Hallo,
Ik heb een zoontje van 15 weken (3wkn te vroeg geboren). We hebben al best veel met hem meegemaakt: hij was bij geboorte te licht en dronk onvoldoende waardoor hij naar het zkh moest, daar moest hij een week blijven. Eenmaal thuis bleef hij erg onrustig. Het ging beter toen we hem gingen inbakeren, zn voeding gingen verdikken tegen spugen en een paar bezoeken aan de osteopaat. Nu heeft hij nog een sterke voorkeurshouding waarvoor we ook fysio hebben, maar we hebben nog steeds heel sterk het gevoel dat er nog iets met hem is. Hij is vaak heel gespannen en voelt dan soms echt als een plank. Ik heb echt het idee dat hij pijn heeft in zn nek/schouder, heel zielig! We hebben nu geregeld dat we eerder terecht kunnen bij de kinderarts waar hij toch nog onder controle is, dus hopelijk kunnen ze hier iets mee doen!! En daarbij…hij heeft nog nooit echt naar ons gelachen.
Dat vind ik echt heel moeilijk, we hebben al zoveel met hem meegemaakt en ik ben er zo aan toe dat we nu eindelijk ook een lekkere glimlach van hem krijgen! Hij lacht trouwens wel naar zn knuffels, rammelaar en mobiel maar niet naar ons…
Ik hoop nu heel erg dat de kinderarts hem kan helpen, dat hij zich daardoor een heel stuk beter ga voelen en dan lekker gaat lachen… Heeft iemand ook zoiets meegemaakt en hoe is dat verder gegaan??? ik ben heel benieuwd…bedankt alvast!!
Baby 15 weken lacht nog niet!
wat vervelend voor je meid! hoop meegemaakt dus…osteopaat heeft bij ons wel wonderen verricht hij heeft nog wel een voorkeurshouding maar niet meer tijdens slapen…hoop dat de ka je kan helpen echt! mijne ging al met 3 weken lachen onbewust dacht ik maar daarna heeft hij nooit anders gedaan. weet niet of er babys zijn die veel later beginnen hiermee dus kan je verder helaas niet helpen. wou je toch nog even gerust stellen misschien moet je even geduld hebben het is niet niks wat je zoontje heeft moeten doorstaan dus gun hem even de tijd. hij lacht al wel tegen zijn knuffels zeg je nou dat is al een stap naar de goeie richting! sterkte meid! geef het niet op blijf het proberen wie weet trakteert hij je toch nog op een mooie glimlach binnenkort ik hoop het van harte ik kan begrijpen dat je daar nu echt aan toe bent!
Wat vervelend inderdaad. Kan me goed voorstellen dat je het jammer vind. Misschien dat de osteopaat kan helpen! Denk het wel! Maar ik denk verder dat er wel meer baby’s zijn die laat zijn met lachen, zeker met een achtergrond als jouw kindje. Ik heb een nichtje van inmiddels 2 jaar die lacht ook bijna nooit.
Ik hoop voor je dat ie snel gaat lachen. Lenna lachte al gauw, met een week of 4 echt. En het is echt geweldig inderdaad! Ik krijg er ook altijd meteen energie van. Doet ie al wel gezellig kletsen/brabbelen?
Groetjes Elly
Ik kan me voorstellen dat je ondertussen graag een lach van hem wil! Het feit dat hij wel lacht naar z’n speeltjes, betekend in elk geval dat hij het wel kan.
Onze zoon was ook heel laat met lachen, pas met 4 maanden dat hij echt naar ons lachte. Ook hij heeft een valse start gehad, veel te vroeg op de wereld moeten komen en daardoor 5 weken ziekenhuis, verborgen reflux, voorkeurshouding, gespannen, fysio, osteopaat, ik herken het allemaal. Bij ons is het met het lachen helemaal goed gekomen en lacht de kleine man nu volop, dat wens ik jou ook (heel snel) toe!!
Groetjes Carolien
Dank voor jullie reacties! Osteopaat zijn we nu even mee gestopt omdat we ook al naar de fysio gaan, maar misschien dat we daar toch binnenkort weer naartoe gaan want ik hoor er zulke goede verhalen over.
Carolien ik ben benieuwd wat bij jullie uiteindelijk geholpen heeft?? groetjes Hilde
In de eerste plaats een hele hoop geduld…Het is dan ook een heel verhaal.
De eerste maanden waren niet altijd even makkelijk. Veel huilen, overstrekken, maagzuur etc etc.
De osteopaat (was ons aangeraden omdat bij te vroeg geboren kinden die met keizersnee ter wereld komen er wel eens nekwerveltjes niet goed zouden kunnen zitten…) zijn we ook vrij snel mee gestopt en we zijn ook doorgegaan met kinderfysiotherapie.
We gebruikten de safety sleep, s’nachts in bed maar ook overdag in de box, zo’n ding waarmee kindjes veilig op hun zij slapen (die eigenlijk afgeraden wordt om te gebruiken maar de fysio vond het wel verstandig, en aangezien onze zoon de eerste 5 weken van z’n leven op z’n zij heeft mogen slapen omdat ie toch aan de monitor lag, deden we hem er ook wel een plezier mee dat hij weer op z’n zij mocht!)
Verder i.v.m voorkeurshouding overal rekening mee houden, de box zo inrichten dat alle speeltjes aan de andere kant liggen, in bed met de voorkeurshouding richting de saaie muur, de fles geven terwijl je kindje op je bovenbenen ligt zodat je een beetje naar de andere kant kan sturen etc.
Voor het overstrekken en stijfheid deden we allerlei oefeningen, voornamelijk ‘opvouwen’ zoals de fysio het noemde. En we mochten hem ook niet over de schouder ‘hangen’ maar droegen hem als een soort kleine boedha, steeds beentjes opvouwen en dan in je arm, of voor je buik dragen. Of b.v. hem op onze bovenbenen leggen met de voetjes tegen je buik en dan voorzichtig met je handen over zijn bovenarmen met de vingers op de schouderbladen en hem voorzichtig omhoog tillen richting zithouding. (vraag me af terwijl ik dit typ of dit wel duidelijk is voor je, ik zie het natuurlijk helemaal voor me maar vraag me af of ik het typend wel goed overbreng)
Tegen de onrust inderdaad inbakeren, maar dat werkte bij ons snel averechts en maakte hem alleen maar driftiger i.p.v. rustiger. De kinderwagen, ookal is dat niet zo’n goede slaapplek, bood hem veel veiligheid en rust dus daar lieten we hem overdag veel in slapen.
Tegen de reflux gebruiken we nog steeds Nutriton (johannesbroodpitmeel) en hebben tot een week geleden Zantac gebruikt.
En het lachen, dat hebben we flink uitgedaagt door lekker gek te doen, kan ook goed helpen om je kindje op je bovenbenen te leggen (voeten op de tafel zodat ie een beetje in half zithouding zit, voetjes tegen je buik/borst) en veel bewust oogcontact, kletsen, gekke geluidjes prutteltjes e.d.
Nou, jemig wat een verhaal!
We zijn nog niet van alle kwaaltjes af, maar de voorkeurshouding is helemaal weg (hij ligt zelf nu meer op de andere kant dan op de kant van de voorkeurshouding!)
Hij kan nog steeds wel heel onrustig zijn en overstrekken en krampjes e.d. maar tussendoor lacht hij zo ontzettend veel dat dat een hoop goed maakt en ik ook wel zeker weet dat hij nu over het algemeen een heel tevreden mannetje is.
Hoop dat je wat aan dit enorme verhaal hebt, ik ben het even kwijt dat is ook best even lekker!
Succes en hoop dat het snel wat makkelijker wordt met je zoontje!
Groetjes Carolien
wauw carolien wat super, jeetje wat heb jij allemaal doorgemaakt zeg. Pittig! heey Hilde k ga niks mee toevoegen op een sterkte na!
K hoop idd ook dat hij snel naar je lacht.
En o ja je schrijft dat je het gevoel hebt dat er toch iets mis is.
Ga altijd op je gevoel af 9 van de 10 x klopt moederinstinct.
Maart tis voor t manneke ook niet niks allemaal wat hij ondergaat.
T kan natuurlijk gewoon zo zijn dat hij ook wel heel gespannen is onder alles en daarom vaak zo stijf is.
Knuffel lekker vaak en klets lekker tegen m, die eerste lach komt echt wel meis!
En als het zover is laat het dan weten he!
Liefs
Nou dat is inderdaad heel wat Carolien, en voor een groot deel heel herkenbaar! Het valt me steeds op in dit forum maar ook andere forums dat er zoveelkindjes zijn met dit soort klachten, meestal gaat het volgens de osteopaat/manueel therapeut dan om het Kiss-syndroom. Maar hoe komt het dat de ‘reguliere’ artsen dat niet erkennen?? Wij waren vanmiddag bij de kinderarts en hebben aan hem gevraagd of er een foto of scan gemaakt kan worden van baby’s nekje, om te zien of het inderdaad een verschoven nekwerveltje is (=kiss syndroom), Maar die arts vertelde dat ook bij kinderen waarbij dat volgens de osteopaat het geval is dit nooit te zien is op een rontgenfoto! vreemd he, dat ze zo tegenover elkaar staan…
Anyway, hij is nog een keer heel goed nagekeken en volgens de arts zit zn ontwikkeling nog binnen de ‘normale’ verwachting, Hij blijft wel onder controle en wij gaan door met fysio en aangepaste voeding… Carolien ik herkende veel dingen die jij beschrijft (ook het ondersteunen bij zn schouderbladen om zn nek op te tillen, want anders doet hij dat inderdaad ook niet!), zoals het dragen als een boedaatje en spelen op je bovenbenen. En de laatste dagen lijkt het wat beter te gaan, hij kletst honderduit en ik vind hem ook wat meer ontspannen… hopelijk gaat het de goede kant op!!
Dank voor het delen van jullie ervaringen en fijn om het allemaal even van me af te schrijven, dat lucht op! groetjes Hilde
Fijn dat het nu even beter lijkt! Klinkt goed.
En ook geruststellend dat de arts aangeeft dat zijn ontwikkeling in de ‘normale’ verwachting ligt.
Lees dat je andere voeding gaat proberen, welke?
Wij zijn sinds afgelopen vrijdag gestart met dieetvoeding bij koemelkallergie, Friso Allergy Care, het idee bestaat nu dat alle klachten waar we al 8 maanden me lopen te modderen wel eens voort kunnen komen/ in stand gehouden worden door een koemelkallergie… fijn dat ze daar zo optijd aan denken!
Ben benieuwd of dit nu bij jou ook zo is?
Geniet ervan dat je mannetje nu meer ontspannen is, en als ie honderd uit kletst dan komt dat lachen ook wel goed!
Groetjes Carolien
(en ik vond het ook heerlijk om mijn verhaal even te doen )
Ja ook hier een vermoede koemelkallergie!! Zijn 3 weken geleden overgestapt op Nutrilon Pepti omdat de kinderarts toen vond dat zijn huidje wat overgevoelig leek (schrale wangen, rode vlekjes op borst) en wij dachten dat hij veel moeite had om zn voeding binnen te houden. Hij vond het zelf eerst HELEMAAL niets, kan ik me voorstellen want dat spul stinkt! maar nu drinkt ie het best goed en die klachten zijn helemaal weg. Hoop dat het bij jullie ook een hoop scheelt!! groetjes Hilde