Bang voor ballonnen ineens


#1

We zitten nu met het volgende probleem, Danielle is ineens bang voor ballonnen. We waren laatst bij mijn moeder en die blies een ballon mooi groot op, op dat moment nog niets aan de hand en alles vond ze mooi. Maar toen liet mijn moeder de ballon los en liet hem door de lucht vliegen, en toen was Danielle ineens als de dood voor ballonnen. En ze was ECHT bang voor de ballon, kwam echt in me kruipen van de angst. Een paar dagen later op een kinderfeest zag ze weer een ballon en kwam weer gelijk overstuur bij me en was echt bang voor de ballon.

Nu is ze ook bang voor honden en peozen (ook al zijn het zeer lieve kleine kittens). En voor een rolhor bij ons op de kamer die een keer door de wind open klapte. Ze durft nu bijna niet meer op onze kamer te komen als de gordijnen open zijn en ze die hor ziet.

Herkent iemand dit en wat kan ik er aan doen. Ik vind het namelijk zielig voor haar en wil haar helpen om die angsten over te winnen,

Alle tips zijn welkom,

Groetjes Corina


#2

ik herken het wat je zegt, ook vond onze dochter ballonnen heel erg leuk, tot dat mijn man hem opblaasde en ook leeg liet lopen. sinds dien moest ze er ook niks meer van hebben. het heeft echt even geduurd tot ze ballonnnen weer leuk ging vinden. als wij nu nog ballonnnen op gaan blazen, kijkt ze ons aan met een bedenkig gezichtje haha, zo van: je gaat hem toch niet los laten.
zelfs als we in een winkel waren en gingen afrekenen bij de kassa, zoals praxis)vroeg de kassa juffrouw wil je een ballon, en onze dochter nee! zo bang is ze dus geworden van een ballon! (door het in de lucht te laten vliegen)

En omdat ze opeens hondjes en poesjes eng vind komt door die ballon denk ik!
(als het pas geleden is tenminsten met die ballon) je dochter had niet verwacht dat een ballon kon vliegen.
Het word van zelf minder denk ik.

Liefs X


#3

Het is het onverwachte van al die dingen waardoor ze bang is, denk ik: een ballon die ‘ineens’ kan knappen, dieren die niet voorspelbaarbaar zijn in hun gedrag. Je kan haar natuurlijk uitleggen dat een ballon niet zomaar kapot gaat als niemand erin prikt. En bij dieren zou ik haar zo veel mogelijk de controle geven; dus niet een hond die op haar afkomt, maar dat de hond wordt vastgehouden en dat zij er naartoe kan als zij dat wil.

Ik denk dat het verder vooral afwachten is tot het over gaat.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”