar vraag. Mijn man is wel heel verdrietig want die heeft zijn vader verloren toen ie 21 was en z’n oom heeft het een beetje overgenomen, maar vrouwen en mannen zijn gescheiden bij begrafenissen in Afrika. J zal papa daardoor toch niet veel zien! Helaas hebben we maar weinig tijd met voorbereiden, hier worden mensen meestal binnen een dag of 2 begraven (ivm warme temperaturen en minimale koelsystemen voor de doden, en de hoeveelheid doden trouwens, want die is allerminst klein!) Ik sta er zelf iets verder vanaf, ik denk dat ik alleen maar naar de begraafplaats ga en niet naar de opbaring, vind ik zelf ook nooit zo’n fijn moment!
Die opbaring zou ik Jada inderdaad ook niet mee naar toe nemen. Dat kan best heftig zijn. Niet alleen vanwege de overledene maar vanwege heftige reacties van nabestaanden op dat moment.
Groetekes, Sje
Indd goed overwegen wat ze aan kan en of jij er voor haar zou kunnen zijn.
Wel balen dat je in principe weinig tijd hebt om haar voor te bereiden, maar je kent je eigen kind wel en weet of ze zich iets erg aantrekt of niet.
De eerste begrafenis(crematie) die Madelon mee zou maken was die van mijn vader, toen heb ik haar dus niet meegenomen, ze was 4 maar ik wist dat ik er niet voor haar zou kunnen zijn op dat moment. Mijn ex dacht het wel te kunnen maar ik durde de gok niet te nemen en achteraf geen spijt van gehad want hij stortte dus in en niet ik, maar ik heb mijn moeder toen opgevangen en had dus geen tijd voor Madelon gehad.
toen ze een jaar of 6 was is ze meegeweest naar iemand die een stuk verdr van ons af stond. En dat ging goed.
Liefs Michelle
Ja, ze is al ooit wel eens meegeweest naar de begrafenis van een vriendin van mij, maar toen was ze net 14 maanden (ik gaf nog borstvoeding, dus ging niet anders) achteraf heeft ze daarvan niets meegekregen! Ja ik heb het tijdens de lunch met haar over gehad, en ze zei dat ze mee wilde, mijn man twijfelt nu erg, maar goed ik zie J al zo weinig met mijn voltijd baan, dan ik wel gewoon het weekend bij haar wil zijn eigenlijk, ook tijdens een begrafenis!
Goed van je dat je het met haar besproken hebt.
Gecondoleerd en veel sterkte!
Groetjes,
Sandra
jee dat is schrikken, en ik las het ook nog verkeerd ook want ik las mijn man is gisteren overleden pff!! en daarna las ik verder en toen las ik dus overgebleven broer van zijn vader. Ehm ik zou een kind persoonlijk van die leeftijd niet meenemen naar “verdere” familie… maar stel ze is heel rustig en kan zihc goed aanpassen aan zoiets zou ik zeggen; waarom niet?
Nou het is echt ontzettend goed gegaan, we zijn uiteindelijk alleen naar de begraafplaats geweest, niet naar de dienst zelf want ze hadden een open kist. Het is prima gegaan, echt ben zo trots. Het duurde best lang, er waren wel 500 mensen!!! Echt!!! En ze hadden een koor (vrouwen in het wit die zingen) en profesionele huilers! hahah ja het was me een bijeenkomst.
Jada heeft nog de show gesteeld, door eerst heel hard te vragen wie die koks waren? (vrouwen in het wit met een sjaal om hun hoofd!) en daarna vragen; Mama, Agogo Amuna zit in die doos in de grond, maar hoe gaat hij nu als een engel naar de hemel als je hem in de grond stopt? (ongeveer 20 mensen hoorde het, en moesten heel hard lachen!!!)
Gecondoleerd meissie !
Wat goed dat het zo goed gegaan is, kinderen zijn hier heel nuchter in. Professionele huilers ?
Slimme meid die J heerlijk als zo’n hummel dan zo voor een lachmomentje kan zorgen tijdens een verdrietig moment.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Asje; Ja in Afrika hebben ze professionele huilers; om te laten zien dat je het heel zielig vind dat iemand is overleden, huur je er een paar in om de tranen van andere op te wekken. Dat vond je een beetje eng, ze mocht wel een bloem op het graf leggen, maar die vrouwen stonden daar dus keihard te janken, daar is ze wel even van geschrokken, dus ik heb maar gezegd; die mensen zijn heel verdrietig dat hij is overleden! Was het ook weer goed! Het zingen vond ze wel mooi en ook heeft ze heel hard naar papa gezwaaid die aan de andere kant van het graf stond!
Allereerst gecondoleerd, ook voor je man. Heftig om zelf al zo jong je vader te verliezen en nu ook zo plotseling degene die voor hem als vaderfiguur geweest is…
Kan me voorstellen dat je wat twijfelde over het meenemen van Jada, maar wel goed dat ze het nu een beetje meegemaakt heeft en fijn dat het ook goed ging!
tja en hoe ga je nu naar de hemel als je iemand in de grond stopt… heerlijk nuchter he die kids!?
Groetjes Carolien.
