Bang voor allerlei geluiden

[Marmer]

Sinds een paar weken is onze kleine man ineens bang voor allerlei geluiden. Als er iemand in de flat aan het boren is rent ie op mij of m’n man af en dan klampt ie zich helemaal aan je vast. Was ook een keer met hem op zn kamertje, had m net een schone luier aangedaan, en toen kwam er een motor voorbij. Hij wist niet hoe snel ie overeind moest komen en greep zich weer helemaal aan mij vast.
Als er geboord wordt in de flat zeg ik altijd dat mensen aan het klussen zijn, dat ze bijvoorbeeld een plankje moeten ophangen. Dat kan hij nu ook heel goed verwoorden, zo van: Mense kggrusse, prrrgankje ophange! Haha, klinkt altijd heel leuk maar hij blijft het eng vinden. En van een motor zei ik; dat is een voertuig en die maakt een beetje herrie. Heb toen nog een plaatje opgezocht en die liet ik hem zien, toen vond ie t de volgende keer niet zo heel eng, hij zei: moto, eng nee…? moto heggie! Haha…
Nou ja, dit zijn harde geluiden, dus opzich niet heel vreemd. Maar hij was ook bang voor het muziekje op zn babyfoon en voor een tuter geluidje in speelgoed.
Zomaar ineens, hebben jullie kids dat ook gehad? Is dat een fase ofzo?

[MarselenDiana]

Hylke vindt het geluid van de koffiemolen niet fijn,
De stofzuiger en de boormachine ook niet.
Maar het ergste is de wasstraat.
Hij gaat echt de auto uit voordat we de wasstraat in rijden.

M.

[Freubeltje]

Wat hier hielp is echt laten zien waar het geluid vandaan kwam. Kon je de motor nog zien, dan snel uit het raam kijken zodat hij wist waar het vandaan kwam. Met youtubefilmpjes kun je ook veel laten zien: boormachine e.d. Misschien kun je hieriets eme?

[Mooie_zoon2010]

Hier hetzelfde, maar dan met de kerkklokken. Hij denkt dat het een vliegtuig is (tietuiui), maar als ik zeg dat het kerkklokken zijn dan zegt hij “ja, tietui”. Hij is er ook bang voor en als ze toevallig afgaan als we gaan wandelen, wil hij niet meer mee. De stofzuiger heeft hij het ook heel lang mee gehad, maar dat gaat nu gelukkig goed. Ik ging een keer de hal stofzuigen en papa bleef bij hem in de woonkamer. Toen heeft hij samen met papa door het raam naar mij zitten kijken en later wilde hij zelfs een keer mee. Toen heb ik de deur open gelaten en ben zelf gaan stofzuigen. Na een paar seconden kwam hij nieuwsgierig kijken en sindsdien is het goed.
De kerkklokken blijf ik ook lastig vinden. Bij ons thuis hoor je ze niet, maar als hij bij de oppas (mijn ouders) is, dan wel. Hopelijk gaat het snel over.

[Marmer]

@freubeltje, dat probeer ik inderdaad te doen.
Heb hem op internet een plaatje laten zien van een motor, en in een boekje van hem een plaatje van een brommer. dat vind ie nu wel minder eng volgens mij.
Weet niet hoe hij reageert als er één langs komt als we buiten zijn, maar dat zien we dan wel weer
Hij was eerst ook bang als iemand hier in de flat met een hamer aant kloppen was, maar toen heeft mn man ns zijn hamer laten zien en daarmee een beetje op de deur geklopt, en toen vond ie dat niet meer eng.
Alleen het boren nog; gisteravond toen we aan het eten waren was er weer iemand bezig. Stefan zat in zijn kinderstoel en hij raakte helemaal in paniek! uit uit toel?! zei ie. Dus mn man had m op schoot genomen, het was echt heel zielig.
Hij pakte zich weer helemaal aan mn man vast en toen werd ie pas weer rustig.
@marselendiana, sneu is dat he? stofzuiger vind Stefan gelukkig niet zo erg. @mooie_zoon2010, lastig he, sommige dingen kun je nog vermijden, maar zoals die kerkklokken inderdaad, daar meot je soms toch langs. Wel sneu

[Mooie_zoon2010]

@Melancholiek: dat is inderdaad lastig. Ik zou volgens mij hetzelfde doen, namelijk even wachten tot het stil is en dan naar je kindje toe (als het niet te lang duurt natuurlijk), maar ik blijf dat ook heel lastig vinden!

[moon1983]

Heel herkenbaar. Rens heeft dat ook een tijdje gehad. Hier was het vooral de keukenmachine en de boormachine waar hij bang voor was. Als hij bang is dan zeg ik tegen hem dat het alleen maar geluid maakt en dat hij daar niet bang voor hoeft te zijn. Tegenwoordig gaat hij als ik de keukenmachine gebruik naar de kamer en dan doet hij z’n handen voor z’n oren, dan is het niet zo eng meer vind hij. Ik moet zeggen dat het nu een stuk minder al is als een jaar terug. Denk dat het gewoon een fase is.

Groetjes Ramona

<img src = der"http://lb1m.lilypie.com/Dt0Ip2.png" width = “200” height = “80” bo

[Marmer]

O hihi, Marmer antwoordt

Het ligt hier een beetje aan de situatie. Als we in de kamer zijn en iemand gaat boren, dan rent Stefan gelijk naar me toe. Bijvoorbeeld als ik op de bank zit, dan klimt ie op mn schoot en dan klemt ie zich helemaal aan me vast. Dan geef ik hem even een dikke knuffel en dan vertel ik dat het niet zo erg is, want er is gewoon even iemand aan het klussen ofzo. En dat het niet erg is dat hij het eng vindt omdat het ook een vervelend geluid is.

Maar pas zaten we een keer aan tafel en toen ging er ook iemand boren. Hij werd helemaal panisch joh! Hij zei echt op een paniekerige toon: uit…? ja Tefan uit?? en heel hard huilen. Eerst probeerde ik em wel te troosten en zeggen dat het alleen maar klussen was. maar dat hielp niet, hij ging zo hard huilen dat ie bijna moest overgeven. dus toen heeft mn man m er uitgehaald en toen ie op schoot zat klemde ie zich weer helemaal vast en na een tijdje werd ie pas weer rustig. Denk dat hij zo angstig was omdat hij zelf geen controle over de situatie had, hij kon niet zelf naar één van ons om op schoot te gaan, omdat ie vast in zn kinderstoel zat. Dus daar werd ie waarschijnlijk bang door.
Als er geboord wordt als hij in bed ligt, wacht ik even af hoe hij reageert. Als hij heel bang gaat huilen ga ik er gewoon gelijk heen, anders raakt ie echt overstuur en dat vind ik wel sneu.