@ Linette, ik heb de slaapgids al via de mama van Mini BOy gehad, dus is niet meer nodig. Toch bedankt hoor! Daar heb ik dus die 5-10-15 minuten uit. Ze zeggen daarin wel dat je kerel eruit moet (heeeeeerlijk toch) en dat doet die van mij wel. Maar ook hij maakt wel duidelijk dat ik soms ook weer een keer moet lopen hoor! Zo issie dan ook wel weer!
En ik heb toch weer moeten lachen om hoe jullie allemaal praten: hup, wegwezen uit die kamer, ophouden met die hap, hahaha, heel grappig en standvastig allemaal! Maar jullie hebben gelijk! Het is een dramaqueen/diva/Paris Hilton en ze weet drommelsgoed dat mama of papa altijd komt als ze alleen al kucht bij wijze van. Het is eigenbelang ook van mij hoor, ik denk dan: als ik haar nu sus, kan ik straks ook slapen…Maar werkte vannacht dus niet. Maar als je altijd komt, ben je op een gegeven moment gewoon de spreekwoordelijke l.l! En irritant is, dat madam zelf gaat pitten van 09.00-11.00 uur! Ik maak haar dan ook lekker wakker hoor, zo van: nu mag JIJ wakker worden gemaakt. Helaas (hehehe) was ze me voor en lag ze al wakker heel stil in bedje rond te kijken! Ik kon mijn plan dus niet uitvoeren }
.
Vandaag bij opa en oma wilde ze niet slapen. Ze wilde erbij zijn en zette het toch op een krijsen toen ik alleen al haar slaapzakje aan deed! Oma ging er toen bij zitten en toen sliep ze. Maar voor een half uur, toen merkte ze dat oma weg was en weer brullen. En wat denken jullie? Toen oma haar ging halen en beneden kwam met haar op de arm LACHTE ZE VALS! Zo van: hehehehe, gelukt! Ze zat daarna als een engel zo stil bij oma, ze was tevreden. Het lijkt erop of ze ons inderdaad test. En ik altijd maar zeggen dat ze zo lief is! Maar het is ook verlatingsangst. Zodra ik de kamer uit ga, is het huilen. Als ze daar zin in heeft, want daarstraks was ze zo kapot dat ze meteen haar hoofdje draaide en in slaap viel en niet eens merkte dat ik weg ging.
Hopelijk slapen we vannacht beter, ik ga er zo in. Ik denk dat het ook haar sprongetje is, het feit dat haar papa weg is (het is volgens mij een papakindje, hij verwent de madam nogal eens) en dan ook nog steeds iets rode billetjes…Het is allemaal wat veel voor die babyhersentjes om te verwerken! Maar oe als ze 's nachts blijft huilen, sta ik wel op met een hoge irritatiegraad hoor. Ik praat dan soms best streng tegen haar, zo van: en nu slapen Eva, heel Nederland slaapt, behalve jij! Maar dan kijkt ze me aan met die blauwe oogjes en dan geef ik haar toch een aai over haar bol. Ik kan niet boos zijn om haar, ze weet ook niet beter…Wish me luck! Weltrusten!
Groetjes Rainbow, trotse mama
