Bang in het donker

#1

Jens zegt tegenwoordig bang te zijn in het donker. We hebben een tijdje zijn deur opengelaten en het licht in de gang beneden aan, maar dat heeft geen nu geen zin meer omdat we het bolletje hebben losgedraaid (ander verhaal, maar een heleboel lampen in ons huis hebben een los bolletje omdat er anders kindertjes mee gaan spelen of andere tot overlast zijn als ze aan gaan). Vanavond was het weer raak. Toen heb ik maar een nachtlampje voor hem gepakt.

Maar eigenlijk wil ik iets aan die angst doen, maar ik heb geen flauw idee hoe ik dat moet oppakken. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom ie bang is in het donker en dan krijg ik het logische antwoord omdat het zo donker is en hij niets ziet.

Ik ben zelf heel lang bang geweest en had op mijn 11e nog een nachtlampje. Ik kan me nog wel goed herinneren dat ik ook rond mijn 15e nog wel eens met bonkend hart in bed lag, omdat ik het toch wel eng in het donker vond (was bang dat er buitenaardse wezens of enge mannen mijn kamer in kwamen). En ook nu ben ik nog geen liefhebber van alleen naar bed gaan en kijk ook altijd onder mijn bed als Georg niet thuis is.

Als even kan, wil ik Jens dit besparen…

Iemand tips?

Groetjes Carola 04.09.1972, moeder van Jens 20.03.2001 en Mats 08.02.2003

#2

Misschien een beetje gek maar probeer het effe. Je hebt van die lichtgevende sterretjes die je kunt opplakken tegen het plafond of muur. Misschien helpen deze ( bescherm sterretjes) wel. Volgens mij kun je er een heel heelal van krijgen zelfs. Ik heb er zelf ook voor de gein. Die zijn van harder plastic en niet van die stickers( weet niet of deze werken nl )
. Je plakt ze erop met dubbelzijdige ( bijgeleverde ) plakband.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#3

kaitlyn heeft er ook last van nu,zomers niet maar nu wel,we laten de overloop licht aan maar we hebben een afspraak,zodra ik naar bed ga doen we hem uit en dat is oke

en als er wta is kan ze roepen en dat gaat nu heel goed,in het begin was het vaak huilen omdat wij na 15 min het licht uit deden met het idee dat ze sliep,maar nu als ze wakker is en we doen hem per ongelijk uit dan roep ze gelijk lichttt aannnnnnnnnnnn

wens je sterkte


#4

Hoi Carola,

Ook ik heb er een hekel aan, aan het donker.
En ik schijn er nooit helemaal aan te wennen (en ik heb nog wel een vriend die regelmatig 's avonds en 's nachts weg is, brrr…dus je zou denken dat het went, maar dat is maar een beetje)

Ik denk niet dat je zijn angst moet proberen op te lossen, want ik denk dat dat iets is wat gewoon niet lukt.
Ik denk ook dat als je er extra veel aandacht aan gaat besteden, dat het er dan ook niet minder op wordt.
Klinkt misschien stom, maar als ik steeds denk van : "ships, ik ben alleen thuis, nu moet ik beneden wat lichten uit gaan doen want ik ga naar bed, etc. etc. "
Als ik dat steeds létterlijk denk wordt ik alleen maar banger.
Dus als ik er voor mezelf probeer NIET bij stil te staan, gaat het beter.
Misschien is dat bij kids ook wel zo.

Stephan is verder trouwens ook een beetje bang in het donker.
Een klein nachtlampje hielp niet.
Nu hebben we bovenop zijn kast een klein soort “schemer-lampje” staan wat dus iets meer licht geeft dan een nachtlampje.
Sinds die tijd gaat het goed.

Heel veel succes ermee!!!

Groetjes, mamma van Stephan

#5

ik heb veel geslaapwandeld, sinds de geboorte van Gioia doe ik dat nooit meer (ook zoiets vreemds) maar daardoor was ik bang in het donker, heb het gedaan va dat ik lopen kon. werd dan wakker, wilde naar de wc, maar kon de deur niet vinden, raakte helemaal in paniek. was niet helemaal wakker, en bleef zoeken, tot ik in mijn broek plaste, en in slaap viel. mijn moeder vond mij op de vreemdste plekken in huis terug de volgende ochtend, slapend onder een tafel, in een kast etc etc.
sliep dus tot voor kort ook met een nachtlampje, gewoon om rustig te kunnen slapen (en de deur te kunnen vinden )

#6

Nils is sinds een paar maanden ook bang in 't donker. Wij hebben toen bij de Ikea een lampje gekocht in de vorm van een maan en daar een lamp ingedraaid die maar zwak licht geeft. Dit is voldoende en nu slaapt hij weer als een os.

Groetjes van Sandra, mama van Nils (14 maart 2001)

#7

Ja, die maan hadden we ook tot enkele weken geleden. Toen kreeg Mats hem te pakken…

Groetjes Carola 04.09.1972, moeder van Jens 20.03.2001 en Mats 08.02.2003

#8

rick is ook bang in het donker. Wij hebben een klein nachtlampje met een sensor die een zwak licht afgeeft. Ook hebben we een klein lampje op de kast staan wat op een tijdklok staat die aangaat rond half 8 en uitgaat om half 1. Sinds we dat hebben slaapt hij een stuk rustiger. Voor sinterklaas heeft hij een gloworm gehad, die als je hem indrukt licht geeft.

groetjes Bianca mama van Rick[/url]