Hoi
Minke is nu bijna ( 09-02) 8 maanden en heeft sinds een week opeens last van “buien”. Ze wordt boos, jengelt en gaat met gebalde vuistjes gillen. Op zich best grappig de eerste paar keer ( papa en ik zeiden "Moet je die kleine meid nou eens zien! ") Maar nu wordt het eigenlijk best moeilijk om hier “goed” mee om te gaan. Ik negeer haar nu zoveel mogelijk als ze gilt en zodra ze weer ophoudt geef ik haar meteen weer aandacht. Uiteraard weet ik dan dat ze niet gilt omdat ze pijn heeft, maar omdat ze vermaakt wil worden of niet in de box wil. Het lijkt wel of niets goed genoeg is. Ik vind het erg vermoeiend en ook helemaal niet leuk ( en voel me daar dan weer schuldig over…) omdat ze altijd erg goedlachs is en nu zelfs papa en ik haar niet echt aan het lachen kunnen krijgen… Wie herkent zo’n "ongelukkige"fase? Wat is nu wijsheid om te doen voor ons? We willen haar het liefst gelukkig zien maar ook weer niet verwennen door op elke gilletje te reageren… heb even peptalk en advies nodig…
groetjes, Astrid
Trotse mama van baby Minke





