Andere zwangerschap

[kringeldingetje]

Liske gaf in haar topic al aan dat haar zwangerschap haar zwaar valt. Ik durfde het niet zo goed op het forum te zetten, maar doe het naar aanleiding van haar topic toch maar wel…
Mij valt het ook zwaar. Ik ben niet zo misselijk geweest als een paar van mijn mede-zwangeren, maar toch vind ik deze zwagerschap best moeilijk. Ik slaap al sinds het begin van de zwangerschap heel slecht. Moest een keer of 3 tot 4 naar de wc en sinds een aantal weken droom ik heel raar en als ik wakker wordt pieker ik door. Ik word er een beetje depri van en kan niet echt genieten. Met als gevolg dat ik me weer schuldig voel tegenover de kleine, want hij/zij is hardstikke gewenst en welkom. Met Merel was ik constant met de zwangerschap bezig en zat ik op een roze wolk, Nu (nog) niet. Ik hoop wel dat dat nog gaat komen, want ik voel me gewoon schuldig. Dit verhaal voelt ook wel als zeuren, zeker als ik me bedenk hoeveel vrouwen niet in mijn schoenen willen staan… Maar het lucht ook wel op om het ff kwijt te kunnen…

Groetjes Natasja

[Liske]

Nou, blij dat ik je over de streep heb getrokken, want het scheelt echt even om erover te praten. (al dan niet online)

Onze dames zijn ongeveer even oud, en hoe lief ze ook zijn, deze leeftijd is behoorlijk pittig. Daarnaast is er pas tijd voor jezelf na een uur of acht. Tot die tijd is het gewoon doorpezen hoe je je ook voelt. En omdat je al een kleintje rond hebt lopen, is de praktijk van de dag gewoon prioriteit en ben je minder naar binnen gericht, dat is bij mij zo in elk geval. Ik schrijf bijna elke avond voor het slapen gaan een klein stukje aan de nieuwe kleine. Zo sta ik er toch bij stil.

Ik droomde de eerste tijd van de zwangerschap ook heel raar en vervelend. Nu gelukkig niet meer.

Voel je niet schuldig, want je zit gewoon in een compleet andere situatie met de tweede dan met de eerste. Dat zei de vk vanmiddag ook tegen mij en eigenlijk wel logisch.

Natuurlijk zijn we gezegend dat we zwanger kunnen en mogen zijn, maar dan neemt niet weg dat je je soms niet lekker voelt. Fijn toch om even je hart te luchten!

Liefs!

[kringeldingetje]

Het klopt helemaal wat je zegt. Het is een goed idee om wat aan de kleine te schrijven. Ik houdt een zwangerschapsdagboek bij, al heb ik dat deze week nog niet gedaan… Dat ga ik nog wel ff doen.

Ik hoop in ieder geval dat het het dromen minder wordt en dat ik weer beter ga slapen. Ik denk dat dat ook een hoop scheelt. Ik ben iemand die best veel slaap nodig heeft. Dus ongeveer 15 weken slecht slapen hakt er nu wel een beetje in…

Groetjes Natasja

[img]http://lbdm.lilypie.com/225Kp2.png" width=“200” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Pregnancy tickers” />

[Kimmetje]

joh is echt heel normaal

dat dromen heb elke keer(4X) gehad

en dan echt dat je wakker werd met rotgevoel, maar ach

ik heb zeer makkelijke zwangerschappen gehad, al hebben de dames mij het wel moeilijk gemaakt met het syndroom van Tietze… dat benauwde gevoel kan ik nu nog oproepen

maar je zal straks merken dat deze kleine net zoveel liefde krijgt hoor, ondanks dat deze zwangerschaps zwaarder voelt, deze is misschien best makkelijker, maar er huppelt al een kleintje rond, die vraagt aandacht die je in je 1ste zwangerschap niet hoefde te geven

ik kan me nog heeeeeeeel goed herinneren dat ik roland garros tennis helemaal van de 1ste tot de finale wedstrijd heb gevolgd toen ik zwanger was van Sofie, nou zoals jullie wel weten, Emily en Victor schelen maar nauwelijks 1 dag
Ik heb bij die zwangerschappen geen enkele tenniswedstrijd gezien!!!
Heb in de krant gelezen wie gewonnen had en dacht?? huh toen kon ik alles zien en nu … geen tijd

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!




“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

[Rainbow]

Oh, dat herken ik ook hoor. Ik was in het begin echt niet zo bezig met deze zwangerschap, terwijl dit kindje ook heel gewenst is! Je wordt gewoon opgeslokt door je kindje, werk, vrienden, het huishouden…Ik merk ook dat andere mensen er anders mee omgaan. Bij de eerste krijg je veel aandacht en kaarten, bij de tweede was dat bij mij in elk geval veel minder. Mensen vroegen er lang niet zoveel naar. Zelf las ik er ook niks meer over, ben niet meer op gym geweest…het is gewoon heel anders. En omdat ik, net als Kim, zeer makkelijke zwangerschappen heb (gelukkig) werd ik ook niet echt geconfronteerd met het feit dat er een kindje in me zat. Ik ‘vergat’ het soms vaak. Tot de 20 weken echo, tot ik wist dat er een jongetje in me zat. Toen pas ging het voor mij leven en ging ik bv kleertjes kopen. Ik voelde me er ook soms schuldig over, net of ik hem minder leuk vond, maar wat ik al zei: je hebt nu Merel al en daardoor is deze zwangerschap toch anders en waarschijnlijk fysiek ook zwaarder. Als je merkt dat je dingen zwaar vindt, moet je lekker om hulp vragen. Zelf ben ik iemand die maar doorhobbelt en dat is ook niet altijd goed. Wat ik wel deed: even gaan liggen als Eva sliep. Daar knapte ik echt van op en dan voelde ik me weer veel energieker. Kortom: je mag het best zwaar vinden, iedere vrouw ervaart het anders en gooi het er hier maar uit hoor! We weten echt wel dat je dit kindje net zo graag wilt als je Merel wilde! En 24/7 alleen maar op een rose wolk zitten? Dat is mij echt nog nóóóóit gelukt!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[MarMama]

Hier hetzelfde!

Mijn eerste zwangerschap van Luka was ontzettend makkelijk, in ieder geval de eerste 12 weken… Nu ben ik echt letterlijk en figuurlijk al 6 weken ziek, zwak en misselijk. Ik heb ook moeite met genieten op dit moment…

Ook het schuldgevoel ken ik ja, terwijl ik echt gelukkig ben! Maar op dit moment ben ik gewoon op, ontzettend moe en heb geen energie. Omdat mijn tweede kleintje, en natuurlijk Luka, dat allemaal vergen.

Ik weet dat het over gaat, en daar hou ik me aan vast. Maar makkelijk? Nee, zeker niet op dit moment…

Heel veel sterkte meid! Het komt goed, en we weten waar we het voor doen!

[kringeldingetje]

Bedankt allemaal!

Het gaat nu wel wat beter. Vorige week heb ik wel redelijk goed geslapen, al gaat dat nu weer de verkeerde kant op. Ik probeer tussendoor maar wat extra rust te pakken…

En Rainbow; Wat jij zegt klopt ook. Bij Merel heb ik een stuk of 10 kaarten gekregen tijdens de zwangerschap en nu maar 2. Dat geeft niet hoor, maar er wordt inderdaad anders mee omgegaan door de omgeving. Het is nu allemaal wat “normaler”. Terwijl nieuw leven toch altijd weer heel bijzonder is.

Maar nogmaals bedankt voor de reacties. Ik hoef me niet te schamen voor m’n gevoelens en dat deed ik eerlijk gezegd wel.

Groetjes Natasja