Slaan, duwen, knijpen, aan de haren trekken, jullie kennen het vast wel!! Normaal gedrag voor een peuter wat natuurlijk wel gecorrigeerd moet worden.
Ik zit met het volgende. Bo is volop in de peuter puberteit, en de laatste tijd wil hij dus het bovenstaande wel eens doen. Er is altijd een aanleiding voor, bv een ander kindje heeft speelgoed wat hij wil, of een ander pakt zijn speelgoed af. Op het moment dat het gebeurt, spreek ik hem streng toe en zeg, Bo je mag geen kindjes slaan/'duwen/knijpen (wat ook maar van toepassing is, en zet hem op de gang. Na 2 minuutjes haal ik hem er af, en geeft hij mij een knuffel. Dan gaat het een 45 minuten goed, en volstaat een waarschuwing (of eigenlijk een vraag of hij op de gang wil, nee zegt hij, en dan zeg ik dat hij dan moet ophouden). Na die 45 minuten doet hij het echter zo weer, wat weer normaal is, want alles moet je tien duizend keer zeggen voordat het door dringt.
Ik vroeg mij echter af hoe jullie hier mee omgaan, want ik heb het gevoel dat het allemaal niet door dringt bij Bo, omdat hij het dus blijft doen. daarnaast worden er in mijn omgeving opmerkingen gemaakt , wat de indruk geeft dat het niet normaal is wat hij doet. Nu weet ik wel beter, ieder kind gaat door deze fase, maar ja wat kan ik nog meer doen om hem dit af te leren? Ik vind dat je kind niet moet straffen door een tik op de vingers of op de billen te geven, dus daar begin ik ook niet aan Ik geloof namelijk dat je je kind op zo’n moment eigenlijk alleen maar leert dat het ok is om te slaan, en dat wil ikniet. En juist omdat je dit gedrag wilt afleren, moet je het niet voor gaan doen.
Is echter wat ik wel doe (streng toe spreken en op de gang) wel afdoende? f doen jullie het op een andere manier? Of gewoon doorgaan met hoe ik er mee omgaan en hopen dat hij ooit het heldere licht gaat zien?
liefs woezel