Ian heeft vandaag op het kinderdagverblijf zijn verjaardag geviert. Ik mocht er bij blijven. Zooo leuk!! En dan is het echt een heel ander kind om te zien zeg! Heel “assertief”( een kind wat wilde knuffelen,op een moment dat het Ian even niet uitkwam kneep hij gewoon hard in zijn neus!) en luidruchtig!! Hij kreeg een mooie muts op, en alle kindertjes kwamen om hem heen in de kring zitten. Iedreen mocht een muziekinmstrumentje uitzoeken, want er moest natuurlijk gezongen worden voor mijn jarige jobje. Ian zelf kreeg de grote trom! Ik moest hem vasthouden, en wilde het voordoen, maar nee hoor…meneer was daar al heel bedreven in zonder dat ik het hem voordeed. Een herrie…niet te zuinig!!! Na zo’n beetje alle liedjes die mogelijk zijn met verjaardagen te hebben gezongen, sloopte mijn "Bob de sloper"zijn mooie versierde stoel…( met crepe-papier, ha fijn…ondergetekende kan weer wassen…)en had dikke pret. Toen kreeg hij een kadootje… en heel eigenwijs ging hij het zelf zitten uitpakken… ik wist niet wat ik zag! Een mooi boekje kreeg hij, en omdat hij zo in het middelpunt van de belangstelling stond sloofde hij zich meteen enorm uit. Hard:"jeeeeeeeeeee"roepen, met zijn nieuwe boekje wapperen, etc. Toen mochht hij trakteren. (mocht met hulp de mand met minicakejs die ik had gebakken, met chocolade-coating en m& m’s erop, en van die papieren parapluutjes erin…uitdelen…) Hij zat er vorstelijk bij!!! Uiteindelijk zat hij van top tot teen onder de chocolade, de doorweekte crepe-papiertjes(van het sabbelen) lieten ook leuke kleurtjes op hem achter, en hij genoot met volle teugen. En ik van hem!
Klapper op de vuurpijl: Meneer pakte zelf zijn fles van de tafel, dronk hem zelfstandig leeg, en zetten hem (leeg) weer netjes terug op de tafel. Geen druppel gemorst.
Toen ik er naar vroeg zei een van zijn leidsters dat die dat al een hele tijd deed. Terwijl hij thuis nog steeds doet alsof hij niet snapt wat hij zelf met zijn fles moet doen. Enals ik het dan stimuleer, dan knoeit hij en lekt hij de hele box, vloer, etc…nat!!! En hij drinkt thuis onwijs slecht!!!
Wat een floepert he???
Echt een geslaagde, en voor mij zeer leerzame ochtend!
Alweer feest!
GEWELDIG!!!
En hij weet zijn moeder wel aan te pakken, dat hoor ik wel. Maarja, welk kind kan dat niet
Ik kijk al uit naar Lucas zijn 2e verjaardag, kijken hoe dat gaat. Zal toch wel anders zijn dan een 1e verjaardag.
Groetjes Miriam
Nou, Ian gaat maandagochtend soms naar het dagverblijf…(ik betaal er nl nog steeds voor, maar ik werk voorlopig niet meer op de maandag omdat 2 dagen in de week voor dit moment even het maximaal haalbare is met mijn gammele bekken)en op donderdag gaat hij naar het dagverblijf.(ik werk onregelmatig, dus als ik een vroege dienst heb, brengt John hem weg, en haal ik hem net voor de middag, of tussen de middag al weer op, en als ik een letere dienst heb, breng ik hem om een uur of 2,3 en dan haalt John hem om half 6 weer op. Dus soms gaat hij anderhalve dag, soms maar een dagdeel in de week…net hoe het mij uitkomt. Op dinsdag past zijn oma op hem, gewoon hier thuis. Hij vind het er heel erg leuk. Het is een verticale groep, dus hij ziet heel veel, en leert heel veel van andere kindjes. Speelt al (op zijn beperkte manier natuurlijk) samen, en is absoluut niet schuw. Hoe meer mensen om hem heen, hoe beter. Ik hoop dat dat zo blijft!
Ja, miriam, ik kan me voorstellen dat een tweede verjaardag alweer heel wat anders is. Het wordt dan ws veel bewuster meegemaakt! (alhoewel ik me toch verbaasde over Ian’s enthousiasme op zijn feestje!)
Ben vandaag naar de verjaardag van Yarno geweest, het zoontje van een goede vriendin. Hij werd 3. Da’s ook een hele belevenis zeg! Kadootjes zijn dan ineens echt heel belangrijk, en vinden ze zichzelf echt heel groot!.super om te zien!
Jah, dat klopt. Maakt dan ook niet uit wie er binnenkomt. Er is maar een ding belangrijk. WAAR IS HET KADO. Maarja, zo zijn kinderen nou eenmaal.
Ik moet daar altijd wel om lachen. En zeg nou zelf, er is niets zo leuk als kadootjes uitpakken
Groetjes Miriam
Jeetje, dus dat wordt al echt een grote knul! Wel leuk zo’n step. Ik kan me er van vroeger tenminste ook nog wel veel van herrinneren, lekker racen op mijn stepje!!
Het gaat opschieten he? de laatste x peuterspeelzaal&eerste x school, spannend hoor…is ie er al mee bezig? en jullie…