mijn dochtertje jamaica van 5 is snel bang.ze laat over zich lopen en zal ook nooit terugslaan.ik wil natuurlijk niet dat ze zich af laat slaan,heeft iemand tips om haar weerbaarder te maken?
Bang
nancy_g
#2
hoi
als het in het kindje zit , valt het niet mee om dat eruit te krijgen
maar je kan het wel stimuleren natuurlijk , maar dat kost tijd om iets te leren
eigenlijk ben je tot ze 18 zijn flink aan het opvoeden ha ha ha
ik vertel mijn kinderen ook dat ze niet alles hoeven te pikken , en zeker niet meteen er op los rammen , maar ze mogen van mij wel terug slaan al ze geslagen worden, ze hoeven zich niet te laten slaan
maar goed als ze dat niet durven ,duurt dat even
ze is nu pas 5 en zit nog niet heel lang op school , er moeten zich situaties voordoen waarbij ze kan leren en misschien als je een jaartje verder bent , heb je een heel ander kind!!!
groetjes Nancy ,mama van Randy 10jr, Damon 7jr en Chloë 7 mnd
Nanda
#3
Hoi hoi, mijn oudste zoon van inmiddels 7 was toen hij net naar de basisschool ging behoorlijk onzeker. De klas was groot en de kinderen ook (verticale groep). Dit leide regelmatig tot paniekreacties van zijn kant. Gelukkig had hij een juf die hem goed in de gaten hield en die goed met hem kon praten. Wat wij hem van het begin af aan hebben bijgebracht is om heel duidelijk te zeggen wat hij wil. Wanneer een kind iets doet wat hij niet wil moet hij dit heel duidelijk en met luide stem tegen dit kind zeggen. Vaak reageren kinderen daar al goed op. Voor je eigen kind is het ook goed voor zijn zelfvertrouwen dat hij voor zichzelf opkomt. Blijft een kind vervelend dan zegt hij het altijd tegen de juf. Ook dit vind ik een goede oplossing, omdat hij het indirect dan toch zelf oplost. Door mijn kind verbaal sterk te helpen worden en door veel met hem te praten zodat ik weet wat er in hem omgaat, is hij de laatste jaren een stuk zelfverzekerder geworden.
Hartelijke groet,
Nanda
hallo
benita nu 4 en half laat ook zo over zich heen lopen ,met name op school en door haar jongere neefje en nichtje,durft dan ook niks te zeggen
heb haar duidelijk gemaakt dat ze niet alles hoeft te nemen,en naar de juf mot gaan,is die er niet en iemand slaat haar mag ze van mij gerust terug slaan,
nu komt het hahahahaha
mischa ging haar een tijdje terug leren hoe ze dat moest doen(beetje met flauwekul),dus mischa zegt maak een vuist en dan slaan,
wat doet benita die geeft gewoon een hi five hahahahahah
zo zie je maar ,het zit er gewoon nog niet in ,al heeft ze der naar mij en pappa toe geen probleem mee hoor om zich te weren,in tegendeel zelfs
x-mamasita-x
#5
Hallo cheyenna en anderen,
Dat probleem heb ik dus ook met mijn oudste zoon van 5.
Hij slaat niet terug omdat ik hem heb geleerd niet terug te slaan omdat het niet hoort en het tegen de meester of juf te zeggen.
Dat doet hij dan ook, maar heb nu ook wel zoiets van dat hij af en toe ook van zich af moet bijten want hij doet niks terug en gaat huilen.
Laatst waren we in de speeltuin, dus ik zat aan mijn tafeltje te kletsen met mijn zusje en hij lekker spelen met kinderen van school die waren er toevallig ook.
Dus eindstand kwam hij huilend helemaal onder het zand naar mij toe en zei dat een jongetje zand had gegooid op hem.
Zat in zijn ogen, haren, alles bleef overal plakken.
Dus wij samen het jongetje zoeken, liep riching wc en ja hoor hij wees iemand aan die met zijn moeder bij de kassa stond om een ijsje te kopen.
Het was een klein jochie ik denk 2 of 3 jr oud ik vroeg nog extra aan mijn zoon heeft hij dat echt gedaan?
Toen zei hij snikkend ja, dus ik aan dat jongetje vragen heb jij zand op hem gegooid.
Hij bleef stil moeder draait zich om en ik zeg tegen de moeder mijn zoon zegt dat uw zoon hem ondergegooid heeft met zand.
Waarop zei antw dat kan niet want we zijn nog maar net hier en zitten daarachter.
Ik weer ja mijn zoon gaat daar heus niet om liegen hoor.
Dus zei vraagt aan haar zoon heb jij zand op hem gegooid, waarop hij ja antw.
Die moeder gelijk dat mag je toch niet doen zeg eens gauw sorry tegen dat jongetje er zit allemaaal zand in zijn ogen dat doet toch pijn.
Het jongetje zegt sorry tegen mijn zoon, en de moeder verontschuldigd zich ook tegenover mij.
Pfff dacht ze even dat haar zoon niet met zand gooit ik was boos geworden als ze niet aan hem zou vragen of hij het gedaan had, en zou het haar ook gezegt hebben ook.
Op zulke momenten denk ik gooi dan met zand terug. pfffff (al is het niet goed)
gr. Debora
