Bang van ander kindje

[ineke1980]

hallo meiden,
herkent iemand van jullie dit of hebben jullie tips hoe ik hiermee om kan gaan?
Ik was vandaag met mijn zoontje op een verjaardag, daar was ook een ander kindje, een paar maanden ouder dan hem. Dat kindje is nogal wild zeg maar, doet vaak andere kindjes pijn. Vandaag dus mijn zoontje het slachtoffer: knijpen, haren trekken, slaan. Zijn moeder zei er niet zoveel van, zei wel dat ze het vervelend vond, maar deed er naar haar zoontje niet zoveel naar. Na een half uurtje was mijn zoontje echt heel erg bang van hem. Hij bleef maar huilen als ie m nog maar in de buurt zag, best extreem. Ik kreeg m niet getroost. Ik vond het best moeilijk om ermee om te gaan, ik vind troosten niet erg, maar hij moet ook voor zichzelf leren opkomen. (is ie nu ook nog wel wat jong voor) Hij zit op de opvang, en is normaal zeker de flauwste niet, maar dit had ik echt nog nooit zo bij hem gezien. Ik vond het ook best zielig, maar had langs de andere kant ook zoiets van: kom op, niet zo flauw.
Hoe gaan jullie hiermee om?

groetjes
Ineke

[ineke1980]

hey ja daar ben ik het wel mee eens hoor. En ik ben inderdaad wel in zijn plaats voor hem opgekomen door de andere jongen erop aan te spreken. Maar hem dan oppakken en bij zijn ouders neerzetten, heb ik dan weer niet gedaan. Ik vond het ook vooral moeilijk omdat ik dit zo niet ken van mn zoontje. Normaal is ie de flauwste niet, maar nu leek ie echt zo’n jankerd
Maar ik heb hem vooral bij me op schoot gehouden (hij durfde nergens anders meer heen ocharme) en proberen af te leiden wat de ene keer wat beter lukte dan de andere. Binnenkort hebben we een communiefeest waar datzelfde jongetje ook zal zijn, benieuwd hoe het dan gaat, maar ik neem je tip van dat andere jongetje naar zijn ouders brengen ook mee, vind ik wel een goeie, beetje cru, maar zoals vandaag was t ook niks.
Dank je!

groetjes
Ineke

[Mriek]

Ook ik zou snel klaar zijn met dat andere jochie. Sneu dat hij niet beter door z’n ouders wordt begrensd, dus dan moet een ander het maar doen. Als mijn kind zo bang zou zijn van een ander kindje dat hij niet meer van m’n schoot af zou durven, dan zou ik daar echt zooooo pissig van worden. Ik ben benieuwd hoe het op het communiefeest gaat; ingrijpen hoor, als het opnieuw zo gaat en zijn ouders erop aanspreken.

Groetjes,
M

[ineke1980]

ja Mriek, ik was eigenlijk ook best pissig, maar kan het vrij goed verbergen. (is ook niet altijd goed natuurlijk) Ik vond het vooral zielig voor hem. Als dat andere kindje nog maar zijn koppie liet zien (hoefde niet eens meer iets te doen, dat had ie al zat gedaan) dan kwam er echt een huilbui van heb ik jou daar. Normaal krijg ik mn zoontje ook altijd vrij goed getroost, dat was nu ook anders. Maar ik neem me inderdaad wel voor dat ik bij het communiefeest in ga grijpen als het weer zo is.

groetjes
Ineke

[Mriek]

Top! Gebruik die pissigheid voor een goed doel; stel dat niemand die ouders ooit aanspreekt op de gevolgen van wat hun kind doet, dan verandert er nooit iets. Zet 'm op!

Groetjes,
M