Antidepressiva

#1

beste mama s

ik heb nu bijna twee jaar een spygi omdat ik zelf een hoop heb mee gemaakt
en zoals jullie misschien al weten dat ik bordeline en een gedragsstoornis plus sociale angst heb .
nou heb ik gister mijn spygi op bezoek gehad en hij adviseert mijn om toch aan de antideprssiva te gaan omdat ik de laatste weken erg geprikkeld word en ben ,
als ik dat ben loopt het op een woede aanval uit en doe ik dingen bij mezelf die ik zelf ook niet meer wil maar toch doe .
dus heeft mijn spygi dit voorgesteld ,
waar ik dus nu tegen aan loop is dat als ik dat ga slikken dat ik dan niet meer hoeft te rekenen op een zwangerschap dan is zeker mijn kans voorbij .
nou heb ik dus gezegt dat ik eerst probeer zwanger te worden en dan pas wel zie

maar is dat nu wel een verstandelijke keuze van mij wat moet ik doen en wat adviseren jullie wat ik kan doen .

gr de mama van leyla

veronique daniels

#2

hoe is je kans voorbij?? Mijn schoonzus is (bewust) zwanger geworden met antidepressiva. Oke het is niet slim want ze weten niet bij alle soorten wat voor invloed het op vrucht heeft, maar ik heb nog nooit gehoord dat je kansen erdoor verkeken zouden zijn.

En wat je moet doen kan ik je niet zeggen. Ik zeg alleen volg je gevoel. Je hebt een prachtige meid en wat voor invloed kan jou gedrag op haar hebben. Neem dat ook mee in je beslissing. En praat er over met je vriend. Dit is iets dat jullie denk ik samen moeten doen.

Groetjes,

Michèle

#3

Snap ook niet wat je bedoelt met dat je kans is bekeken met anti-depressiva?

Heb zelf ook aan de anti-depressiva gezeten, maar als je liever niet aan de medicijnen zit kun je misschien ook eens kijken naar een homeopatisch/alternatief middel? (Ik heb er zelf verder geen ervaring mee, of zoiets er is en wat de werking is!).

En wat wijsheid is, zwanger proberen te worden of wachten, dat kan niemand voor jou/jullie beslissen, dat is tussen jou en je partner. Misschien kun je dat ook voorleggen aan je psyg, misschien heeft hij/zij raad.

Succes!

Groetjes Frauk

Lilypie Tweede Ticker

#4

Ik zou zeggen: eerst zorgen dat het met jou weer goed gaat voordat je nog een kindje krijgt. Als jij nog een kindje krijgt, terwijl jij af en toe woede- aanvallen krijgt en dan dingen doet bij jezelf die je niet wilt maar toch doet, dan vind ik dat voor jezelf en ook voor dat kindje niet goed. Dus ik zou toch het advies opvolgen (ik ken meerdere mensen die antidepressiva slikken en het werkt als een tierelier) en wie weet kan je dat dan later weer afbouwen als het beter met je gaat en alsnog zwanger worden. Ik ken geen antidepressiva waar je onvruchtbaar van zult worden, dus het zal dan neerkomen op even geduld hebben. Je bent nog jong toch, dus qua leeftijd kan het wel even wachten toch?

Nou, heel veel sterkte met je besluit. Hopelijk voel je je snel weer beter!

Groetjes!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#5

Ik heb zelf ook aan de anti-depri gezeten.

Precies toen ik (weer) een kinderwens kreeg, ging 't van kwaad tot erger, dus dat was de reden dat ik aan de anti-depri werd gezet.

Het is namelijk ook helemaaaaaaaal niet wenselijk om tijdens je zwangerschap verder te zinken in je negativiteit. Dat is mij namelijk overkomen in m’n eerste zw.schap. Jakkie, echt… je hecht je veel moeilijker aan je kindje dan als je lekker in je vel zit hoor.

Zoals de andere meiden al zeiden… Zorg eerst goed voor jezelf, en ga daarna aan de “klus” voor een baby.

Eerst jij, dan een baby… oké? Alsjeblieft? Ik wil het je bijna smeken, heb 't namelijk zelf meegemaakt en dat wens ik niemand anders toe.

Lilypie 3rd Birthday Ticker
Lilypie 1st Birthday Ticker

#6

Ik weet wel je niet bij alle anti-depressiva gezond zwanger kunt raken maar daar zou je met je psychiater ( dat bedoelde je toch?) over kunnen praten…
Verder sluit ik me aan bij de andere dames. Zorg eerst goed voor jezelf voor je voor nog een kindje gaat. Je zit nu duidelijk niet lekker in je vel, en je hebt al een geweldige dochter waar je ook gewoon druk mee bent natuurlijk!
Je moet eerst jezelf weer onder controle krijgen, en wie weet wat er in de toekomst dan allemaal nog op je pad kan komen?!
Sterkte meid!

Groetjes van Christa

#7

damens dat bedoelde ik niet
mijn vraag was eigelijk of ik wel aan de antidepressiva moet gaan .
waarom ik nu eerst voor de tweede wil is omdat ik heel moeilijk of niet meer zwanger kan worden en met antidepressiva is dus mijn punt dat ik het dan niet meer kan .
das ook wat mijn spygi zei als mijn als het al zo moeilijk is voor mij om zwanger te worden word het met de medicatie niet beter op maar slechter ,
ook als je al slikt moet je eerst zoveel maanden van te voren afbouwen voor dat je zwanger mag worden .
en dat zei mijn spygi dus ook .
ik had liever gehad dat de volgende iets sneller zou komen omdat ik zoveel leeftijd verschil tussen de eerste en de tweede .
ik denk nu uit lichamelijke positie en niet spygi s .

ben er eigelijk ook bang voor heb namelijk een nichje en die moet het ook en slikt ze ook maar aan haar gedrach is niks veranderd in het positieve maar het is alleen maar erger door geworden dus van daar .

gr de mama van leyla

ps leyla krijgt niet alles mee hoor het meeste is waar zij niet bij is wel eens een ruzie tussen papa en mama maar das normaal in het leven .

veronique daniels

#8

Hey Veronique.

Of kan beter zeggen hé lotgenootje
laat je goed informeren, je kan beter teveel als te weinig informatie hebben.
heb een site voor je waar het 1 en ander duidelijk zal worden voor je.
zal het je zo even mailen.

zoals je misschien wel hebt meegekregen ben ik zwanger van de tweede uk, en ik ben nog gewoon aan de antidepresieva en anti psygotischa, ik heb een poging gedaan om af te bouwen maar dat ging zeker weten niet goed, ik zakte steeds verder weg hoofdzakelijk door de zwangerschapshormonen, dus i.p.v afbouwen zijn bij mij de antidepressiva juist verhoogt, in de eerste plaats was ik hier natuurlijk helemaal niet blij mee, had het veel liever zonder die medicijnen gedaan.
Maar aan de andere kant ben ik juist blij dat die mogelijkheid er toch is, als het het even zo met mijn eerste zwangerschap vergelijk, die tijd wil in nooit maar dan ook nooit meer herbeleven en wens het mijn ergste vijand nog niet eens toe, zo’n onwijse moeilijk periode is dat geweest vooral de eerste maanden na de zwangerschap, ik kijk er dan ook met heel veel verdriet naar terug.

Voor ik verder afdwaal, ik heb dus het advies van de gynacoloog, huisarts, en verloskundige gekregen om gewoon met de medicijnen door te gaan, want de stess die het zou kunnen geven is vele malen erger dan het minimum medicatie die ik gebuik.

Groetjes Marianne mama van Ruben en ??


#9
quote:
damens dat bedoelde ik niet mijn vraag was eigelijk of ik wel aan de antidepressiva moet gaan . waarom ik nu eerst voor de tweede wil is omdat ik heel moeilijk of niet meer zwanger kan worden en met antidepressiva is dus mijn punt dat ik het dan niet meer kan .

gr de mama van leyla

ps leyla krijgt niet alles mee hoor het meeste is waar zij niet bij is wel eens een ruzie tussen papa en mama maar das normaal in het leven .

veronique daniels

Dan blijf ik erbij dat je toch beter kan zorgen dat je zelf goed in je vel zit en dat je dan misschien antidepressiva moet gaan slikken als die mogelijkheid bestaat. Want als je eerst voor de tweede gaat, terwijl je niet lekker in je vel zit, dan ga je onder invloed van de zwangerschapshormonen misschien nog wel een heel diep dal in. Nou ja, ik heb ook de wijsheid niet in pacht en je moet zeker doen wat jou goeddunkt, maar wilde gewoon even mijn eerste gedachten met je delen. Sterkte met je besluit!

Groetjes!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#10

Ik persoonlijk zou ook eerst aan mezelf werken. Ik weet hoe moeilijk het is om op te groeien met iemand met woedeaanvallen en stemmingswisselingen. En ook al zeg je da Leyla er niet veel mee van krijgt een kind voelt meer dan je denkt. Geen verwijt hoor meis eerder een herrinering van mijn eigen verleden.

Maar uiteindelijk moet je zelf de beslissing nemen, jij moet kiezen waar jij denkt dat je je het beste bij voelt. Enne als ik MJ zo lees dan is er voor jou ook een goede kans misschien dat het me ook wel kan.

Groetjes,

Michèle

#11

Hey Veronique,

Ik denk dat je eerst aan jezelf moet gaan denken. Niet in de zin ; pillen slikken en dan pas aan een kindje denken, maar ga eens iets voor jezelf doen, echt alleen voor jezelf. Even op rust komen, geen dagelijkse sleur, geen verplichtingen.
Geen Leyla of vriend in de buurt. Ga met vriendinnen op stap, samen met vriendinnen een gezellige avond met films kijken en lekkere hapjes of zo, gaan sporten, al ga je alleen naar de bios of alleen de stad in of wat dan ook (zolang je maar niet denkt: bah wat saai hier heb ik eigenlijk geen zin in.
Even helemaal afschakelen van thuis en even zelf opladen.

Verder vind ik dat je pas met antidepressieva moet beginnen wanneer je er echt zelf voor 100% achter staat. Het zijn immers geen snoepjes die je gaat slikken en je moet ze ook echt consiquent slikken.
Een ex van mij was deprie, hij slikte ook pillen hiervoor omdat hij dit voor mij wilde doen (wilde geen stomme ruzies meer ect), wanneer hij ze weer eens een dag niet geslikt had, merkte ik dat gelijk. En dit kwam echt geregeld voor, hij stond er niet volledig achter en slikte ze dan ook niet na behoren.

Ik denk dat wij niet voor jou kunnen beslissen wat je moet doen, of je pillen moet gaan slikken of niet, eerst pillen en dan een kindje, of eerst een kindje en dan pillen. Misschien dat je eens naar een andere psyg kunt gaan, gewoon om te kijken wat hij/zij nou zegt over jou en wat hij/zij je advieseerd. Het kan denk ik nooit kwaad om eens iemand anders te vragen.

#12
quote:
Even helemaal afschakelen van thuis en even zelf opladen.

Wat mooi gezegd, ‘afschakelen’. Die ga ik onthouden.

Groetjes!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#13

@ jolanda

dat is ook een punt ik kan me zelf niet los laten van de dagelijkse sleur ik kan niet zomaar even weg van mijn meissie .
en dit is dan het stand punt die eraan vast zit : ik heb voor leyla gekozen ik wilde een kindje en daar hoort uitgaan gewoon niet meer bij en iets leuks voor je zelf doen doe ik thuis wel waar leyla bij is leyla kan zich gelukkig uren aan een stuk zichzelf vermaken dus zo kan ik mijn dingetjes doen die ik graag doe .
mijn meissie is nu bijna drie en in die tijd ben ik nog nooit uit geweest soms vind ik het wel jammer dat ik niet een keertje weg kan maar de meeste tijd dus niet .

voor de rest laat ik me goed adviseren en zoek ik alles uit hoe en wat
een andere spygi hoef ik niet heb er al te veel van versleten dus en zeggen allemaal het zelfde .

@marianne

kan het dan geen kwaad voor de ongeboren baby de medicatie
want daar ben ik dus bang voor als ik zwanger zou zijn of tijdens het slikken zwanger zou worden dat het schadelijk is voor de kleine .
en ben dus ook bang als ik er mee begin dat ik dan niet meer zwanger word door de medicatie .
maar ik laat me gewoon goed informeren hoe en wat en laat hem gewoon wat boekjes meebrengen met info .

op deze punten sta ik er nog niet 100% achter om het te doen.

gr de mama van leyla

veronique daniels

#14
quote:
@marianne

kan het dan geen kwaad voor de ongeboren baby de medicatie
en ben dus ook bang als ik er mee begin dat ik dan niet meer zwanger word door de medicatie .

Als jij de goede medicatie krijgt voor geschreven, kan het geen kwaad voor je ongeboren kindje, wat ze je wel kunnen adviseren is om dan uit voorzorg in het ziekenhuis te bevallen, en dan opserveren ze je kindje 2 dagen voor hij of zij mee naar huis mag.

en je tweede punt…de antidepressiva zorgt er alleen voor dat er een stofje in je hersenen word aangemaakt dat je lichaam zelf niet aanmaakt om wat voor reden dan ook.
dus de medicijnen hebben apsoluut geen invloed op een eventuele zwangerschap.

onthoud wel dat de medicatie zeker 3 tot 6 weken nodig hebben om te kunnen werken, dus het zal even duren voor je resultaat ziet.
maar dat zal je psych je vast en zeker al vertelt hebben

Groetjes Marianne mama van Ruben en ??


#15

Dat je voor Leyla gekozen hebt betekend niet dat je dag in dag uit bij haar hoeft te zijn en voor haar moet zorgen , je bent haar moeder, niet haar slaaf. Daarbij is pappa er ook nog, en die kan best wel een paar uurtjes alleen voor haar zorgen .
Je mag best iets voor jezelf doen, al is het bij wijze van spreken maar 2x per maand. Lekker even iets anders aan je hoofd, kun je niet anders dan aan thuis denken, dan kun je het misschien wel leren, door juist af en toe eens ‘er tussenuit’ te gaan.
Wanneer je thuis iets voor jezelf doet, kan Leyla toch tussendoor om jouw aandacht vragen en toch let je op haar als je er bent.

Je bent echt geen slechte moeder wanneer je even ontsnapt aan de dagelijkse sleur.
Ik heb, net zoals jou, gekozen voor de meiden, maar toch ga ik er regelmatig even tussenuit. Dagelijkse wandelingen met de honden, soms met de meiden erbij soms blijven ze thuis bij mijn vriend. Wekelijks ga ik met 1 of 2 van de honden trainen, even 2-3 uurtjes van huis, even iets anders aan mijn hoofd, even opladen. Dat ik dit doe wilt niet zeggen dat ik een slechte moeder ben, wanneer je nou iedere dag de hort op zou gaan zou het een ander verhaal zijn, maar soms gewoon even aan jezelf denken zal je vast goed doen

#16

Je bent juist een goede moeder die zo nu en dan even voor zich zelf kiest, je laad dan weer op en kan je er weer tegen aan, je bent namelijk niet alleen moeder…

Tuurlijk heb jij voor een kindje gekozen net als je vriend en dat doe je dan ook samen maar dat wil niet zeggen dat jullie niet eens even samen of jij met vriendinnen er even tussen uitkunnen, tuurlijk wel daar wordt je kindje juist alleen maar beter van, mama goed in der vel kindjes goed in de vel

#17
quote:
ik heb voor leyla gekozen ik wilde een kindje en daar hoort uitgaan gewoon niet meer bij

Hier ben ik het niet mee eens. Ik weet dat je vertelde dat je vriend heel veel werkt, maar jullie hebben haar samen gekregen. Ik ga ook gewoon weg zonder morgan. Of pappa is bij haar of iemand anders past op haar. Ik noem dat ikke tijd. Zelfs thuis heb ik wel eens ikke tijd. Dan kijkt op dat moment alleen Mervin naar haar om. Als ik dat niet doe dan wordt ik er echt niet gezellig er. Wat de rest al zegt jij bent haar moeder niet haar personeel of slaaf. Denk aan jezelf dat is heel belangrijk.

Groetjes,

Michèle

#18

ik wacht liever tot ze wat ouder is of dat ze naar school gaat dan krijg ik ook tijd voor mezelf .
ik zit mischien heel raar in elkaar maar dat komt omdat ik weinig mensen vetrouw zelf mijn eigen fam vetrouw ik niet . het is niet zo dat ik niemand vetrouw tuurlijk zijn er mensen ook hier op het forum waarvan het erg goed klikt en toch wat dingen gemeen hebben met mij kwa denken en hobby s en zo en dat niet alleen we kunnen luisteren naar elkaar en praten met elkaar die ik dus wel weer vertrouw.
maar ooit komt het nog wel daar maak ik mij niet zo druk om maar op dit moment zegt mijn gevoel dat ik het niet moet doen .
ik heb daar vrede mee

maar damens ik luister wel naar jullie hoor alleen doe het nu op mijn eigen tempo .

@ marianne
als dat zo is dat het niet schadelijk is zoals jij dat zegt geloof ik je wel
en dan denk ik dat ik het wel ga doen .
en als ik het niet vertrouw meld ik me wel bij jou .
o bij ons of ja bij mij is het normaal dat ik drie dagen met me kindje in het ziekenhuis lig na een bevalling dat komt dat ik een andere bloedgroep heb als mijn dochter en mijn mannetje .
plus dat ze de kindjes testen op suikers en dat moet ook drie dagen .
met dat bloedgroep gedoe ik krijg een prik tijdens me zwangerschap en eentje na de bevalling en dat bij iedere zwangerschap bleee ( hou er niet meer zo van hihihi)

gr de mama van leyla

veronique daniels

#19
quote:
en als ik het niet vertrouw meld ik me wel bij jou .

Als je dat maar onthoud whaha…
nee meisy weeg alle voors en tegens goed tegen elkaar af.
stap met een vragen lijstje naar je psych of huisarts zodat je 100% achter je besluit kunt staan.

Groetjes Marianne mama van Ruben en ??


#20

Als jij er vrede mee hebt pas dingen te gaan doen wanneer Leyla naar school gaat, moet je het vooral juist zo doen! Je moet natuurlijk doen waar jij je goed bij voeld!!

Ik weet niet of de volgende mogelijkheid bestaat en of jij daar voor in aanmerking kunt komen, maar kun je niet een paar eicellen in laten vriezen (zoals ze dat met sperma doen) en wanneer je dan zwanger wilt worden naar het ZH gaan om ‘ze op te halen’ ? Je zit dan wel in het medische gedoe, maar dan weet je in ieder geval dat er altijd wat eicellen van jou in het ZH liggen die min of meer ‘garantie’ geven dat je toch nog zwanger kunt raken voordat het in jouw geval te laat is.
Wanneer het bestaat is het natuurlijk ook maar de vraag of je dit wilt en aankunt.