Woensdagochtend 19 januari 2010.
De radiowekker gaat en ik open mijn ogen.
7.00 precies…het nieuws…ik draai het volumeknopje verder naar de max om de dag te beginnen met de realiteit van het heden en de beloftes voor de toekomst.
De stem van de nieuwslezer klinkt en verlicht mijn veelbelovende woensdag… NOT…
“Vrijwel iedereen moet dit jaar financieel een stapje terug doen. Waar in 2009 de meeste werknemers die hun baan behielden er nog in koopkracht op vooruitgingen, daalt in 2010 ook voor hen de koopkracht.
Ook mensen met een uitkering gaan erop achteruit. Huishoudens met kinderen worden het zwaarst getroffen. Dat blijkt uit berekeningen van het Nibud, het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting… In januari krijgen werknemers hun eerste loonstrookje van het jaar. Wie geen loonsverhoging heeft gekregen, houdt enkele euro’s minder over dan vorig jaar omdat er meer belasting wordt geheven”
Huishoudens met kinderen worden het zwaarst getroffen galmt nog na in mijn hoofd. De inhoud van deze mededeling liet geen ruimte in mijn hersenpan voor de overige nieuwsberichten.
Gezinnen met kids worden het zwaarst getroffen??? Zijn ze nou helemaal van de pot gerukt in den Haag,
De komst van de euro heeft gezinnen met kinderen al zo zwaar getroffen. Alles is zoveel duurder geworden. Alle moeders moeten bijna gedwongen aan de slag. Een doorsnee gezin uit de middenstand moet in deze tijd de eindjes aan mekaar knopen als moeders gewoon doet waar ze in eerste plaats het best in is nml; fulltime voor het huis en kids zorgen. Was het gezin niet ooit de hoeksteen van de samenleving…Alleen in the kingdom of far far away in het verleden ja… Ze zouden het potverdorie een betaalde baan moeten maken, het fulltime huismoederschap. Zijn we niet 24/7 bezig met het tijd en energie steken in het leveren van net opgevoede meisjes en jongetjes met een hoge prestatie drang, we kunnen immers niet achter blijven en moeten de geest van de tijd tevreden houden? Immers een verrijking voor de samenleving? Voor ons land? Goed, goed ik weet dat ik nu weer een beetje doordraaf, maar hoeveel stappen moeten we nog achteruit voor we met z’n allen met open ogen in een ravijn donderen?
Ik vraag me af hoe het klinkt in een naburig land op woensdagochtend wanneer de stem van de nieuwslezer klinkt;
Stort uw gift op giro 888 en geef hopeloze Nederlanders weer een toekomst…
Wederom MOEDERS AAN DE TOP.
Of je nu werkt of thuis bent…
Gewijzigd door - henriekah op 21 Jan 2010 14:32:27
Gewijzigd door - henriekah op 21 Jan 2010 20:50:21
