Avondje HA-post en verloskamer

#1

Vond ik de sneeuw altijd geweldig, vanaf gisteren heb ik er officieel een ontzettende hekel aan!

Ik moest gisterenavond weg en het sneeuwde hier. Omdat ze hier niet schuiven of strooien was het veiliger om met de fiets te gaan en het was ongeveer 3 km. Het eerste stuk ging prima en ik moet dan een fietspad op en dat eerste stuk ging ook goed. Totdat er wat meer sporen kwamen en toen ben ik onderuit gegleden. Ik had het geluk dat er een auto achter mij zat of mij tegemoet kwam, dat weet ik niet meer en die is gestopt. Blijkbaar heb ik gezegd waar ik heen moest, want ik kwam daar weer bij. Ik had eerst niet door waar ik was en wie ik was, maar dat kwam beetje bij beetje terug. Toen realiseerde ik me dat ik (waarschijnlijk) zwanger was en toen kwam de paniek. Ondertussen waren de ha-post en mijn vriend al gebeld en toen moesten we daarheen. Wat een hork van een arts. Ik maakte me in eerste instantie echt zorgen om de kleine omdat ik niet veel voelde. Hij had ff geluisterd met zijn stethoscoop, maar kon het hartje niet echt horen. Hij voelde wel leven zei hij en had niet echt reden om zich verder er in te verdiepen. Ik hoefde ook niet wakker gemaakt te worden, want ik had niet overgegven en was niet echt misselijk. Maar ik ben toch een behoorlijk stuk uit de film kwijt en was in de war. Met drie minuten waren we weer buiten en toen heb ik de vk maar gebeld omdat ik het niet vertrouwde. Omdat we nog bij het zkh in de buurt waren, heeft ze me naar de verloskamers doorgestuurd en daar hebben ze een ctg en een echo gemaakt en gelukkig was alles goed. Dus ik ook weer gerustgesteld. Verder gaat het met mij nu ook goed, een beetje last van m’n nek van de klap waarschijnlijk en hoofdpijn maar als dat alles is… Vandaag maar ff bijkomen.

't Is een heel verhaal geworden, maar ik moest het ff kwijt.

Groetjes Natasja

#2

Jeetje wat heftig. Logisch dat je geschrokken bent, dat zou ik ook zijn. En wel heel erg van die arts dat hij niet verder keek en je gewoon weer wegstuurde. Zeker als hij het hartje niet hoort is het toch niet meer dan normaal dat ze een echo maken. Goed van je dat je meteen je eigen verloskundige hebt gebeld en dat ze alsnog een echo hebben gemaakt. Ben blij voor je dat alles goed is afgelopen.

Groetjes,
Sandra

#3

Tjonge da’s schrikken! Walgelijk zeg die arts op de ha-post! Lekker nalatig! Ik zou een klacht indienen als ik jou was dat hij zo onzorgvuldig met je ongeboren kindje omgegaan is.

Groot gelijk dat je je verloskundige gebeld hebt en dat die wel goed in actie kwam!
Fijn dat alles goed is verder.

Ik moet overigens zeggen dat ik liever in de auto zit met gladheid dan dat ik op de fiets zit. Op de fiets ben je zoveel kwetsbaarder en als je met de auto gewoon aangepast rijdt (en je niet druk maakt over mensen achter je die eigenlijk harder willen rijden dan jij) is er niks aan de hand. Maak je een schuiver, dan is die nooit hard en hou je er zelf niks aan over.

Tuurlijk vervelend die schade aan de auto, maar zo’n val zoals gisteren had veel akeliger af kunnen lopen voor jou en de kleine mop. En die schade is veel onbetaalbaarder dan schade aan je auto.

Vanaf nu mag je dus met die gladheid van mij niet meer op de fiets de weg op! Altijd de auto pakken (mits die voor de deur staat natuurlijk).

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 14 Dec 2010 12:18:40

#4

Wat zul jij inderdaad geschrokken zijn zeg! Hoe horkerig kan je zijn als arts, onwaarschijnlijk. Fijn dat je vk je wél serieus nam en dat met je kleine en met jou alles goed is. Sterkte met het bijkomen van de schrik en ik ben het met Sje eens: niet meer op de fiets stappen met dit weer!

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#5

@sje: Haha. Ik moet zeggen dat ik in de auto helemaal geen held ben. Ik rijd ook niet vaak en zeker niet in de sneeuw. Dus ik ben ook geen ervaren bestuurder. En op de weg was het gladder dan het fietspad totdat die sporen kwamen. Vanaf nu doe ik het denk ik maar op de voor mij veiligste manier en dat is lopen, met iemand meerijden of gewoon niet gaan…

De huisarts zal wel alleen gekeken hebben naar wat ik aangaf en verder niet. Ik heb ook geen stuur in mijn buik gehad, want dan had ik het wel gevoeld. En ik vloeide ook niet, dus dat was al wel een geruststelling. Maar als ik huisarts was geweest had ik een zwangere vrouw ook zeker doorgestuurd voor de zekerheid, ook al zou je aan kunnen voelen dat het wel goed zit. Het is voor moeder en kind beter dat moeder gerustgesteld is.

Wat de verloskundige nog aangaf en wat ik niet wist en waar de huisarts ook niets van heeft gezegd is dat als je een bepaalde bloedgroep hebt en je valt, je dan een extra bloedonderzoek moet doen. Ik heb (volgens mij) A-positief en hoefde dit niet. Maar als ik A-negatief zou hebben gehad, had het wel gemoeten. Of net andersom. Ik vraag me af of de huisarts hierop heeft gelet en ben inderdaad blij dat ik de verloskundige nog heb gebeld.

Groetjes Natasja

#6

Meid wat een schrik. Dan ben je trouwens behoorlijk hard gevallen zeg als je ook even weg bent geweest.
Ik snap zo’n arts niet hoor. Je bent toch niet voor niets een arts…en ik neem aan dat je voor dit vak kiest omdat je graag met mensen werkt en mensen helpt. En als er dan een vrouw bij je komt die zwanger is en een behoorlijke klapper heeft gemaakt dan onderzoek je toch vrouw en kind…pff…
Nou gelukkig is alles goed afgelopen!

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lbdm.lilypie.com/BrRnp2.png”" border=0>

#7

Tjonge, wat een verhaal! Ik kan me voorstellen dat je je kapot schrikt!
En wat Sje al zegt, een klacht indienen tegen die arts! Een beetje empathie zeg, tjonge!
Hij kan zich toch ook wel voorstellen dat je je zorgen maakt om je kindje? Eikel!

Doe het rustig aan, hopelijk ben je snel van je nekklachten af!


#8

Rustig aan! Pas goed op jezelf hoor!
Gelukkig zijn jij en je kleine hum in orde. Goed dat je het er niet bij hebt gelaten meid!
Ben je weer helemaal bijgekomen, of neem je nog een dagje rust?

Liefs!

Lilypie Pregnancy tickers

Lilypie Third Birthday tickers

#9

Ik heb vandaag weer gewerkt. Heb nog wel spierpijn en last van m’n nek, maar dat wordt gelukkig minder. De kleine trapt als een tierelier, dus die heeft volgens mij gelukkig niets meegekregen. Fietsen doe ik nu nog niet en dat zal voorlopig ook nog wel niets worden, want er komt nog meer rotsneeuw aan de komende dagen

Groetjes Natasja

#10

jeeeeee meis ik lees het nu pas! wat heftig zeg!
ik snapte alleen niet wat je zei over: waarschijnlijk zwanger ben"???
pfff hoe gaat het nu met je? sorry dat ik niet eerder gereageerd heb echt heel erg normaal ben ik zo begaan met jullie allemaal nu nog hoor! maar heb het geowon niet gezien wat stom!

#11

@MamavanRico: Geeft niet hoor. Alles gaat weer goed, al ben ik nu wel als de dood om op m’n fiets te stappen met dit weer. Ik ben na de val een stuk uit de film kwijt. Ik kwam bij en wist even niet wie ik was en waar en wat voor dag het was. Blijkbaar heb ik zelfs gezegd dat ik niet zwanger ben toen ze mij dat zeiden. Ik wist gewoon ff niets meer. Pas toen ik vroeg wat voor jaar het was, kwam het besef pas weer. Ik kan me nog steeds niet herinneren wat er precies gebeurd is. Maar nu gaat alles gelukkig weer goed.

Groetjes Natasja